Последното прашање кое Њујоркер им го постави на своите Твитер следбеници во рубриката Questioningly е „Кој е вашиот омилен Битлс?". Иако се очекуваше дека Џон Ленон ќе биде прв, она што изненадува е дека веднаш по него, и тоа за само 2% помалку гласови, не е Пол, туку - Џорџ.

На 83 години во Мексико Сити почина легендарниот мексикански романописец, кој заедно со Mаркес и Љоса го сврте вниманието на светот кон латино-американската книжевност и култура.

Пред некое време прочитавме дека во Музејот на стара и нова уметност во Тасманија е поставена „Професионална клоака" - систем на садови кои го имитираат човечкиот систем за варење, и во основа произведува измет. Се заинтересиравме за уметникот и откривме многу пooткачени работи од ова „контроверзно" дело.

Замислете наместо судењето на Шешељ или на Готовина, на интернет да можете во живо да го следите судењето на - Сократ. Настанот кој се случил пролетта 399. пред наша ера ќе биде рекреиран со помош на современата технологија, и можеби ќе резултира со нова пресуда: дали овој пат Сократ ќе преживее?

Мајкл Блумберг, „таткото“ на Њујорк, пред некое време се проба во областа на поезијата. Повод: Националниот ден на џепна поезија. Резултат: очаен.

На Букбокс повеќе пати му е замерено дека е опседнат со годишнини од смрт и последни поздрави на познати личности. Но на ова не можевме да одолееме - некрологот за Томас „Амариљо Слим" Престон во Економист, кој умре на 29. април на 83. Приказната за овој уметник во својата професија звучи ко да е филмска.

Во сечиј живот има моменти кога е подобро наоколу да нема фото-апарати. Иако за некои од застапените автори веруваме дека знаеле и подобро, и повеќе отколку што е тоа регистрирано во архивите. Кога за нив велиме „сериозни“, мислиме на сериозно добри. Ако имате некоја слична од наши писатели, праќајте!

Наспроти Платон, кој се обидуваше да ја дефинира добрата држава, Пекиќ ги наведува критериумите според кои една држава сигурно не е таква. Почнете да штиклирате - ако во реалноста не препознаете ништо од сето ова, блазе си ви.

За оние кои користат Твитер „#" е најпрепознатливиот симбол на социјалното вмрежување. Наскоро ќе биде преточен и во архитектура.

Нов мурал во Детроит ја претставува смртта на уличната уметност, која според неговиот автор, со прекар SEVER, станала мејнстрим.

Во продолжение на темата за машката влакнетост (не, не воведуваме рубрика „Дечко на денот", барем не засега), избор од фини фотографии кои го овековечуваат моментот на контакт помеѓу мажот и неговиот бербер, кој е очигледно значаен во повеќе култури. Нешто како тимарење меѓу животните. Само што ова животно знае да ракува со брич, ножици и чешел.

Фино е понекогаш да се види политичар, па макар и бивш, што чита, а тоа да не е од „идиот". Еве ги книжевните преференци на Медлин Олбрајт. Малку се конзервативни, ама барем жената си е доследна. Плус „Војна и мир“ на ридер? Фраерски, нема што.

Можеби и има нешто во стратегијата на саморекламирање на одреден број македонски автори, кои ја разбрале суштината на пишувањето како активност која како и некои други, на пример држењето диета или депилирањето, никогаш не се прави „онака, чисто за себе", туку за другите да ги забележат ефектите на истото, и да го пофалат. Работата е што често наместо делото, изрекламиран останува само авторот, а книгата чмае непрочитана.

Милош Васиќ за ноќната мора на повеќето мажи - феноменот на губење коса, уште познат и како ќелавење. Не се мачкајте со мед, пелин или газија, и ве молиме, никако не се чешлајте на „октопод“.

„Поголемиот мал филмски речник" го дефинира „Полу-задолжителното лирско меѓувреме" или ЗЛМ, како „сцена во која се користи мек фокус и 'слоу моушн', додека во позадина оди песна која има намера да стане хит, а љубовниците се движат низ некаква романтична околина".

10. мај (утре) некој го прогласил за Меѓународен ден на Монти Пајтон статус на Фејсбук. Што и не е лош повод да се потсетиме на нивните урнебесни скечеви, но и на некои навидум споредни работи. Како на пример оваа преписка меѓу Џон Клис и таблоидот Сан, од 1982.

Филозофијата и бизнисот понекогаш се спојуваат на навистина чудни начини. Особено ако сте слаткар, и тоа Грк, кој има продавница на катедрата по филозофија. Како да се ужива во сладолед од јагоди во еден апсурден свет? Како да не ви се распаѓа кремпитата ако сте по Дерида? Просто е - сменете (си) ја филозофијата!

Сигмунд Фројд (роден на 6. мај 1856) во текот на кариерата не бил секогаш на добар глас. Но неговиот сепак преживеал - на единствената снимка направена од новинари на Би-би-си, непосредно пред неговата смрт.

Го знаете она чувство: вторник е и влегувате во градски автобус. Гужва од пензионери, средношколци и домаќинки со ќеси полни млад кромид. 

Додека го пишувам ова фрлам поглед кон моите полици и сфаќам дека ако ги послушам понудениве совети веќе никогаш нема да можам да си лоцирам ниедна книга - сите веќе си имаат најдено место без логика и посебен естетски 'дојам'.

На неколку деца од отприлика 5-7 години, значи пред школото да им ги затапи сетилата и од нив да направи мали уметнички медиокритети, им ја пуштаат Paranoid Android од Рејдиохед. Нивните осврти кон делото се бесценети, и стварно имаат смисла.

Се сеќавате на гилотината, јагнето и гласањето за неговото погубување? Епа јагнето изгледа ќе преживее. Или можеби само го смени егзекуторот.

Ресторан чиј сопственик е Бошњак, каде келнерките се од Србија, а во соседство има хрватски бар, звучи како рецепт за катастрофа. Дури (или особено) ако се вика „Маршалот" и се наоѓа во Квинс. Кенан Требинчевиќ за берберот Џиџи, хрватскиот Колдлеј и бистата на Тито скриена зад шише ракија.