Испраќаш порака до нашиот Музеј на современа уметност со клучни зборови „жешко лето“, а тие ти испраќаат слика од „Капачките“, серија скулптури на Анета Светиева. Епа истото тоа, ама во Сан Франциско. 

Лингвистите го користат Твитер за да проучуваат регионални варијанти на различни јазици. За инает на оние кои мислат дека социјалните мрежи се корисни само ако сакаш да плукаш на неистомислениците, и тоа плукање знае да биде лингвистичка ризница.

88-годишна госпоѓа, чии фотографии масовно се споделуваат на Инстаграм, ги руши стереотипите за тоа како треба да изгледа и да се однесува жена во „поодминати години“.

Дали гледањето насилни содржини на сцена различно се доживуваат од нивното гледање на монитор? Спојувајќи маркетинг со реално истражување, еден театар користи наука за да добие одговор на ова прашање.

Луѓето кои се обидуваат да го надминат јазичниот јаз на значајни меѓународни средби на политичкиот врв служат не само како „обични“ преведувачи туку и како де факто дипломати.

Фридрих Енгелс живеел две децении во Манчестер. Страшните услови за работа во тогашната колевка на индустриската револуција биле поттик за неговите дела. Но градот никогаш не му се оддолжил. Сè до сега.

Егзотичниот турбан на Зејди Смит, наочарите со рамки од жица на Џојс, „банданата“ на Дејвид Фостер Валас - начинот на којшто е облечен некој писател често го отсликува неговото дело. Нова книга ја истражува оваа замислена или реална врска помеѓу авторите, времето во кое тие живееле, и нивниот личен стил на облекување.

Нешто као Прустов прашалник. И лик кој ни е нешто као познат. 

Четирикратниот добитник на Пулицер за драма, автор на „Кој се плаши од Вирџинија Вулф“, почина минатава есен. Но тој има уште една, последна желба, која не е баш јасно дали ќе му биде исполнета.

Додека ние сме шампиони во измислување што повулгарни и политички некоректни термини за „другите“, некои народи се обидуваат да си го прошират јазичниот фонд со зборови кои би ја претставиле различноста на начин кој неа ја објаснува, и оттаму ја прави поприфатлива.

Славниот руски режисер („Љубовниците на Марија“, „Полудениот воз“, „Танго и кеш“) со мисловни етиди на различни теми. Самиот се нарекува конзервативен „мракобесник“, но има нешто во неговите ставови што нè тера да помислиме дека и ние не сме далеку од тоа да станеме такви. 

Со годините човек станува поскржав кон своето време, и кон сето она што непродуктивно му го троши. Досадните и глупите филмови после кои се чувствуваш како оставен со празни раце се едни од најфрустрирачките искуства, па макар траеле и само саат и пол. Како да знаеш дали вреди да се гледа некој филм, а да не е затоа што некој само ти рекол дека тој е „тиња“?

Koга следниот пат ќе се фатите за мобилниот пред некоја убава глетка, помислете уште еднаш - дали ви е навистина потребна уште една снимка на прекрасно зајдисонце кое повторно ќе го пропуштите затоа што сте го гледале преку пластика?

Понекогаш најдобрите филмски моменти минуваат незабележано доколку немате широко отворени очи. За овој пак треба широко отворени уши, но и знаење странски јазици. Во случајов - корејски.

Стандардното резиме на серијава како „инсајдерски поглед во револуцијата на персоналните компјутери“ може многумина да наведе на погрешен пат, дека за да ја гледаш треба да знаеш нешто за кодирање и програмирање. И не дека тоа не е плус, но главни во неа се сепак крајно привлечните ликови и нивните заебани меѓусебни односи.

Твитер знае да биде фино место за она што модерно се вика „социјален ангажман“: хуманитарни календари, оброци за бездомници, собирање пари. Ама не мора па сè да биде масовно и по цело (Твитер) село. Има и осамени јавачи, кои на ветерниците јуришаат со точак, и со поезија. Нивниот успех може да биде инспирација за идни поетски твитања. 

Не мислиме на нешто метафорично (пример да имаш „г’з“ да пишуваш како Хантер Томпсон), ниту на нешто безобразно. Ова е вистински, и голем задник, кој полека но сигурно расте ко крофна под р’бетот на оние чија професија е пишувањето. И за ова имаме решение - пишување лежечки.

„Доброто вино е најдобрата проповед“. „Смртта, кога ќе дојде, нема да има овци“. Ова се некои од „древните“ поговорки, измислени не од исто толку древни Кинези или Македонци, туку од современи неврални мрежи.

Њујоршка изведба на „Јулие Цезар“ во која беше „убиен“ Трамп овој месец предизвика протести и повлекување на спонзорите. Aма Полјаците беа први во сличен театарски скандал, иако за нив подоцна се дозна. Нивна „мета“ -  католичката црква и лидерот на полската владеачка партија, Јарослав Качински.

За сите оние кои се обиделе целосно да го исклучат месото од исхраната, и не успеале, сега има нов, попрагматичен пристап. Како и за секој нов тренд, и за овој има книга.

Работните места следните децении ќе бидат оние кои бараат емоционален, а не ментален труд. Во моментов тие се потценети и недоволно платени, но наскоро работите ќе се сменат.

Имаше многу работи пред интернет кои ги правевме, а сега ретко или воопшто не. Ама не е доцна. Уште има небо над нас во кое може да се загледаме, и книги на полиците кои чекаат да бидат прочитани. 

„Секое зло за добро“, вика нашиот народ. Но исто така и - „Многу арно не е на арно“. Некаде по истата патека се движи и клатното на среќата и несреќата во оваа древна кинеска приказна. 

За Иан Хју Џонстон тешко ќе дознаете ако не сте баш упорни. На интернет има само една фотографија од него, а до целосни биографски податоци се доаѓа индиректно, преку текстови кои ги земат предвид сите нешта со кои се занимавал. А богами, се занимавал.