На моменти филмот кој во 2021 беше номиниран за Оскар делува како пародија, на други како сатира или протест. Впечатокот е дека од приказната можело да се извлече повеќе драматичност и убедливост. Но без оглед на ова, метафорите и критиката се очигледни - луѓето од „третиот свет“ и буквално ја продаваат својата кожа во потрага по подобар живот.

Неверојатна вистинска приказна за германски дезертер од Втората светска војна, кој по склоп на околности наоѓа капетанска униформа и почнува да глуми oфицер на Луфтвафе. Како што влегува во улогата, така почнува да презема сè порадикални чекори. 

Нов филм фрла светлина на помалку позната епизода од Втората светска војна, резултат на сложена измама планирана од Британците, која во секој момент можела да тргне наопаку. Целта била да се отргне вниманието на Германците од планирана инвазија на Сицилија, а наместо тоа, преку шпионски канали, да се пласира доволно убедлив „таен“ план за навлегување во Европа преку Грција. Иако на почеток звучел бизарно, планот успеал да спаси десетици илјади животи и да го промени текот на војната. 

Тешка за жанровско определување, оваа серија е истовремено детален водич низ еден повеќегодишен судски случај, но во поопшта смисла е и неверојатен каламбур на вистини и лаги, искреност и манипулации, добри намери и лоши завршници. 

Насловот е можеби претерано „накитен“ но и не толку далеку од провокативноста, и на структурата и на содржината на овој романски филм, кој лани ја доби Златната мечка во Берлин.

Биографска приказна за човекот кој важи за првиот селебрити-гангстер. Тој освен за убиства, кражби, измами и други кривични дела е заслужен и за создавањето на изразот „Стокхолмски синдром“. Истиот оној кој ќе го почувствувате откако серијата ќе ве направи заложник на неговата инфантилна и опасна фигура.

Филм кој има одлични предуслови да биде добар -  вистинска приказна за корпоративна алчност која предизвикува човечки трагедии; биографија на еден од најпознатите фоторепортери во историјата; и славен актер кој го толкува неговиот лик. Иако не ги исполнува до крај очекувањата, тој актуелизира една подзаборавена приказна чии последици се чувствувале со децении.

Новата серија на ХБО во осум епизоди е трет телевизиски производ во краток период посветен на готвачката која ја промовираше француската кујна во Америка. Од каде ваков обновен интерес за нејзиниот лик? Најверојатно има врска со пандемијата, но можеби и со генералната потреба некој да нè утеши, макар и со крезли.

Нискобуџетна драма, снимена во еден кадар, која ни ја отсликува високата тензија која владее во кујните на познатите ресторани. До точка на вриење, препржување, загорување, пукање.

Германско-бугарски филм кој иницира чувство на документарност, но не на начин кој би бил очекуван. „Западот“ е немоќен среде балканската пустелија, во која владее сиромаштија, а пак локалците се поцивилизирани во споредба со нив кога станува збор за почитување на етичкиот кодекс на заедницата.

Добитникот на Гран при во Кан зборува за предели во кои среде студенилото и мразот сепак се случува топла човечка приказна. 

Вообичаено кога историски се зборува за Германија фокусот е на нацизмот и Втората светска војна. Но што им претходело на овие настани? Разврат, берзански манипулации, политички расколи, мафија. Вајмарската република никогаш не ни била поживописно опишана, до толку што можете да ја помирисате и да се почувствувате дека сте биле таму, меѓу танчарките, болшевиците и национал-социјалистите.

Само една слика до сега е украдена од Националната галерија во Лондон. Во август 1961 „Портретот на војводата од Велингтон“ едноставно исчезнал. Кружеле најразлични теории за тоа кој може да е крадецот - од добро обучени специјалци, до италијанската мафија. Вистината била малку поинаква. 

Кога ќе слушнете дека некој филм е ирански отприлика знаете што да очекувате - приказна за „малите луѓе“ и нивните судбини, кои се истовремено и универзални и врзани за конкретното поднебје. Ако филмот е на Асгар Фархади, тогаш знаете дека тоа ќе биде и добар филм.

Минатата година имаше дури три филмски мјузикли. „Анет“ собраа куп европски награди, а „Сирано“ е номиниран за Оскар за најдобри костими. Но „Приказна од западната страна“ има седум номинации, а од нив некои статуетки се речиси сигурни. Како тргнало, можеби следната година ќе гледаме нова верзија на „Футлуз“?

Романски филм, кој низ сложен преплет на историски и интимни драми, ја раскажува вистинската приказна за животот на Драгош Паслару, познат актер од времето на 1990-тите, кој по бурните настани поврзани со падот на Чаушеску станува отец Валеријан.

На почетокот на новиот филм на Ридли Скот стои титл - „Инспирирано од вистинскаТА приказна“. Членувањето на „вистина“ претпоставува дека има само една таква, до која филмот наводно се придржува. Изедначувајќи ја реалноста со митологијата за моќното семејство Гучи, тој го прави она што всушност го правеле и неговите членови. Сè додека митот не се распаднал од внатре.

Брачниот пар Сузан и Кристофер Едвардс во моментов отслужуваат казна од 25 години затвор за убиство на мајката и таткото на Сузан. Оваа серија сепак не е типична крими приказна.

На вчерашното (9.10) доделување на Златните глобуси, серијата која кај нас е преведена со необичниот термин „Следоред“ (Succession) беше номинирана во неколку категории, а доби Глобус за најдобра серија од жанрот драма. Иако не е ни прва ни последна чии ликови се морално сомнителни, оној кој ќе заглави до доцна ноќе гледајќи ги „византиските“ сплетки на семејството Рој, чии членови си се пострашни внатрешни душмани од оние надворешните, не може а да не се запраша - зошто побогу го гледам ова?

Тешка тема за психичко растројство, семејно насилство и обидот еден човек да пронајде смисла во реалност која се распарува по сите шавови. Микродозирањето со една епизода во интервали од по неколку дена сепак ја открива сета раскош на талентот на Марк Рафало и на приказна која зборува за повеќе отколку за поединечна судбина.

„Космичка катастрофа“. „Тик-тик, бљак!“. Ова се наслови на критики за филмот со импресивна листа актери и многу реален опис на политичка, медиумска и ментална апокалипса која самошто не се случила.

Во 2021 имаше добри филмови. Oпоравувајќи се од шокот на пандемијата од претходната година и прилагодувајќи се на новите околности, шоуто продолжи. Но покрај визуелните спектакли како „Дина“ или „Француско дописништво“, имаше и потивки и минималистички, но всушност поамбициозни филмови. 

Направен врз основа на истоимена книга на Ерик Џегер од 2005, ова е филм за една историска мистерија, која не е разрешена ни по шест века: дали благородничката Маргарита де Каруж била силувана од штитоносецот Жак Ле Гри? Во средниот век единствен доказ за вистината во отсуство на сведоци била победа во вооружен дуел, на живот или смрт. 

Во маалско бистро секој ден и по цел ден седи човек со црн тефтер на масата. Кај него доаѓаат луѓе кои имаат некаква голема желба. Тој ги сослушува и им кажува кој е условот таа да им се исполни. До каде се подготвени да одат пореметувајќи ја рамнотежата во космосот?