Како кога сите беа насекирани за Навални а таа ги потсети на Асанж, ирската парламентарка од Даблин, Клер Дали, сега ги потсети колегите на Авганистан. Зошто пет милиони кои се соочуваат со смрт од глад и невидениот пораст на продадени деца се наважни? Затоа што таа земја реши да ја пљачка американски, а не руски деспот?
Виза и Мастеркард имаат фактички дуопол во светот. Многу пред контроверзите со Канада и Русија, порно актерката Шери ДеВил има предупредувано дека овие политизирани финансиски моќници имаат преголема контрола врз слободата. А правилата за порното им се, во најмала рака, перверзни.
Анализа на големи западни медиуми покажа дека Фокс, Њујорк Тајмс, Вашингтон пост, Сиенен и МСНБЦ за една недела лиферувале речиси 1.300 стории за инвазијата во Украина. Во истиот период објавиле две стории за смртносни воени акции во Сирија, една за Сомалија и ниедна за саудиското силување на Јемен.
Пролетта 1933, Малком Магериџ, дописник на Гардијан од Москва, тајно патувал низ Украина и северен Кавказ, кои во тоа време биле житницата на Советскиот Сојуз. Но наместо да види нахранети и задоволни луѓе, бил ужаснат од масовното гладување и купиштата мртви тела. Неговите репортажи биле изнесени од земјата со дипломатска пошта и биле објавени анонимно на 25, 27 и 28 март.
Во обид да ја долови сликата и да ги запознае гледачите со Киев, американски новинар објаснува дека сепак се работи за „релативно цивилизиран и релативно европски град“, а не нешто налик на тоа што до сега гледале во Ирак и Авганистан. И не е единствен.
Полска великодушно ги отвори своите граници за бегалци. Ако се бели и ако се од Украина, макар со себе ги носеле и своите домашни миленичиња. Бегалците со поинаква боја на коже се под друг режим.
Учествуваат на аудиции. Плаќаат даноци уште од првата година. Добиваат критики за своите улоги. И не ги бркаат од сет кога ќе ги наполнат пелените. Штета што најверојатно нема ни да се сеќаваат на овие искуства.
Националниот суверенитет треба да биде неприкосновен принцип на светските политики. Ако националниот суверенитет стане стока за која може да се преговара, стока што може да се избрише по желба на Кремљ, Белата куќа или Европската комисија, тогаш во прашање е доведено постоењето на самата нација, а најмногу ќе страдаат демократијата и слободата.
Глобалниот проблем со ефектот на стакленички гасови полека но сигурно става канџа и на убавите бели спортови, па така од 21 досегашен домаќин на Зимски олимписки игри, во иднина само два би можеле да бидат доволно студени и снежни за организација на истите. Сите други со вештачки снег.
Левицата се обиде да ги освои срцата на Латиносите измислувајќи им родово неутрален „латинкс“, велелепна утка за која многумина од нив и немаат слушнато, не па да се идентификуваат со тоа. Десницата има поинаква стратегија: жени од народот, запознати со проблемите на луѓето, горди што се латино, но уште погорди што се Американки.
Пионот, како најмалку вредна фигура во шахот е единствената од сите фигури на која и е дадена опција да еволуира, но е и единствената која нема можност да отстапи наназад на боиштето.
Бадијала е да се ситиме дека мечката заигра на нивна врата, но охридскиот рамковен договор жестоко го има зајавано Холивуд. Слушнете ја оваа инсајдерска приказна за тоа како разбуденоста ја убива филмската индустрија, за стравот, квотите и другите аспекти на Рамковен Холивуд, приказна во која многумина се плашат и да си го кажат името.
Во новото, лажно левичарење (види: За да не помислат на класи, с'скај ги со раси) се истураат пари од кои боли глава. Дури и политичките опции на кои им одговара активизмот насочен кон нивните конкуренти, загрижени се од моќта на овој пребогат НВО левијатан.
„Воук“ културата собра уште еден скалп. На „Сексот и градот“. Да, незадоволни со чистката низ факултетите и корпорациите ширум Англосферата, сега култот кон коректната мисла закла една од најдобрите серии во доцните ’90-ти и раните 2000-ти.
На „опашката“ на актуелните настани со Ѓоковиќ на далечниот континент, искрснуваат приказни за други Срби кои „заглавиле“ таму, овој пат по своја волја. Новостекнатото име на еден од нив на јазикот на абориџините значи „утринска ѕвезда“. Му го доделиле како благодарност за неговото писателско залагање за нивните права.
Бидејќи на прогресивните бадијалџии ознаката латино им се чинеше премногу машка (женски е латина), смислија демек родово неутрален термин латинкс (latinx). Терминот се фати во нивни кругови, но не и кај самите латино луѓе кои сега прашуваат: Кој ви даде право да ни кажувате како да се викаме?
Последниве неколку години се изнагледавме сјајни, бели кујни, лажни крзнени килими и многу, ама сериозно многу нијанси на розево. Сепак, деценијата завршува и со неа стиловите за уредување што ги донесе, па да видиме, што предвидуваат професионалците за 2020?
Либералите на денешнината често забораваат дека и пред нив некој се залагал за истите ставови - антирасизам, родова еднаквост, сексуални слободи - но во време кога тоа било многу потешко. Меѓу нив една група американски антрополози ја воспоставиле основата на тоа како и денес се гледа на човечките сличности и разлики.
Некогаш цензори одлучуваа што може да се издаде како книга а што не. Денес постои истата функција, само што цензорите сега се викаат „чувствителни читатели“ кои оценуваат дали јазикот на авторот ќе навреди некоја од идентитетските снегулки. Башка проблемот со роботите кои - мислите случајно? - се прават главно од бела пластика!
Ризично е во денешно време да се залагаш за женски права, особено ако го погледнеш последниот инцидент со писателката на Хари Потер. Ѝ се стрчаа со бакљи и вили да ја палат, ја викаа бабетина, глупача, ѓубре и ужасно грда. Кој? Твитерџии, оф корс. А злосторот? Дека одбрани жена што сакаше да го изрази своето мислење за постоењето на пол и род, без да ја изгуби работата.
Иако започнува со „инспириран од вистински настани“, новиот филм за пријателството помеѓу актуелниот папа Франциск и неговиот претходник Бенедикт XVI сепак содржи и фиктивни моменти.