По медиумската хистерија која ги слeдеше грчките избори, човек може да помисли дека во Атина на власт дошло чедо на Маркс и Че Гевара. Но, тоа што се побунија против нео-либералните перверзии, не значи дека Грците одеднаш станаа марксисти, проценува политички уредник во Хафингтон. 

Не така одамна, германските политичари и новинари уверено објавија дека евро кризата е готова; Германија и ЕУ, по нивно верување, ја преживеаа бурата. Денес, знаеме дека ова е само уште една грешка во постојната криза, која беше преполна со нив. Последната грешка, како и најголемиот дел од претходните, произлезе од нашата надеж - и тоа повторно, дека Грција излегла од транс.

Две недели пред да мораа да го земат за озбилно, новиот грчки премиер пиша отворено писмо до германската јавност. "Има работи што никогаш не ви ги кажале за Грција", им порачува Ципрас на читателите на Ханделсблат.

Сопственоста и правното наследство се свети категории низ цел свет. Заради овие принципи Србија, која на себе ги презеде 858-те милиони евра долг на АП Косово и Метохија, ова уредно им го враќа на странските доверители. До сега се исплатени околу 500 милиони евра. Затоа и е во ред Србија гласно да каже што е нејзино на КиМ.

"Да знаеше претседателот на Франција за нападот на редакцијата на Шарли Ебдо, би ја дигнал цела земја на нозе, би наредил итна евакуација на загрозените и блокада на целиот реон. Овде беше поинаку. Овде молеа бога да има што повеќе жртви за светот да добие слика за Србија како мачена земја во која се убиваат дури и телевизиски работници".

Зошто слепо се држиме до нашите верувања и каква е врската помеѓу еден мултимилионер и еден исламски терорист? Одговорот може да ви падне на памет ако го гледате документарецот на Жак Перети, „Супербогатите и ние".

По нападите на Шарли ебдо, Ле Монд објави писмо од "четворица средношколски професори од едно француско соседство не поразлично од она во кое израснаа убијците."

Биле неодговорни, вакви-онакви а ја движат целата историја. Тие носат прогрес. Тие немаат ништо друго освен достоинство, критички дух и реални сознанија за тоа што им се случува. И срце за отпор.

Девојчиња како бомбаши самоубијци, секојдневно нови масакри. Североистокот на Нигерија тоне во крв и изгледа дека никој не се грижи за тоа. Меѓутоа кривицата ја сносат и самите Нигеријци.

"Победата на Колинда Грабар Китаровиќ на претседателските избори во Хрватска е одлична вест за левицата. Единствен проблем е што левица во денешна Хрватска практично не постои", пишува некогашниот Фераловец брилијатно опишувајќи ја демократската мантра "граѓаните да решаваат" така што ќе изберат лица кои ништо не решаваат.

Којзнае каква ќе беше карикатурата во Шарли за мировниот марш во Париз, ако загинатите знаеа кои сè лидери ја оплакуваат нивната судбина.

Воденичар од северна Италија во 16-от век, познат како Менокио, писмен ама не е дел од книжевната елита, има повеќе теолошки верувања. Тој верува дека душата умира со телото, дека светот е создаден од хаотична супстанца, а не Ex nihilo (од ништо), и дека е поважно да го сакаш соседот свој отколку Господ.

По смртоносниот напад на Шарли Ебдо, реакцијата во Париз е сирова: објавена е војна на вредностите на француската република. Првa задача: запознај го својот непријател.

Сега секако е излишно што било да се каже, меѓутоа Анастасија Стајиќ (16), Немања Антиќ (18) и Милош Јаковиќ (20) не би биле живи ниту ако пред неколку месеци беше воведен Законот на Зорана со кој на младите им се забранува навечер да возат автомобил. Меѓутоа сите овие тројца ќе беа живи ако целиот државен систем функционираше како што треба и ако Душан Јовановиќ (19) со 27 сообраќајни пријави (!!!!) одамна го тргнеа од улица.

Пушачите се првите Евреи на нашето време, одвратна неариевска раса со жолти заби и нокти на кои наскоро ќе им се придружат сите оние кои го коштаат буџетот на Здравиот Рајх и јадат мрсна храна, пијат алкохол, водат љубов без кондоми, носат тесна облека, гледаат телевизија, висат на интернет, се тетовираат или сред лето се сончаат меѓу 10 сабајле и 4 попладне.

Добрата вест е што Дејвид Камерон (да, тој што е британски премиер) НЕДВОСМИСЛЕНО ја подржува Македонија под уставното име и е БЕЗРЕЗЕРВНО за нејзино влегување во НАТО. Која е лошата вест?

"Денешната меѓународна заедница се учеше на крвавиот распад на Југославија", пишува еден дански аналитичар. "И не се научи многу", констатира Јан Оберг набројувајќи од кои сè моменти од тој распад, НАТО и Запад не извлекоа никакви поуки.

Наместо да нè загрижи тоа што нашата држава можеби не се наоѓа во една од фазите на некаков си претходно испланиран пат и дека свесно тапка во место, треба да нè охрабри и возбуди тоа што секакви можности ни се отворени. Ако нема мапа за следење, тогаш патот го измислуваме самите.

Дури и најголемите ентузијасти во поглед на користа од хашкиот трибунал и правдата која тој требаше да ја задоволи по масакрите во поранешена Југославија не можат да објаснат зошто Војислав Шешељ без пресуда беше држен толку долго зад решетки. По 12 години ниту Шешељ е ист, ниту Србија е иста. "Ништо не е исто, освен хашкиот срам", пишува воведничар на "Политика".

Секој економски крах со себе повлекува и барање за отпис на долговите. Приходите со чија помош требаше да ги вратите кредитите, исчезнаа, додека имотот ставен под залог изгуби вредност. Доверителите го бараат своето, должниците бараат помош.

Последниот министер за одбрана на СФРЈ и началник на генералштабот на ЈНА од 1988-ма до 1992-ра, во неделата почина во Москва.

Зборовите значат. Посебно во Иран каде она што е дозволено - да кажеш, да направиш, да бидеш виден дека го кажуваш или го правиш - е работа која постојано се менува.

Најголемиот дел на публиката од неанглиско говорно подрачје го пропушти говорот на Путин на Валдај конференцијата во Сочи пред неколку денови, а најверојатно тие од вас што слушнале за говорот немаа шанса да го прочитаат, и ја пропуштија неговата важност. Западните медиуми дадоа се од себе да го игнорираат или да го извртат неговото значење.

"Дали сме сведоци на македонското прашање на 21. век?" е насловот на една интригантна анализа во која се прави паралела меѓу Македонија на почетокот на минатиот век и она што денес се случува во Сирија и Ирак. Шокантни се сличностите во обидите на Запад да ги "реши" овие две прашања, вели авторот.