Политика ли е ако напишам текст за тоа?

Излегувањето на државата од медиумите во Србија требаше, според новинарските надежи и предвидувања, конечно да осигури предуслови за развивање на квалитетно новинарство и одржливи медиуми. Но наивната верба во пазарната меритократија, по којзнае кој пат, се насука на гребенот на капиталистичката реалност, пишува Саша Драгољо за Билтен.

Само два дена пред од гаќи да нè извади веста за смртта на Дејвид Боуви, на сајтов ги објавивме неговите одговори на познатиот Прустов прашалник во кои тој ги покажува сите свои чудесии и убавини на неговата неконвенционална мисла. Како помина таа статија? Рамно осум (со бројка 8) Фејсбук споделувања. Два дена потоа, сведочиме за едно масовно "Eдно Боуви имаме, во душава го носиме". 

Прво со заинтересираност а потоа и со фрустрација гледав како твитерџија по твитерџија тврдат како медиумите не ги покриваат работите што се случуваат во светот кои всушност навистина, навистина ги покриваат.

Ханс Рослинг е професор на Каролинска институтот и ТЕД говорник кој е на гости во емисија кај еден дански новинар. Неговиот проблем со медиумите е што немаш причина зашто да им веруваш ако сакаш да бидеш информиран. Од ТЕД говорот на Рослинг: Не смееш да се споредуваш себе си со Швеѓаните... мора да имаш поголеми амбиции во живот.

По 4 години војна придружена со сите можни одвратности и илјадници жртви, на светот му требаше фотографијата од 3-годишниот Ајлан Курди за да почне да се ужасува од конфликтот во Сирија.

Продавач е компанијата Персон која во 1957-ма доби дел од Економист кога го купи Фајненшл Тајмс. Минатиот месец Персон го продаде Фајненшл Тајмс на јапонската медиумска група Никкеи за 1,18 милијарди долари. Деновиве ги продаде и своите 50% во Економист за 1,3 милијарди долари.

"Она си што го јадеш", вели една стара мудрост во врска со исхраната. Истото важи и за медиумската храна. Ако успееш таа да не те отруе, тогаш еден ден сигурно ќе ти збоктиса, посебно ако професионално ја џвакаш "во име на јавноста".

Плукачкиот сензационализам на грчките медиуми не им помага на граѓаните туку само ги бетонира стереотипите кои лесно се продаваат. Од друга страна, дивеењето кај приватните медиуми нема соодветна контратежа на јавната сцена бидејќи пред две години државата го укина јавниот дифузер.

Ова што ќе го прочитате е моето прво забрането интервју во животот. Дадено е за потребите на дневниот весник Блиц. Со спомнатото средство за информирање сум во судски спор, тоест ги тужам за извесна бљувотина објавена пред половина година. Каква, ќе видите во текстот....

Германски лингвисти секоја година избираат збор што најмногу ја труе околината. Последниот победник доаѓа од времето на нацизмот и се однесува на медиумите.

Којзнае каква ќе беше карикатурата во Шарли за мировниот марш во Париз, ако загинатите знаеа кои сè лидери ја оплакуваат нивната судбина.

British Medical Journal секоја година издава специјално божикно издание со измислени статии. По некое времe, еве ти ги истите статии во медиумите, овојпат како вистински.

Комплетно иста тема: убиство на војник во Отава, и пукање во Парламентот на Канада, и како таа звучеше во долниот, а како во горниот дел од Северна Америка.

Српскиот премиер деновиве издаваше команди и глумеше експерт за сè а никој од стручните лица не собра доволно храброст да му издаде команда да заќути. Медиумите, башка непогода.

Тешко е да се одреди кумулативниот ефект на кинеското влијание врз странските медиуми. Денешната медиумска средина е како експертско дело во Фотошоп: веројатно сите работи се уште се во сликата, ама рабовите се омекнати, светлото е регулирано, и кој може да каже колку ова искривување влијае на нашата интерпретација?

"Не можеш да зборуваш за медиумска слобода кога работиш во компанија која е соочена со банкрот или која во шака ја држат банкарите и нивните кредити," вели еден новинар од Шпанија во која за брзо време се случија клучни смени во врвот на највлијателните медиуми.

Не сме светски ама да кажеме за нас - Офф.нет веројатно ќе има 3 рецепти за најбрзи сендвичи, песна од Џони Кеш во која на него му е потешко од сите што ја гледаат апокалипсата, и компилација од снимки од сите места каде што удрил метеор (ако по таа основа исчезнуваме). Еве како ќе изгледа тоа во светот:

Е мој Роберто, блогерски френду мој...

Тек к'д умре некој драг и близак, тек т'к човек га свој стра види у право издање, све оној што наслутуеш и размишљаш, добие свое право сценарио. Т'к се укаже т'ј несразмер у траeње на живот, и сви жеље што се чинив остварљиви за други, паднев у амбис, неповратно и болно. И т'к се човек скрши и савие, бидне послаб и од цевче, и т'к биде јасно дека свака апсурдна несразмерна дужина на живот е могуќа, и све е илузија, и наше постојање, и све оној што га ми викамо живот. Од илузије живимо, од њима и гинемо. Застани на едну успутну станицу, наздрави за сви нас овде, путуј мирно и затвори ги очи на т'ј мучан чин... Смири душу немирну, понеси ги сви твои тајне што ќе морив, a и прашања зашто мораше да отидеш, јер твои тајне зашто ти се срце распарча, мајка ќе ги крие много повише, него сурову истину, дека те више НЕМА.

Огромен број на светски медиуми, а потоа и голем број на македонски медиуми ја пренесоа изјавата на Бенитез од 2007-та година кога тој изјавил дека никогаш нема да седне на клупата на Челси. Овие медиуми беа жртва на интернетот.

Иако веста доаѓа од наjдoбрите производители на лажни вести во светот, овојпат не е фејк: The Onion се сели во Чикаго а притоа може да изгуби добар дел од својата лутина.

„Еден новинар во денешно време не треба да падне во бескорисен очај заради работите кои не можат да се променат. Не е проблем како да се зачува слободата на печатот - новинарот мора да најде начин како самиот да остане слободен", напишал Алберт Ками во до скоро непознатата статија, која ја објави Le Monde.