Проектот за изработка на тој прв Оксфордски речник, кој излегувал постепено, во томови, траел седум децении, при што во него биле внесени 414.825 зборови и нивни дефиниции. Негов раководител во почетната фаза (до смртта во 1915) бил Џејмс Мареј, на кого сиот вложен труд сепак му се видел залуден: во првиот том фалел еден збор, под Б.
Од сегашна гледна точка импресивно е што не се загубиле повеќе зборови. Да се состави вакво издание без соодветен софтвер и технологија сигурно било кошмар. Пред издавањето на тој прв том, кој се состоел само од зборови на А и Б (во 1888), голем број уредници го преземале раководството, и многу бргу се откажувале од проектот, што ја враќало работата на почетната точка. Кога Мареј дошол на чело на тимот во 1879, Оксфордскиот речник на англискиот се наоѓал во ситуација на буквата Х - хаос.
Целата работа се вршела на милиони мали парчиња хартија. Секој ден волонтери испраќале таканаречени „цитатни ливчиња“, кои содржеле една единствена реченица од книга, која требало да служи како контекст за дефинирање на одреден збор. Уредниците на речникот ги прегледувале и потоа ги споредувале со сличните на нив, за да го одберат најдобриот.
На тој начин биле земани предвид сите нијанси на значење на еден единствен збор, но истовремено се создавала и голема збрка. Хартии имало насекаде, напикани во кутии и торби, кои фаќале пајажина. Цели 12 години не можеле да бидат пронајдени зборовите на „Па“, како и оние на Г, кои за малку ќе биле искористени за потпала. Во 1879 сите зборови на Х (англиското H) се појавиле некаде во Италија. А Мареј еднаш наишол на цело семејство глодари како се гостат со лингвистички единици.
За подобра организација тој решил да изгради мал објект наречен Скрипторум, нешто што личело на остава за алат, но со 1029 вградени „ниши“, кои Мареј и тимот ги полнеле со ливчиња, сортирајќи ги. Секојдневно низ Скрипториумот на овој начин биле каталогизирани илјадници зборови.
Сепак, еден од нив некако се измолкнал. И тоа еден интересен од денешен аспект - bondmaid - со значење „робинка“, кој бил популарен во 16 век и постои во тогашен превод на Светото писмо на англиски. Уредниците не забележале се до моментот кога книгата веќе излегла од печатница. И тоа е единствениот збор кој тие физички го имале загубено.
Кога ливчињата за зборот биле подоцна откриени во Скрипториумот, Мареј поцрвенел од срам и лутина. Во 1902, 14 години по грешката, тој се уште ја спомнувал, не можејќи да се помири како ниту еден од најмалку 30-те луѓе кои учествувале во работата не ја забележале.
Бондмејд прв пат се појавил во Речникот во 1933. Биле потребни скоро пет децении за корекцијата да биде конечно направена. За жал Мареј не ја дочекал.
