Карактеристично за секоја микро-контроверзија е дека темата, без разлика дали е посрани земји, ковфефе или тоа што Трамп јадел бифтек со кечап, забележува краток скок на пребарување на интернет и почнува природно да се појавува по социјалните мрежи на милиони луѓе.
„Ваквиот успех несомнено е крајно привлечен за огласувачите, кои обично треба да фрлат 200.000 долари за нешто да им биде трендинг на Твитер.
Ова е мојата теорија: маркетинг одделите на корпорациите работат на тоа како да го киднапираат овој процес, и со тоа да ја остварат истата работа - ама бесплатно,“ пишува Алекс Николс во Аутлајн.
Како најсвеж пример за оваа теорија тој ја наведува „Женски Доритос“ контроверзата. ЦЕО-то на Пепси, Индра Ноји, во интервју сугерираше дека во Доритос (бренд на Пепси) работат на помалку крцкава верзија на Доритос наменета на женскиот пол. Како што е редот на интернет, изјавата на Ноји беше интерпретирана на сите можни погрешни начини, а баграта на Твитер беше на низок старт да го линчува. За кратко време излезе дека воопшто не се размислувало за таков Доритос, а Пепси јавно се одрекна од идејата објавувајќи твит „Ние веќе имаме Доритос за жени - се вика Доритос, и милиони луѓе го обожуваат.“
„Во меѓувреме, конгломератот успеа да добие неверојатни количини бесплатно рекламирање. ’Женски Доритос’ цел ден беше број 1 тренд на Твитер, а секоја публикација од Вашингтон пост до Раша тудеј почувствува потреба да го каже своето мислење на темата. Раш Лимбо ги обвини критичарите на Доритос дека се ’феминацисти’...
... Кога Пепси се одрече од концептот дојде ред на Слејт да влезе во рингот, со контрашки текст насловен ’Знаеш што, стварно сакам Женски Доритос’.
Веста речиси целосно доби негативно внимание од медиумите, меѓутоа за етаблираните брендови, секој публицитет е добар публицитет. За производи кои се така едноставни и сеприсутни како Доритос, целта на рекламирањето не е да се освојат нови муштерии - туку само постојано да се врежува името на брендот во нашата колективна потсвест...
... Сведоци сме на пократкорочна маркетинг стратегија создадена за пост-Трамп опсег на внимание. Мини-контроверзите околу реклами за џанк-фуд се со краток животен век, но за нив исто така е доволно огласувачите да вложат само минимален труд - по првата капка крв во водата, тие ја имаат завршено работата. Кога е во прашање вирален маркетинг, топ листи и промовирани твитови се далеку поисплатливи отколку соопштенија за јавност кои нè бодат на болните места.
Ако умерено политички провокативно соопштение може да доминира со дневниот циклус на вести со ставови, контра ставови, мета ставови и агрегирани аплаузи за вкупно 0 долари, тогаш зошто да користиме рекламирање? Товарот е на нас да престанеме да паѓаме на ова,“ пишува Николс.
