Не, не зборуваме за кошмар, или книга, или нешто слично. Жената си избрала да живее секој ден како да е 1958 година.

Песната сте ја чуле. Можеби сте пропуштиле дека е од Серж Гензбур и Џејн Биркин. Ја викаат и најеротската песна на сите времиња.

Во 15 минути, од А до Ш, од првото забележување на симптомите кога мислела дека е грип, до вчера, кога веќе нема симптоми и за два дена ѝ завршува карантинот.

Се чини како да живееме во момент кога некои прашања треба малку да почекаат во фиока (нели, корона), ама некои битки се водат постојано, а во некои делови од светот не смеат ни да запрат.

Ако да, кажете драгичка. Имаме тука филм од 2019-та, чија екипа нема шанси да не била опседната со ‘90-ти. Или тоа, или се многу назад со материјалот, што некако ни одговара.

Работилниците ги пренаменија - од висока мода, се префрлаат на заштитни маски. Има нешто трогателно во ова солидаризирање при вакво грдо време.

Прво, едно предупредување што веќе се врти по Фејсбук и кој стигна го сподели, веројатно од искуство: Пробувајте си ги фармерките секој ден, пижамите лажат.

Да, сто пати се спомна „мода во време на корона“, ама ниеднаш досега не одговараше како тука.

...Збрлавувам што секој втор муабет е колку се нови, колку умреле, што вика Италија, леле Америка ќе го изеде, местено е, не е местено, фала богу што ова, леле замисли да она, дали се нормални што возат по Јуриј Гагарин во 22:15, шо сакам да ги фатат џандари, уствари не сакам, може си имаат мака луѓето, уствари гарант по гости идат глупи ниедни, како ќе преживеат фризерите, како ќе преживеат уметниците, дали на крајот од сѐ ова ќе биде ново и свежо или издишано и грдо…

Италијанскиот бренд почнува да влијае со информации за јавното здравје на своите 70 милиони следачи.

Одеднаш, она српското „Она да раѓа, он да брани“ губи смисла.

Дајте ми го интернетот од 2012, ама дајте ми го во 2020. Дајте ми река од мисли и незадолжителни откритија. Дајте ми секции со коментари. Дајте ми наслови што не се совршени по СЕО. Дајте ми Див запад на дигиталниот свет, кога да фрлаш шпагети по ѕид и да гледаш што од тоа ќе се залепи беше главен модус операнди.

Можете ли да замислите? Ние не можевме.

Со броење, лепење, боење, учење...

Иновативна група стриптизети почна да разнесува храна откако клубот им го затворија заради корона.

Видеото се вика „Аутизам кај девојчиња“, а девојчето е Пејџ Лајл. И без разлика што не ви изгледа така - аутистична е.

Не може иди ми - дојди ми за време на корона, без разлика што сте дечко и девојка. Вака од прилика вели заменикот-шеф на здравство во Велика Британија, Џени Херис. Или ќе се вселите заедно, или нема да се гледате.

Вистинска приказна: Шеташ низ Париз. На список за посетување: катакомбите. Влегуваш во метро, се возиш до најблиската станица. Излегуваш. Редот почнува од таму. Растојание од станицата до влезот? Како од Јосип Броз до Путник. Или можеби до Мекдоналдс... Малку ли е?

Дали од чиста добрина и солидарност, или од неспособност да се справат со тоа колку се небитни во моментов, се појавија и други ѕвезди со домашно видео за занимации околу корона. Некои се цареви. Некои се језа.

Секогаш кога ќе отворите Инстаграм, Фејсбук собира податоци. Знае од каде се логирате, чие стори гледате и на кои реклами се задржувате. Овие информации му помагаат на алгоритамот да ви покажува „ствари што можеби ќе ви се допаднат“, а што е уште поважно за нивниот бизнис, нешта на кои би потрошиле пари.

И си направи бизарно видео во када и си кажа. Ама не дека не е во право.

Како да препознаеш лажно ривју за некој производ?

Сега сме на непозната територија: Благодарение на КОВИД-19, големите наслови се повлечени, во очекување на отсуство од публика и затворени кина. Нема одговор ни на прашањето: сите ќе се растрчаме по кина откако ќе заврши ова, или ќе продолжиме да си седиме дома, во страв?

Како резултат на препорачаните мерки за борба со КОВИД-19, градот што не може да дигне глава од туристи сега има празни улици.