Споредбата е, последниот Супер Боул го гледале 108 милиони луѓе, последното Светско првенство го гледале 3,2 милијарди луѓе, а само финалето имало тв публика од 715 милиони.
Од маркетинг аспект проблемот е што фудбалот се игра во две полувремиња од 45 минути, без паузи за реклами, а полувремето е единствената шанса за рекламирање (на пример во американски фудбал ако одредено време мине без прекин, судијата ја прекинува четвртината за да бидат пуштени реклами). Второ и да сакаш да рекламираш на полувреме, веројатно се' е зафатено од огласувачи кои имаат 8-цифрени договори (во долари) за партнерства и спонзорства, потпишани многу години однапред. Трето брендовите се натпреваруваат против себе и за освојување на најобожуваните спортисти во светот.
На сето ова дополнителен проблем во Бразил ќе бидат социјалните медиуми, за кои големите брендови се уште не најдоа формула како да ги владеат. Тие и понатаму повеќе следат што се случува на социјалните медиуми, отколку што наметнуваат. Се проценува дека финалето на Европското првенство 2012-та генерираше 16,5 милиони твитови.
Од друга страна позитивно е што во САД (најголемиот пазар за мнозинството огласувачи) интересот за фудбал е во раст. Во исто време расте и бројот на женската публика, на светско ниво поделбата на фудбалската публика е 57-43 за мажите, додека во Аргентина, Бразил и Франција, мнозинството се жени.
Заради малата достапност на телевизија, брендовите ќе мора да се борат за промоција на другите медиуми. Најдобар пример за ова е Најк, кој доби 2 пати повеќе публика на социјалните мрежи за време на Мундијалот 2010-та, и покрај тоа што Адидас беше генерален спонзор. Истото на Најк му успеа и за време на Олимпијадата во Лондон.
