Во последно време како да има сè повеќе обиди за „цедење" музика од неконвенционални извори - од вселенски гама зраци, преку сообраќајна врева, до златни рипки и машини сингерици. Иако овие звуци се околу нас, веднаш изгледа (пардон - звучи) поинаку кога некој ќе ти ги претстави како композиции. 

Марко Погачар, кого го нарекуваат најдобриот млад хрватски поет, и чија поезија неодамна беше објавена на македонски, во Букса пишува за една група со која пораснав, и за песна која како што се трупаат тоните бронза во градов станува сè поактуелна. Баш ме израдува.

Кога ќе видиме некој познат како чита биографија на некој ист таков, уште попознат, некако ни олеснува - значи не сме само ние тој „плебсот" кој ужива во ѕиркање во туѓите животи.

Една од величините на современата светска поезија, роден на 29. јуни 1922 во Гребенац, Србија. 

Уште еден бисер од приказните за библиотекари кои успеваат да се збогатат на работното место. Само овој случај вклучува многу трпение и куп ситни монети.

Пред некое време, знаејќи дека се приближува Европското првенство, го замолив татко ми да ми ја купи од Белград збирката есеи „Филозофот игра фудбал" од хрватскиот филозоф Виктор Жмегач. Во неа авторот преку ликот и делото на Кант зборува за пореметените вредности во фудбалот, кој од непрагматична, сама на себе доволна, станува скапа, и во етичка и естетска смисла „неубава" игра, сосема различна од изворната идеја за она што би требало да биде спортот - алатка за челичење на телото, и на духот.

Две години по авионската несреќа кај Смоленск, во која загинаа 96 луѓе, меѓу кои и полскиот претседател Лех Качински, во селото Калков, јужна Полска, им е изграден споменик на жртвите. Тоа е уште една, само овој пат уметничка катастрофа.

Андерс Буриус, библиотекар во Шведската кралска библиотека, со години крадел и продавал на црно ретки и скапоцени книги. Сега една од нив е пронајдена.

Фин список на Нора Ефрон, кој можеби треба секој од нас да си го направи. Не дека нешто ќе ни недостасува кога ќе нè нема, туку да си видиме што ни е навистина битно, а што не, баш тука и сега. За смеењето и паркот сме тотално согласни.

Непреводливоста е очигледно интересна тема - особено за преведувачите, и тоа за оние кои се мачат да ги сработат говорите на ТЕД.

Денес (26.06) врз Лондон од хелихоптер ќе бидат фрлени 100,000 песни. 

Уште еден контроверзен спот нарачан од Европската комисија, после оној кој беше критикуван за расизам. Овој пат една посуптилна тема - жени и наука.

Финтава е, се согласуваме, добра - ставаш празна книга, ја печеш, и во неа се појавуваат цртежи и рецепти. Ама еве пофин предлог: ставаш празна тепсија во рерна, и оп! - вистинска турлитава. А?

Базиран врз истоимената драма на Јасмина Реза, во филмов - споjлер алерт - нема ни 'м' од некаков физички, крвав масакр.

Предлог за скулптури кои ја симболизираат минливоста и на уметноста, и на историјата. И кои, за разлика од други материјали, вршат цивилизациски корисен акт - на миење раце.

Мрзлива, забавена, леплива, разголена, влажна, топла. Љубов.

Домино-уметникот со ник ФлипиКет (да, постои и ваква професија) потрошила 11 часа и 7,000 домина за да ја изгради оваа реплика на познатата „Ѕвездена ноќ" (1889) на Ван Гог.

Во Кунстхале во Виена во тек е изложба посветена на Вилијам Бароуз, икона на битниците, инспирација на Битлси, Френк Запа, Пети Смит, Лу Рид, Брајан Ино, авторот на „Голиот ручек" и еден од креаторите на таканаречениот cut-up метод.

Џули Грин има специфичен начин на протест против смртната казна во САД - таа ги црта последните оброци на затворениците пред нивната егзекуција.

Неодамна еден жител на Москва поставил нешто што само на прв поглед изгледа како сообраќаен знак - со ликови од делото на Булгаков, „Мајсторот и Маргарита".

Текстов може да ви се допадне од три причини: ако сте по фудбалот, ако сте по пивото, или ако сте по добрите анализи на транзициско-глобализацискиот помор на „автентичноста“. На пример на автентичното, „наше“ пиво, кое сега не знаете дали доаѓа од Белгија, Данска или од Боливија.

„Има онолку љубови, колку што има срца" - вака почнува трејлерот на новата екранизација на Толстоевата „Ана Каренина", со Кира Најтли во главната улога.

Опен сорс проект за секоја почит. Се прашуваме што би се случило доколку би овозможиле ваква слобода на избор („кога продавницата не работи слободно позајмете книга или платете ми подоцна") во некоја од нашите книжарници.