Ако медиумите сè уште си дозволуваат да нè частат со кованици како „најлудата ноќ во годината”, тогаш еднаш засекогаш да им го оствариме тоа и да славиме нова година облечени како - Грејс Џонс. Затоа што, одговара со секоја пригода.
На 86-годишна возраст, минатата недела се одјави Емануел Унгаро, француски моден пионер, обучуван во Баленсијага и основач на истоимената модна куќа во 1965-та.
Стануваш, се тушираш, пиеш кафе, јадеш, одиш на работа, дремеш, се враќаш, гледаш Нетфликс, си легнуваш. Некаде во меѓувреме размислуваш за минатото, и се надеваш за иднината. И тоа е. Депресивно или интересно за размислување?
Ризично е во денешно време да се залагаш за женски права, особено ако го погледнеш последниот инцидент со писателката на Хари Потер. Ѝ се стрчаа со бакљи и вили да ја палат, ја викаа бабетина, глупача, ѓубре и ужасно грда. Кој? Твитерџии, оф корс. А злосторот? Дека одбрани жена што сакаше да го изрази своето мислење за постоењето на пол и род, без да ја изгуби работата.
Во овие среќни празнични мигови, помислете малку и на оние што имаат повеќе отколку што можат да потрошат. Затоа што, ако имаш сè и се дружиш со такви што имаат сè, можеш ли да замислиш колку е тешко да избереш поклон?
Од некаде на Инстаграм почнува да се движи слика од домашно-испечатена објава, за некоја наставничка од Скопје, што, пазете - крадела мажи. Не дека е прогласот од одмазда - од алтруизам е.
Филмот добива одлични критики, а според Гардијан е „умна, ведра и мудра адаптација која е чисто задоволство од почеток до крај.” И плус, доаѓа како потсетување колку беше феминистички романот уште од неговото прво излегување во два дела во 1868 и 1869.
Такви се на пример Хилари Клинтон, Меланија Трамп, Кери Симондс… Делат живот со моќни мажи кои другите жени (а можеби и нив) ги третираат ужасно. И, без разлика дали е тоа фер или не, и тие некако треба да одговараат за неприкладното сексуално однесување и политички гафови на нивните сопрузи и дечковци.
Знаете како има луѓе што имаат пригодна свеќа за се, што уживаат во различни бои, величини, пригоди, што се „размазуваат себеси со купка и свеќа” и такви работи што реално и не се така лоши, ама ете, те маваат во сарказам? Е па, со свеќава да им се придружиме.
Инстаграм успеа да стане главен виновник за проблемите на најновата генерација, и тоа особено во очите на повозрасните. Како совршен микрокосмос на современата нарцисоидност, на Инстаграм се гледа како апликација која на површина ги вади сите наши несигурности, или ако сакате - мајсторски ги прикрива. Истовремено, можно ли е да е сепак Инстаграм клучот за спасување на нашата комуникација со светот?
