- Повеќе од 40 години по премиерата на „Историја на светот, прв дел“, најавено е дека вториот дел ќе биде продуциран од Хулу, во вид на мини-серија од осум епизоди. Шоуто ќе го следи истиот формат како и филмот, пародизирајќи периоди од светската историја.
- Неколку потсетници и помалку познати факти за првиот, генијален дел. Во почетната сцена во која ја сведочиме муграта на нашиот вид се слуша баритон кој вели: „И мајмунот се издигна и стана човек“. Тој му припаѓа на Орсон Велс, а неговиот глас се слуша и на почетокот на останатите четири главни делови. Било договорено Брукс да му плаќа 5000 долари дневно, па му ги исплатил сите 25.000 одеднаш. Велс беспрекорно снимил сè за само неколку часа но одбил да ги врати дневниците. Кога бил запрашан на што ќе ги потроши рекол - кубански цигари и кавијар.
- Главниот пештерски човек (тој во сцената со измислувањето на музиката) го играл поранешниот шеф на Мел Брукс, легендарниот Сид Сизар, кого Брукс го сметал за свој ментор. Антологиската сцена пак со Мојсие и плочките со 15...10 смртни гревови е снимена речиси случајно. Откако бил завршен предисторискиот дел, Брукс се загледал во сценографијата која требало да асоцира на камено доба и се сетил дека наместо да го скокне Светото писмо и веднаш да почне со Рим може да ја искористи позадината за библиските заповеди.
- Џејн Гудал, чија доживотна работа како приматолог помогна во проширувањето на разбирањето на светот за однесувањето и емоциите на животните, почина на 91 година, соопшти нејзиниот институт.
- Нејзините теренски студии со шимпанза не само што ги срушија бариерите за жените и го променија начинот на кој научниците ги проучуваат животните, туку ги документираа емоциите и особините на личноста кај овие примати што ја замаглија линијата помеѓу луѓето и животинското царство.
- „Откритијата на д-р Гудал како етолог ја револуционизираа науката, а таа беше неуморен застапник за заштита и реставрација на нашиот природен свет“, се вели во соопштението. Гудал беше назначена за Дама на Британската Империја во 2004 година, а во 2025 година беше наградена со Претседателскиот медал за слобода на САД. Таа беше именувана и за Гласник на мирот од страна на Обединетите нации во 2002 година.
- Оние книги што јас и мојата генерација ги нарачувавме од Лондон, сега ги има на секој книжевен сајт. Веќе нема потреба да плаќате царини за книги од странство – сето она што лично сум го купувал како студент – сега го има бесплатно во ПДФ. И тоа е одлично: книгата е достапна. Друго прашање е што достапноста сама по себе – не мора да биде добра. Затоа што достапно е сè: од порнографија до дрога.
- Еве како доаѓавме до книги за испит во вчерашниот изумрен свет. Прво, си определувавме – колку денови ќе го подготвуваме испитот. Потоа, во група (сите што полагавме ист испит) одевме во НУБ (Народната и универзитетска библиотека). Тоа подразбираше да си планираш цело претпладне, некогаш и попладне – престој во библиотеката. Излегувањето од дома подразбираше и да си понесеш сендвич или пари за ручек. Подразбираше и да се качиш во градски автобус, па да патуваш најмалку половина час до библиотеката. Таму ја имаше сета литература за нашите испити, но книгите не ги даваа дома: мораше да се чита во заедничката читалница.
- Тоа ми е главната поента: можеш да учиш сам, дома, на компјутер. Но можеш да учиш и во друштво, во библиотека. Што е поубаво? За мене поубаво е второво, за моите деца – првото. Разликата е огромна: кога си во друштво, се смееш, кажуваш вицови, си помагате околу нејасните книжевни термини, а ако некој заборавил да понесе сендвич, делите. Во читалницата се запозна и еден пар (таа идна медицинарка, тој иден математичар), и набргу направија свадба. Кога си сам во соба не е така. И да склучиш брак виртуелно со некого, не знаеш како мириса кога седи до тебе во читалница.
