Како „предавство“, „општо лудило“ и „закана за националниот суверенитет“ европските десничари го критикуваат новиот климатски план на Европската Унија, кој предвидува намалување на испуштањето на јаглеродни гасови за 90% до 2040 година. Тие тврдат дека целите се нереални, прескапи и немаат врска со економската реалност.
Унгарскиот министер за ЕУ Јанош Бока го опиша како „екстремно штетен“. Тој тврди дека земји како САД, Кина и Индија никогаш не би усвоиле такви доброволни обврски, поради што Европа ќе ја губи трката со нив.
⚠️ The @EU_Commission’s proposal of a 90% reduction in greenhouse gas emissions by 2040 compared to 1990 levels is madness.
— Bóka János (@JanosBoka_HU) July 2, 2025
❌ Not only is this unrealistic, it is also extremely damaging! The EU cannot even meet the 2030 climate targets, and yet #Brussels would now put a new… pic.twitter.com/PP1ngH6Xl9
Уште еднаш Брисел тргна наопаку. Зелената транзиција нема да ја задвижат нереални климатски цели, туку силна и компетитивна европска економија, вели Бока.
Поранешниот полски министер за земјоделство Роберт Телус оцени дека планот е закана за националниот суверенитет на неговата земја. Тој предупреди дека ќе им направи големи штети на земјоделството, индустријата и пазарот на труд, а ќе им отвори врата на други земји да доминираат на европскиот пазар.
To już nie są tylko zapowiedzi — to oficjalne działania Unii Europejskiej: redukcja emisji CO₂ o 90%.
— Robert Telus (@RobertTelus) July 2, 2025
Kiedy minister Zielińska pierwszy raz mówiła o takich liczbach, wielu uznało to za absurd. Dziś to staje się faktem.
To cios w polskie rolnictwo, przemysł i miejsca pracy.… pic.twitter.com/IjNij2WHlG
Чешкиот европратеник Ондреј Кнотек го нарече планот „комплетно лудило“ што ќе ги зголеми цените и ќе им ја ограничи на граѓаните слободата на избор за греење и транспорт.
Сега не е време за празни соништа. Европа мора да се соочи со реалноста и да има прагматичен пристап кон идната климатска политика, базиран врз докази, оцени политичката група Европски конзервативци и реформисти.
Спротивниот табор реагира дека усвоената граница од 90% е најниската од предложените. Се разгледувало и намалување од 95%. Им пречи и одредбата вметната во законот заради флексибилност.
На земјите од ЕУ им е оставен простор дел од обврските да исполнат со трговија со „јаглеродни кредити“ на меѓународниот пазар. Тоа значи дека европски влади ќе може да финансираат климатски проекти во други земји и намалените емисии од тие проекти да ги сметаат како свои. На пример, ако Чешка плати за проект за редукција на јаглеродни емисии во Лаос, намалувањето ќе се смета на контото на Прага. Лаос би извлекол полза од странската инвестиција.
Мораме да го имаме предвид фактот дека планетата не разликува од каде се испуштаат штетните емисии. Мислиме дека е фер и дека е паметно да го направиме поголемиот дел кај нас, но и да им овозможиме на компаниите и земјите да бидат флексибилни со барем неколку проценти, изјави еврокомесарот за клима Вопке Хекстра.
Германија во преговорите инсистирала барем 3% од намалувањето на емисиите да бидат исполнети преку јаглеродни кредити. Франција инсистирала на повисок процент.
Иако ЕУ се смета за политички водач во глобалната климатска акција, Хекстра признава дека нејзините цели нема значително да ја променат состојбата на планетата.
Мораме да бараме придонеси не само од ЕУ. Ние сме одговорни за само 6% од глобалните емисии. Тоа значи дека без другите нема да го решиме проблемот, изјави еврокомесарот.
