Бихолд! Некоја прекрасна будала не ја мрзело, и се зафатила со еден сериозен аџилак - да не ти попуштат нервите додека го рекреираш целиот Оверлук хотел од „Сјаење” сосе ликови и сè што треба - од смеса за колачи.
Крвишта, „Here's Johnny”, лавиринтот, близначките, крвта од лифтовите, значи уредно, сè!
Што рековте ќе правите благо за нова година?
Џабе.
Не е појако од ова.
Инаку, луѓево прават секакви елаборативни креации од благо, само што, толку долго време им треба да ги направат, плус нели, ред е да постојат изложени на толкава мака, што на крај се бајати и ги уништуваат „на некој забавен начин”, како што тврдат.
Ама да се вратиме на колачето со кое Кубрик би се гордеел.
Колку треба да си слаб на благо и колку треба сајли да имаш наместо нерви за да правиш прозорчиња, најверојатно од шеќер, зад кои ќе има цели сопчиња, со тепихчиња и тапетчиња (за да се запази Кубрик-естетика) и со човечиња, уредно дотерани во костими?
Значи, и тапет!
Од другата страна, преку шеќерно прозорче ја имаме Венди, и ако некое колаче ја има онаа класика Венди-фаца од постер, тогаш тоа е ова колаче:
А ако некое колаче на светов може да ја долови кварната фаца на Џек Николсон низ скршена дупка во врата, тогаш тоа е ОВА колаче:
И светленца некакви има внатре:
Лисицата е испринтана на хартија што се јаде.
И култната сцена:
Не ги мрзело да топат шеќер, да го бојат и да го шлакаат за да стигнат до брановите крв.
И на крај, пригодно:
И таа хартија се јаде.
Нарачајте си торта сега.
