10 години откако се роди, движењето постигна многу, само што тие постигнувања не се мерат во нечија рамноправност, туку во милиони долари. Лидерите на БЛМ можеби звучат како марксисти (често од црвено-кмерски происход), но затоа суштината им е дебело капиталистичка.

Сега кога го нема Трамп па нема потреба да се дивее по американските градови во име на важноста на црнечките животи, Блек Лајвс Метер си се почастија со пансион од 6 милиони, до последен долар добиени од донации. Во пансионот на времето имаат престојувано Хемфри Богарт и Мерилин Монро.  

Звучи страшно, ама неколку години веќе се промовира ова решение за отстранување влакна и ексфолијација. А толку отпор има, што постојано и некој се труди да ги вразуми жените дека е време да почнат да се бричат.

Хидрели Диао е бразилски уметник со експертиза за креирање фотореалистични ликови од слики или цртежи со помош на вештачка интелигенција. Пример почнува со слика од Александар Македонски или Цезар или Џорџ Вашингтон, и ја апдејтува и транспортира во 2020-те.

Има една интересна студија за тоа зошто толку се приврзуваме кон „нашите ствари“. На бебе кога ќе му одземеш нешто што смета дека е негово почнува да плаче, а возрасните воопшто не се далеку, со тоа што се способни за поширок дијапазон на емоции.

Зборуваме за една од најпопуларните сцени во филмската историја.

Никогаш не излегува од мода и секогаш изгледа добро. Дури (понекогаш) и подобро од црно. За преку ден, на пример.

Илузијата сѐ уште љубоморно се чува, журките се подобри, луѓето поопуштени, а грозните тајни - безбедни. Случајни фотки од холивудски настани и забави од какви што уште малку и ќе се одвикнеме (читај: пандемија).

Не e вонсериско копирајтерство, ама има џекпот, за луѓе да се истепаат да купат - Мерилин.

Има нешто значајно во тоа една икона да се воодушевува на друга. Те потсеќа дека не важи секогаш „жена на жена ѝ е жена“ и дека некои работи во светот остануваат - убави.

Имаме овде одреден број јавни личности од кои што треба да се научи - баш не мора имиња, датуми и фаци на нешто што не сте го родиле, на пример. И други слични варијанти.

За Мерилин знаеме многу малку, без разлика што ни се чини дека ја познаваме. Се расфрламе со цитати, со техники на шминкање, ја жалиме, ја фалиме, а реално, ни ние сега, ни луѓето тогаш не ја познавале баш. Сепак, некои ја виделе и разговарале со неа. И интересно е да се види како ја доживеале, години покасно.

Со список на производи, со сѐ. И се нарачуваат до кај нас.

„Пази се од волците.”

Џек Лемон се бунеше во „Некои тоа го сакаат жешко” додека се шеташе (и се сопнуваше) на штикли, а Мерилин Монро отшета згодно - и, „како отелотворување на одредена верзија на женственоста - нежна, сексуализирана и во неудобна положба, а секако пријатна за (машки) очи.”

Добро, се разбира дека не можете, ама опцијата се отвара за луѓе што собираат вакви работи. Една од најочекуваните аукции годинава ќе се случи на 30-ти март и за време на настанот, ќе се продава фустанот што го носела Мерилин Монро на денот на разводот од Џо Димаџио во 1954-та.

Знаете како, понекогаш кога гледате луксузни станови или куќи, па ќе си речете „еден ден ќе заработам, па и јас вака...”? Ај заработете 50 милиони долари, па ќе правиме муабет.

Американските медиуми ја викале „Кубанска Х-бомба” во ’50-ти, затоа што експлодирала на интернационалната филмска сцена и како танчерка (инстантно повлекувајќи споредби со Џозефин Бејкер) и како старлета што го поплочува патот за латиноамериканките во забавната индустрија. Че Гевара бил сериозно вљубен во нејзе, меѓу другото најверојатно и поради способноста да покаже дека силата и сензуалноста можат да одат заедно.

На Јутјуб има Мерилин туторијали колку сакаш, ама ретко кој е вака елаборативен како на Лиса Елдриџ.

„Да имав совршено тело низ историјата, вака би изгледала.”

Озлогласениот убиец и водачот на псевдо-сатанистички клут деновиве умре во болница во Калифорнија на 83 години. Речиси пет децении тој имаше посебно место во американската, но и во светската поп-култура, како олицетворение на сè што е зло и демонско во човека. Кај нас РИП-ови му пишуваат.

Ако слушате бои и гледате музика, тогаш, како и Мерилин, ви се случува една состојба што се вика синестезија. Вака звучи ко да ви фали нешто, ама не - многу занимлива работа е.

Интернетот е стварно полн со разочарувања. Ваков наслов кога ќе начекаш, го кликаш возбудено и се местиш удобно да читаш еден поинаков осврт и дефиниции на она што значи феминизам. Но, излегува дека е осврт на дефиницијата на Купер Хефнер, 25-годишниот син на Хју, кој е и креативен директор во Плејбој. 

Филмот што сигурно сте го гледале, книгата што лажете дека сте ја прочитале, и ситниците кои се битен дел од филмската приказна.

Додека во некои филмови костимите постојат само за после некое време да ги снема затоа што така налага приказната, во Холивуд им се малку побитни. А излегува дека и на нас како публика, затоа што човек не може, а да не помисли баш на овие парчиња гардероба кога ќе го чуе соодветниот наслов.