Овој месец се навршуваат 350 години откако Џон Милтон му го продал на својот издавач авторското право за епот „Загубениот рај“, за само пет фунти. Неговото славно дело ја преточува во стихови најстарата епизода од Светото писмо, чии главни ликови ни се добро познати: Бог, Адам, Ева, Сатаната во форма на змија што говори, и - едно јаболко.

На 4 мај во Лондон ќе се оддржи премиерата на престава под наслов „„Вашите секси пораки се срање: постарите подобри писма“. Денешната еротска коресподенција не е ништо во споредба со старата добра вештина на заведување преку рачно напишани писма. А Џојс е махерот во оваа област.

Славните научници и уметници биле крајно амбициозни, страсно се посветувале на својата работа и имале речиси натчовечки капацитет да се фокусираат. Но подеталната анализа на нивниот работен ден покажува дека работеле само по неколку часа на она што денес го препознаваме како нивно најголемо достигнување. Остатокот од времето - кулирале.

Горчина. Јарост. Бес. Палетата чувства кои би можеле да се категоризираат под „лутина“, рефлектирана и во јазикот, варираат и во интензитет, и во тоа кон што се насочени. 

Од вавилонските епови, преку античката до средовековната литература, импресионирани сме од она што се способни да го направат главните ликови на само неколку странички - да соберат армија, да почнат војна, да ја добијат. Но она што притоа не ни се кажува е како се чувствувале додека го правеле сето ова. Се плашеле ли, си рекле ли некогаш „што ми требаше сето ова?“.

Завчера, 26.04, почина славниот режисер на „Кога јагнињата ќе стивнат“, „Омажена со мафијата“ и „Филаделфија“. Познати се случаи кога негови колеги вметнуваат препознатлив „печат“ не само во, туку пред и после своите филмови. Ама мотото на Дем има специфична приказна.

Пред некое време е објавен оглас за работно место перачка-пеглачка во приватна резиденција, во кој еден од условите е познавање на англиски јазик, заради „читање на упатства за постапување со специфични материјали“.

Деновиве (и не само деновиве) кај нас е актуелна темата со расфрлањето отров по улици со кој се трујат уличните животни. Но во екстремни околности низ историјата луѓето се решавале сами да ги еутаназираат своите миленици. Оваа книга зборува за една таква трагедија, која се случувала непосредно пред Втората светска војна.

Вакво нешто до сега немавме чуено. Всушност, доживувањето е мулти-сензорно, бидејќи додека го слушате стариот гуслар исто како да гледате филм - акција, трилер, драма. Тоа е и смислата на епската поезија, која раскажува за значајни историски настани, за да им е вечна слава на оние кои учествувале во нив.

Освен ако не се „суви“ фактографски прегледи на животот на славните починати, некролозите за нив се секогаш во врска со нас самите. Овој е сигурно таков.

Актерот познат по неконвенционални јавни настапи и откачени проекти има нов - ќе пее и ќе чита на албум на кој ќе се најдат дела на Гершвин и на Бах.

Не е дека воопшто не сме ги фалеле, промовирале, а понекогаш и куделе, но понекогаш имам грижа на совест дека во рубрикава македонските автори се неправедно запоставени.

Нејзиниот син, Дејв Грол, од Фу Фајтерс и претходно од Нирвана, сигурно ѝ дал многу поводи за гордост, но и за секирации. Можеби како некој вид терапија, жената одлучила да ги спореди своите искуства со други жени во истата ситуација. Резултатот е книга за овие „рок мајки“.

Ниту една реченица не е целосна без нив, па сепак тие се земаат здраво за готово. Главно се забележуваат кога не се на вистинското место и во вистинскиот контекст. Нели;

Од 2002 во Америка секој трет четврток од април (значи денес) се одбележува националниот ден на „да пукне“ (National High Five Day). Што треба да се прави на овој датум? Да се „пука“ колку што е можно повеќе, и така да се промовира добра волја меѓу луѓето.

Реткост е автор со потекло од Косово да се најде, и тоа со дебитантско дело, помеѓу одбраните за превод на англиски од престижен издавач. Но дали вметнувањето на зборот „Југославија“ во наслов кој треба да асоцира на „егзотично“ потекло и тешка имигрантска судбина знае да биде и маркетиншки трик?

Најдобрата љубовна проза која ќе ја прочитате оваа година можеби нема да биде поместена помеѓу корици од книга, туку ќе биде составена од - муабети на чет.

Што да се стори ако некоја заедница која e по традицијата има проблеми со срцеви заболувања и дебелина, а не е нешто по фитнес клубови? Дај им да играат народно.

Во паузите од известувањата од разни жаришта низ светот и интервјуата со светски лидери, Аманпур наоѓа време и да чита.

Митологиите на различни култури содржат предупредувања и совети за земјотреси, вулкани и цунами. До сега тие беа од интерес само на етнолозите, фолклористите и антрополозите. Но и природонаучниците (конечно) почнуваат да ги сфаќаат сериозно.

Дел од новиот роман на Димитар Башевски, „Круг“, функционира и како засебен расказ. Базиран е врз вистинска случка, за писател-страсен атеист, кој на тежок празник решава малку „да чепне“ низ двор, да замавне со мотичето, да копне со гриблото.  Ама Бог, постоел или не, секогаш те наоѓа кога ќе згрешиш.

Австриски филозоф го има напишано неговиот славен „Логичко-филозофски трактат“ во 1918. Тој е прв пат објавен во Германија три години подоцна. Што правел Витгенштајн во меѓувреме? Бил селски учител.

„Во непознатото: патување низ научната фантастика“ ќе биде отворена во јуни. Се базира врз препоставката дека современиот живот сè повеќе наликува на дистописката серија на Чарли Брукер. Што би рекле во сараевска „Аудиција“ - ш’о претпоставка, чиста вистина!

Дали има разлика меѓу „доброто“ во добар актер и добра актерка? Ако не, тогаш чуму сите тие родови поделби на наградите, како талентот и вештината за глумење да зависи од анатомијата и хормоните? Некои од големите наградни манифестации почнуваат да ја преиспитуваат оваа концепција.