Вуди Ален рече „не смееме да дозволиме ова да се претвори во лов на вештерки”, а светот воодушевено и едвај дочекано му рече „ти да ќутиш”. А сепак, после Харви Вајнстин, ловот на вештерки е во полн ек, Кевин Спејси моментално го јаде за недокажано заведување на малолетник, а Оливер Стоун го закачаат што некогаш ѝ пратил цвеќиња на Патриша Аркет.
Да се дискутира желбата (или немањето желба) за деца додека врската е уште тазе може да е непријатно и прерано, но знае да стане уште поделикатно понатаму. Без разлика дали активно размислувате за овие одлуки, една приказна објавена уште пред две години нуди по некоја алатка за справување.
За сите што растеле со Луни Тунс, веројатно впечатокот е ист: сите ги имам гледано. Holywood Steps Out не е од оние епизоди што ги повторуваа цело време, а е совршен осврт на ликовите од „големото платно“ во тој период, нацртани и оживеани од луѓе што најверојатно ги познавале.
Одамна се провлекува како препорака, но благодарение на Џеј Ло, повторно се враќа во јавна дискусија. Според нејзе, маслиновото масло е главниот херој на нејзината линија за нега на кожа.
Ербиенби почна одлично, имаше пристапни цени за цели станови во некои од најпосетените градови во Европа и светот и на крај успеа да претера и да нуди стан што треба сам да го исчистиш, тродупло поскап од хотелска соба. Среќа па, не е само Ербиенби.
Нусрат Јахан Рафи ја полеваат со керозин и ја палат во нејзиното школо во Бангладеш - затоа што пријавила сексуално малтретирање. Датумот е 6-ти април. Не пред 700 години. Пред помалку од две недели.
Не знаеме дали на домашните уживачи во „девојачко” им текнало да прават обиколки по винарии, ама очигледно тие што му се локални на Лонг Ајленд претерале. Неколку винарии од таму почнале да ставаат забрани на момински вечери заради целото тоа вриштење, правење човечки пирамиди и изобилство на фалусовидни додатоци, што, замислете - им пречело на другите гости.
Додека медиумите го влечкаат Харви Вајнстин по земја, се јавува Карла Бруни, со една фина вест дека во модниот свет девојките не страдаат од непријатни средби од ваков вид.
Според Џеф Колинс, автор на „Уметноста на работењето” (скроз непривлечен наслов), постојат два типа на корисници на социјални мрежи: прскалки и правосмукалки. Првите споделуваат содржини, а вторите ги вшмукуваат. Функционира како синџирот на исхрана - едното не може да постои без другото, а заедно ги оддржуваат социјалните мрежи во живот.
На прв поглед, ова на илустрацијата изгледа како некоја фина викторијанска кафана. А всушност сликата е нарачана во 1908 и се појавува во политичко списание што сака да прикаже каков хорор би било кога жените би добиле права. Интересно.
Ако сакате да видите мизогинија – вистинска, висцерална мизогинија што сака да засрамува жени, што ги гледа како неспособни да размислуваат сами за себе, или како сопственички на толку отровни мисли што не ни смеат да размислуваат – не одете подалеку од #MeToo.
Сакаме подебели, сакаме послаби, сакаме вакви, сакаме онакви… Океј, ворлд, еве ви дигитални. Ај сега да видиме колку време ќе им треба да смислат дека и дигиталните манекенки имаат чувства.
Дури и најзаштитените меѓу нас слушнале страшни приказни за институциите за деца без родители, но пред да почне владата да ги штити, имало сиропиталишта. А пред нив, имало - фарми за бебиња