Бодлер еднаш наводно рекол дека „го сака Вагнер, но од музика повеќе сака мачка врзана со опашот надолу како гребе по стакло“. Но колку и да бил бизарен, човекот знаел да изрази почит и благодарност кон колега-уметник.

Еден италијански новинар вели дека го открил вистинскиот идентитет на во моментов најуспешната италијанска прозаистка. Но нејзините обожаватели наместо да се задоволни, се прашуваат зошто е потребно вакво нарушување на приватноста?

Ги знаете оние филмови за деца, кои не само сублиминално, туку и апла се всушност за возрасни? Епа ова е еден од нив.

Денес, 30 септември е Меѓународен ден на преведувачите, поврзан со  Св. Јероним Стридонски, кој се смета за заштитник на овој еснаф. А ним, кутрите, понекогаш навистина им треба некој со натрприродна моќ за да им ги шепне преведувачките решенија.

Кога некој пишува само со големи букви ИЗГЛЕДА КАКО ДА СЕ ДЕРЕ и генерално не е убаво. Посебно грдо изгледа во книга, па дизајнерите обично препорачуваат замена на ваквите делови со италик, освен ако баш не се мора. А на Брус изгледа му се мора.

Наместо да ја учат секоја поединечна буква, домородните заедници на Канадскиот Арктик со помош на христијанските мисионери развиле нешто што повеќе личи на систем на кодирање отколку на азбука. 

Во 2010 ги гледавме како во МоМА седат еден карши друг со солзи во очите (и нашите и нивните), веројатно потсетувајќи се на младоста и на страсната љубов. Пет години подоцна нивни застапници повторно седнаа еден наспроти друг, но овој пат на суд. Деновиве судот донесе и одлука.

Повеќето современи култури (меѓу кои за жал и нашата) повеќе го ценат Развојот, на сметка на Оддржувањето. Градиш нова инфраструктура, ги шириш градовите, а притоа не водиш грижа за постоечкото. Една уметница од Њујорк решила да го привлече вниманието кон оние кои се бават со оваа неблагодарна, оддржувачка работа.

Ако напишеш книга во која твој здрав и жив колега треба да биде убиен, можеш да очекуваш дека тоа нема да биде сфатено како добра финта. Особено ако претходно сте се р’чкале. 

Прво мислевме дека е зафрканција, ама излезе стварно - пред скоро 150 години анонимен автор ја објавил „Чудниот Трамп“ (The Odd Trump), роман чиј главен јунак се вика Трампли Вејлс (скратено - Трамп). А најинтересно е името на ликот со кого тој постојано се расправа.

Откако две копии од снимките се испратени во вселената, каде сè уште талкаат во потрага по некој што ќе ги види и слушне, на Земјата останале само мал број примероци oд нејзината „лична карта“. Сега една Кикстартер кампања се обидува да ја исправи работата.

На прво зуење звучи како книгава навистина да ја заслужува наградата за неинвентивност и неупотребливост. Но ако човек малку се задлабочи, мувиве можеби треба да ја добијат вистинската Нобелова.

Минатата сабота (17.09) во Југословенско драмско позориште се одржа премиерата на Шекспировиот „Хамлет“. Режисер е Александар Поповски, а новиот Хамлет е Небојша Глоговац. Адаптацијата ја направи Горан Стефановски, а композитор е Кирил Џајковски. Еве дел од од драматуршката експликација за претставата на Горан, која ја пренесуваме од белградско „Време“.

Дали кога сте се обиделе нешто да напишете сте се почувствувале како мазга што влече невлидлив товар, обидувајќи се со сите сили да извадите од себе нешто што никако не сака да излезе? За сите оние кои потклекнале пред овој напор, има решение - да знаеш дека сето тоа не зависи (само) од тебе.

Оваа година се навршува еден век откако Кристи го напишала нејзиниот прв детективски роман, „Мистериознaта случка во Стајлс“ (објавен во 1920), во кој се јавува ликот на Еркул Поаро. За да го одбележи јубилејот, Kралската пошта на Британија објави сет иновативни марки, посветени на шест од нејзините најпознати дела.

Инспирацијата зад So Long, Marianne и Bird on a Wire, почина ова лето, на 81 година. Само неколку дена претходно, откако дознал дека е болна, Коен ѝ испратил писмо.

Изабел Меж (Isabel Mège) не била ничија муза. Па сепак неа ја има на најмалку 300 слики на светски познати фотографи, чија работа таа ја ценела. Тие никогаш не се изложени, а зад нив се крие необична приказна за една опсесија, со тоа да се биде виден од нечија туѓа перспектива.

Шест години откако го сними „Тру грит“ со браќата Коен, Бриџис повторно глуми во нео-вестерн, еден од највисоко оценуваните филмови годинава, „Хел ор хај вотер“. Во интервју за Ролинг Стоун тој зборува на повеќе теми, меѓу кои за незгласливата популарност на Дјуд, Дилан и што научил од татка си.

Прво - бевме без деца. Ама тоа не само што не ни пречеше, туку беше повод да си ја освежиме љубопитноста. Детскиот научен центар, отворен пред една година во нашето соседство, ја враќа вербата во музејот како жива, а не „здрвена“ институција, во која не смееш ништо да пипнеш.

Интелектуалното ривалство, како што пишувавме, може да биде добра работа. Но истото може и да биде причина и за спротивното - достигнување на интелектуално дно.

Нова книга за четири пара креативни конкурентни, чие ривалство помогнало во достигнување нови интелектуални висини.

Приказна за необично пријателство, помеѓу уредник во Мериам-Вебстер и осуденик, кој нашол пропусти во енциклопедијата на овој издавач кои никој до тогаш не ги имал забележано.
 

Се сеќавате на нашата иницијатива за собирање приказни од животот низ очите на разни професии? Еве една за луѓе кои не се баш „старо купувам“, затоа што предметите кои тие ги собираат не мора да се стари. Само треба да им припаѓаат на неодамна починати.

Музејот на стариот град во Аархус, Данска поседува збирка која навидум не се разликува од типичните за ваков тип музеј - градска облека, делови од стар мебел, фотографии на некогашни жители. Но еден дел од музејот е баш необичен.