Во англискиот има разлика помеѓу vent и complain. Првото означува да си олесниш на душата со тоа што некому ќе му се пожалиш (читај: ќе му кукаш), а второто има конкретна цел - нешто или некого да поправи.
Има луѓе кои кога ќе тргнеш да им раскажуваш сон почнуваат да превртуваат со очи и ја прават онаа „поштеди ме“ фаца. Она што тие не го разбираат е дека со тоа што ја намалуваат вредноста на овие нарации и самите се лишуваат од одлична можност.
Eдните уште од раѓање се отпорни, храбри, самоуверени. Други ги впиваат сите дразби од околината, пречувствителни се и тешко се прилагодуваат на нови ситуации. Еден педијатар ги нарекува деца-пиреј и деца-орхидеи.
Вообичаената мантра е - ако чуваш некој гнев или незадоволство во себе, тоа не е здраво и треба што побрзо да се надмине и заборави. Нова книга го тврди обратното: лутината е корисна, затоа што нуди морален компас и го крепи достоинството.
Во нова книга на когнитивниот невронаучник Кристијан Џарет, чии статии се појавуваат во Гардијан и Њу Сајнтист, се анализира едно многу старо, и многу базично прашање: дали луѓетo се во основа лоши или добри? Одговорот e можеби очекуван. Па сепак не ни се допаѓа, затоа што се однесува и на нас.
Секој ден десетици илјади „влогери“ погледнуваат во својата камера и изговараат позната фраза (главно на англиски): „Како е дечки?“ А оние кои ги следат имаат чувство дека им се лични пријатели, дека ги познаваат. Всушност, врската е еднонасочна и долгорочно непродуктивна.
За нас, од сончевиот југ, тоа да си во мрак и мрак да те облива е неприродна состојба, рамна на искушение или казна. А и генерално, архетипски темнината не крие ништо добро. Ама дојде време во неа да се бара спасот.
Не фигуративно, туку буквално. Туркање во автобус, непосакувано гушкање, дишење во врат - сето тоа се доживува како загрозување на личниот простор. Иако радиусот на ваквата територија се базира и на културата, потребата тој да се има (или да се препушти на друг) е длабоко еволутивна, вели нова книга.
„Писателот Пен мора да биде сопрен“. „Дебитантската книга на Пен - одбивна и глупа“. Вака гласат критиките на Bob Honey Who Just Do Stuff, првиот роман на славниот актер, со кратка кариера на меѓународен репортер и екс-маж на Мадона.
Не знаеме за вас, но нам ни е потребен посебен напор - фаќање белешки, потцртување, навраќања - за да успееме да запамтиме за што е книгата во текот на читањето, а камоли после некое време. Можеби е до годините, а можеби до тоа дека во просек тоа е нормална работа.
„Скопски Аеродром ќе се наполни со бегалци“. „Вакцинираните деца имаат до 500% повеќе болести за разлика од невакцинираните“. Ова се само дел од aктуелни наслови на статии на македонските портали. Хиперболи, лажни информации, комбинирани со неколку извичници и вознемирувачки фотографии можaт да го разбудат човекот од камено доба во секој од нас - oној кому му е страв без оглед на свеста дека сето наведено може да е целосна измислица.
Веројатно има социјални, логистички и културолошки разлики помеѓу напади кои би можеле да се случат на улица поради кражба, сексуално малтретирање или киднапирање во различни земји. Но според нова книга на оваа тема помеѓу нив има и нешто универзално - оние кои напаѓаат одлучуваат дали сте податна жртва за само неколку секунди.
Играта која започна како примитивен аплет во 2009 денес е втората најголема видео игра на сите времиња. Мајкрософт, кој во 2014 плати 2.5 милијарди долари за да ја купи Мајнкрафт од Можанг, вели дека доколку 107-те милиони луѓе кои купиле копија формираат народ, тој би бил 12-тиот најброен на планетата.
„Која светска метропола сте?“. „Кој тип италијанска паста?“. Ваквите тестови кои често знаат да искрснат на Фејсбук и наивно да бидат кликнати од досада, всушност не се толку наивни.
Горчина. Јарост. Бес. Палетата чувства кои би можеле да се категоризираат под „лутина“, рефлектирана и во јазикот, варираат и во интензитет, и во тоа кон што се насочени.
Прељуба, предавство, освета и убиство - овие теми, одделно или комбинирано, се обработени во голем број дела, но само „Хамлет“ ја имал таа моќ да стане парадигматичeн текст на кој со векови се надоврзуваат други, препрочитувајќи го, пародизирајќи го или деконструирајќи го. Таа низа сега се дополнува со уште една книга.
Хариет Лернер е опишана како „еден од најсаканите и најпочитувани експерти за врски во Америка“. Сега има нова книга која укажува на моќта на извинувањата, особено ако тие се направени како што треба.
На многумина може да им се чини дека читање роман за луѓе што планираат самоубиство на Нова година и не е баш највеселиот начин да се дочека истата. Но кога е во прашање Хорнби, подобар начин и нема.
Не дека и порано луѓето немале тајни, но мобилните и интернетот ја искомплицираа работата. Добронамерен совет: не го гледајте филмов со партнерот/ката ако имате што да скриете. А имате.
Мајкл Хониг, некогашен доктор, во својата нова книга „Сенилноста на Владимир П.“ го замислува сегашниот претседател на Русија осум години по неговото пензионирање, во дача со бројна послуга, стар и дементен. За него се грижи Шереметев - руска верзија на Кандид, наивен негувател на еден тиранин.
Вистината е дека не сме баш сигурни околу жанровското одредување на книгава. Причина: таа ја опишува страсната врска помеѓу еден.маж и „огромна монета", британска фунта која има чувства. Со нетрпение очекуваме вакво еротско дело инспирирано од стопирањето на ИПА фондовите.
Колку и да се обидуваме да не се заробиме во сите детали на она што ни се случува на политички план, една работа не можевме да ја пропуштиме - мачешката кампања на европскиот посредник. И неговиот профил на Твитер на кој пишува „поет и писател".
Целосниот назив на книгата за којашто станува збор е: „Магијата на к*р ме боли: како да престанеш да трошиш време што го немаш со луѓе што не ти се допаѓаат, правејќи нешта што не сакаш да ги правиш". Од одма препознавте дека таа е и за вас?