Ново издание на Институтот за македонска литература, „Тажачки песни од скопскиот земјотрес во 1963“ на авторите Ана Мартиноска и Жарко Иванов се однесува на еден траурен момент од колективната историја. Среде хаосот и болката на скопскиот земјотрес, еден фолклорист се одважил да го забележи она што денес претставува скапоцен документ за тоа како преживеаните се збогувале со своите блиски. Сега, 60 години подоцна, тие прв пат стануваат достапни за јавноста и тоа токму во момент на колективна тага.
Како што само може да се очекува кога цел западен свет ќе го блокира извозот во твојата земја, но и понатаму ќе остане навлечен на твојата нафта и гас, и гнасно ќе ја плаќа, така Русија 2023 ќе ја заврши со блесав плус во трговијата со странство од 75 милијарди долари.
Среде пустелијата на северна Австралија, во регион наречен „Никогаш Никогаш“ (сериозно), има населба која тешко дека би можела да се нарече град. Во неа до скоро живееле 11 луѓе. Сè до исчезнувањето на локалниот шегаџија. Доволно „штоф“ за документарец кој се прикажува на Нетфликс.
Масовната смрт и уништувањето на Јапонија во Втората светска војна го подисплаши тогашниот воен скретар на САД, дека Америка ќе добие репутација дека го надмашила Хитлер по сторените злосторства. Истиот тој човек подоцна потпиша атомски напад на Хирошима и Нагасаки. Актуелното спржување на Газа, Израел го правда со таквите и слични „светли примери.“
На израелските војници кои волонтираа да се приклучат на војната против Хамас не им е право што синот на премиерот Бенјамин Нетанјаху и понатаму дреме во Мајами.
На 17.09 (недела) во Скопје започнува 11-тото издание на фестивалот Про-за Балкан. Помеѓу бројните интересни учесници е и режисерот на култните „Ко то тамо пева“ и „Маратонци...“ и автор на неколку книги кои повторно се вртат околу филмот. Во ова интервју тој зборува и за проектите кои се во тек, но и за таквите кои изгледа ќе останат неснимени, како и за својот однос кон сопственото дело, околу кое како што вели често се крева(ла) непотребна хистерија.
„Приказна за саксофонот“ е нова детска книга на брачен пар кој споделува голема љубов за џезот. Сликовницата е резултат на едно едноставно прашање - кој го измислил овој инструмент?
Деновиве низ светот (па и кај нас) премиерно се прикажува новиот биографски филм за „таткото на атомската бомба“. Малкумина знаат дека тој пред крајот на животот поминал десетина години на едно изолирано место во Карибите, пишувајќи поезија и пловејќи по заливите.
Режисерот кој на вистинскиот Титаник има поминато повеќе време отколку оригиналниот капетан на бродот, ја критикуваше туристичката авантура да се организира скапо патување до потонатиот брод кое заврши фатално за четворицата патници и пилотот на подморницата (оној со џојстикот). Камерон е запрепастен од сличностите во судбините на големиот Титаник и малиот Титан.
Ако злосторствата од нашите црни хроники не се паметат, тоа не е затоа што никогаш порано не се случиле во нашиот живот, туку само затоа што - како што кажува самиот збор - не сме се сетиле на нив. Сите овие злосторства, накратко, се незапаметени од една едноставна причина - нашиот народ слабо памти.
Неодамнешата одлука на училиште во Флорида да изврши притисок врз својата директорка да поднесе оставка, откако на час била прикажана голата статуа на Давид на Микеланџело, го зголеми интересот за ова дело. Но покрена и уште едно, поинтересно прашање. Зошто, побогу, неговиот, а и пенисот на голем број други антички скулптури е толку мал?
Херојството на Украинците во борбите против руската армија на почетокот од војната се отсликуваше и со непрестаен наплив на нови волонтери за влегување во униформа и заминување на фронт. Последниве месеци ентузијазмот на овие вторите полека почнува да се губи, пишува Вол стрит журнал.
Ексерптите не можат да го потврдат постоењето на г-дин Електрико, чија изведба со меч на електрична столица од 1932 наводно го поттикнало интересот за пишување на славниот научно-фантастичен автор.
Како што во вестите сè почесто се слуша за различни необични вселенски објекти кои прелетуваат над глобалното небо, така искрснуваат и интересни приказни за исти такви виденија од минатото. Ова е дури од 1803-тата.
26-годишната Даниела Леис мртва пијана била исфрлена од концерт на Мерлин Менсон. Таква влегла во кола да вози и по пат удрила во куќа, оштетувајќи цефка за гас, што предизвикало експлозија која оштетила четири други куќи и повредила седум луѓе. Леис ништо не негира од ова освен дека таа не е виновникот.
Филмот на Спилберг, кој неодамна доби пет Златни глобуси, меѓу кои за најдобар филм од жанрот драма, најдобар режисер и најдобро сценарио, е опишан како „полуавтобиографски“ и е базиран на детството и раната младост на самиот режисер и ко-сценарист.
Луѓето од Алабама во неделата се разбудија со новостекнато право да носат оружје без дозвола. Со оваа држава, сега во половина од американските федерални држави може да се прави тоа. Пред 13 години, шетање оружје без дозвола беше легално само во две држави.