Антонио Дамасио, веројатно веднаш по Оливер Сакс, е невронаучникот во чии популарни книги се промовира важноста на биолошката основа на она што најчесто се сместува во сферата на психолошкото - чувствата. А тие според него не се некаков нус-производ на еволуцијата, туку обратно, одиграле суштинска улога во нашето преживување како вид.

Глобално, индустријата на „диетални“ производи се соочува со маркетиншка криза. Она што продава денес се производи означени како „здрави“, а не како „диетални“. Што е разликата во сфаќањето на овие два термина?

Веројатно веќе сме доволно параноични во врска со технологијата, што замислувањето морничави сценарија во врска со нејзината иднина ни доаѓа некако „природно“. А може ли со малку напор да ја свртиме работата во поинаков правец?

Пред некое време пишувавме за тоа како светот го преведе shithole на Трамп, опис кој тој го употреби за Хаити, Ел Салвадор и земјите од Африка. Хрватска го искористи сочното „вукојебина“, Финска „шупачки држави“, кај нас „дупки“ или „свирипичино“. Но каква е историјата на англискиот термин?

Во пресрет на утрешните протести на грчката десница за името, во Солун во ист момент е закажан уште еден настан - бесплатен фотошоп семинар, само за православни Хелени. Програмата може целосно да се преземе и за некој наш едукативен собир од сличен тип.  

Боливудски филм, кој наскоро ќе биде дистрибуиран низ светот од Сони Пикчрс, зборува за важна тема, и тоа не само за индиското општество - табуата поврзани со женскиот месечен циклус. Инспирација е реална сторија за маж кој цели две децении се обидува да обезбеди хигиенски влошки за Индијките.

Обидувајќи се да го спречат сè поагресивното навлегување на aнгло-саксонскиот технолошки вокабулар во францускиот, официјалните органи воведуваат алтернативи за најчестите изрази.

Среќниот добитник е Универзитетот Џонс Хопкинс, а донацијата се смета за најголема која некогаш ја добило универзитетско одделение за хуманистички науки.

Во неодамна објавена колумна, Маргарет Атвуд го искажа својот став кон кампањата #MeToo, што по себе повлече очекувана реакција - дека е „предавник на феминистичката кауза“. По серија напади на Твитер, таа саркастично напиша: „Еве, паузирам од тоа да бидам Супериорната Божица, семоќна и сеприсутна и одговорна за сите зла. Се извинувам што не излегов достојна во борбата за родова еднаквост“

Дел Торо навистина има супер-моќи, да ве заведе и нурне во друг свет, во кој единствените важни облици се оние на љубовта. 

Деновиве масовно се споделуваaт и се коментираат фотографии со „нова“ идеја за ентериерно уредување, поточно за уредување на полиците со книги. Која подразбира тие да се свртени обратно од вообичаено.

Едниот е сличен на англискиот tea, а другиот е варијација на cha, како нашето „чај“. И двете верзии потекнуваат од Кина. Но начинот на кои тие се ширеле низ светот дава јасна слика за глобализацијата пред „глобализација“ да стане масовно употребуван термин.

Не е некој нов начин на подготвување патка. Се работи за интернет меме и термин кој Оксфордските речници го вклучија во најтесниот избор за збор на изминатата година. Но сега оваа престижна титула му ја додели Мекгајр, речник на австралиско-англискиот.

Не е сиже на лектира за второ, ниту наслов на цртан филм. Вистинско куче, и тоа ловечко, e исто така вистински музејски работник. Со специфична задача.

Кога во 1928 било комплетирано она што подоцна ќе стане Оксфордски речник на англискиот јазик, тоа било поздравено како референтно издание, неспоредливо по својот обем и методологија со кој било постоечки речник од сличен тип. Но неговиот уредник сепак не можел мирно да спие - заборавил на еден единствен збор!

Иако е најпознат како автор на „Владетелот“, Николо Макијавели одиграл значајна улога во историјата на музиката.

Досегашната практика на користење донирани книги, или такви донесени од семејството и пријателите, за затвореници од три њујоршки затвори се укинува. Сега тие ќе мора да си ги купуваат книгите, и тоа од ограничен број издавачи и мал број наслови.

„Мозаик“ е минисерија во траење од повеќе од седум часа, во која гледачите имаат можност да бираат по кој редослед ќе го следат дејството, односно кои ликови ќе им бидат „главни“. Сценариото има повеќе од 500 страници, било развивано по дефинирањето на главниот костур на приказната, и тоа со години.

Људина, во чиј стас и став имаше нешто херојско - непоколебливо, стамено, снажно. А истовремено толку спокојно и топло, што ти се чини дека да си таков е сосема обично. Предраг Луциќ, човекот кого го почитувавме и го сакавме. И кој необично ќе ни недостасува. 

Во сатиричната колумна која комичарот Енди Боровиц ја пишува за Њујоркер, „Боровиц рипорт“, тој ја дефинира главната линија на раздор помеѓу Трамп и неговата можна конкурентка во претседателските избори 2020 - тој мрази книги, таа има читачки клуб. И тоа би требало да е доволно за Американците кога следниот пат ќе гласаат.

Филмот кој од нејасни причини беше номиниран за Златен глобус во категоријата „најдобар мјузикл или комедија“, жанровски е веројатно најблиску до социјален трилер или хорор сатира на расизмот. Но според режисерот Пил, кому ова му е дебитантски филм, „Бегај“ (двосмислено, и како предупредување, и како навреда) е - документарец.

Во 1982, унгарско-американската уметница Агнес Денеш одлучила да конструира цела планина и да ја пошуми. По една деценија лобирање, замислата фатила корен. Во 1992 година, финската влада соопштила дека ќе го спонзорира проектот „Планина од дрвја“, 38-метарски рид конструиран врз поранешен ископ за чакал. Денес контурите на шумата се веќе видливи.

Библиотекарството е потценета професија, и за жал и кај нас, а и во голем дел од светот, се сфаќа како административна услуга на подавање книга од зад пултот и наплаќање казна ако не ја вратиш на време. Но има библиотекари кои се обидуваат да покажат дека во време на висока технологија која полека навлегува и во оваа област, библиотекарот е сепак незаменлив. Сега една од нив доби и супер-херојска фигура.

Телевизијата, филмовите и сериите се значаен извор на културолошки пораки за децата. Ако злите или пародизираните ликови во нивните омилени емисии зборуваат со странски акцент, дали тоа може да има импликации поврзани со начинот на кои тие го разбираат „другиот“?