Не е толку познат како Стиви Вондер, Реј Чарлс или Бочели. А неговата успешна приказна покажува колку е сепак тешко за слепите и слабовидни лица да дојдат до ресурси потребни за изведување класична музика.
Била eден од брилијантните музичари на 19 век. Но како и со голем број други жени во уметноста, нејзиниот талент не бил препознаен во времето во кое живеела.
Има разни начини човек да се вози на бранот на некоја актуелна тема. Во случајов ќе се обидеме да го искористиме нагло пораснатиот интерес за една земја за да раскажеме приказна не за човек кој влегол во неа на необичен начин, туку за таков кој од таму едвај излегол.
„Планети“ опус 32 е оркестарско дело во седум става од англискиот композитор Густав Холст. Секој од нив е наречен според планета во сончевиот систем и нејзиниот астролошки „карактер“, опишан од страна на авторот. Дали и денес тие се само метафори, или науката ги потврдила неговите толкувања?
Во времињата во кои живееле не било вообичаено жените да си го „губат“ времето професионално занимавајќи се со музика. Но времињата се смениле, а токму тие го отвориле патот за таквата промена.
На неодамнешната изведба на „Фантастичната симфонија“ на Берлиоз со Македонската филхармонија, за неупатените во публиката се случи нешто необично. Еден од инструменталистите полека но решително си стана од столчето и се упати кон излезот на сцената. По некое време исто толку суптилно колку што излезе, се врати на местото. Како бе така?
Утре, 27.09, се отвара новата сезона на Македонската филхармонија. На програмата - Концертот број 2 за пијано и оркестар на Прокофјев и Фантастичната симфонија опус 14 на Берлиоз. Второво дело Бернштајн го има наречено прв музички `трип`. И тоа не е метафора.
Можеби сте од оние кои веќе ја сакаат, ја слушаат или самите ја изведуваат. Но можеби пак сте од оние кои секогаш ја сметале за (пре)сериозна, тешка и здодевна. Дозволете да ве предомислиме.
Та-та-та-ТАМ! Една од најпознатите нотни низи во историјата на музиката, која вообичаено се толкува како звук на судбината. Но колку е оваа асоцијација навистина на композиторот?
Антоан Риша (еден од можните изговори на неговото име) до сега се среќаваше само во фусноти на книги поврзани со Бетовен. Двајцата се здружиле како тинејџери кога свиреле во ист оркестар во Бон: Риша втора флејта, Бетовен виола. Но сега еден пијанист ја оживува неговата музика, која до сега не го добила заслуженото признание.
Во годината во која се слави 100-годишнината од раѓањето на еден од најхаризматичните промотори на музиката, Леонард Бернштајн, почнуваме серија интересни теми од областа на музиката, особено на класичната - помалку познати факти и аспекти кои можеби ќе придонесат за нејзино попродлабочено слушање.
Обраќањето на диригент пред концерт не е нешто необично. Но диригент да се огради од изведбата, пред да биде исвирена една единствена нота е незамисливо. Па сепак, тоа се случило, во Карнеги Хол, во 1962.
Списокот на оние на кои таа им има предавано изгледа како енциклопедија на највлијателните музичари на 20 век. Била и прва жена-диригент на најголемите симфониски оркестри во Европа и САД.
Секој кој бил макар на еден оркестарски концерт во животот го знае оној момент на тишина пред на сцената да излезе диригентот, кој како генерал на музичката војска го одредува протоколот, но и квалитетот на изведбата. За многумина неговото (или нејзиното) присуство на сцената со палка во раката е мистерија.
Четириминутна кантата која повеќе од два века се сметала за исчезната, во ноември 2015 била пронајдена во архивите на Чешкиот музеј за музика. Оваа недела таа беше изведена во живо, можеби прв пат во историјата.
Во воена опсада, кога луѓето умираат по улици од глад, последно на коешто човек би помислил е музика. Но изведбата на едно дело во Ленинград во 1942 имала огромно психолошко влијание врз неговите жители.
Во пресрет на денешниот концерт на Погорелиќ во Охрид, за разликите во тоа како денес се свират класичните дела, а каков бил нивниот оригинален звук. Кој знае дали некој од големите композитори би си ја препознал својата музика?
Се разбира дека нема потреба да знаеш што е тоа „канон" или „арпеџо" за некое парче музика да те погоди право в срце. Но што ако има начин некој да ти го анализира нота по нота, а сепак да не ти го расипе, туку напротив да направи уште повеќе да го цениш?
