Љубовта помеѓу Битлси и Дилан била еднонасочна - четворицата му се восхитувале на талентот на Американецот. Овој пак не се воздржувал да ги исмева, кодирано ама сепак јавно.
Дечково го кине Дилан, алал вера. Со негов глас и интепретација го изведува најдосадниот текст на сите времиња: Правилата за користење на стандарден Digital User Agreement. И пак тoa звучи како лута протестна песна!
Кога ќе направиме нешто добро за човек кого го знаеме, ретко помислуваме на сите оние луѓе на кои истовремено не сме им помогнале, а уште помалку на оние кои страдале како резултат на нашата првична помош. Дали фаворитизмот е всушност зло?
Некако не ни се верува дека поминале толку години. И тогаш, на 13 јули 1985, ни беше јасно дека станува збор за голем настан. Триесет и пет години подоцна, делува како нешто што никогаш повеќе нема да се повтори - 16 часа врвна музика, која преку 13 сателити и голем број ТВ приемници (во нешто што денес изгледа како „камено доба на телевизијата“) поврза скоро 2 милијарди луѓе.
Среде глобалната окупација која ни се случува поради пандемијата на коронавирусот, Боб Дилан слободарски реши да крикне, да го прекине авторскиот целибат и после цели осум години да направи нова песна. За убиството на Кенеди.
Вчера, 6.3., десетина вработени во познатиот издавач Ашет организирано излегоа од њујоршката канцеларија на фирмата, како протест против објавувањето на автобиографијата на Ален. Тоа, заедно со уште куп реакции, придонесе истиот ден Ашет да ја повлече својата одлука.
Рик Џејмс во ТВ судница тужи бивш пријател дека му должи гитара и појачало. И онда ничим изазван, во приказната додава дека овој го има фаќано за гз пошто е геј, што авторот на „Супер фрик“ го опишува со зборовите „дечкото има малку шеќер во резервоарот.“
Додека во СССР и поголемиот број други источноевропски земји водачите и комесарите ја контролирале младинската култура како начин да ја задржат својата моќ, во Југославија комунистите им ја понудиле културата на своите граѓани, посебно на младите, како издувен вентил низ кој можеле да ги намалат општествените трауми и да создадат илузија на слобода.
Војо Шиндолиќ, новинар, поет и преведувач на импресивен список дела на американската книжевност, неодамна објавува „ексклузивно“ интервју со неговиот (наводен) долгогодишен пријател Дилан. Ама меѓу неговите колеги има некои и музички и новинарски потковани. Па го фаќаат во лага.
Во текстот кој го објавивме во пресрет на прогласувањето, во кој се предвидуваат можните потенцијални добитници на годинешнава Нобелова за литература, и покрај големиот број спомнати имиња, едно фали. Она на авторот кој денес се закити со ова високо признание.
На 7 септември ќе излезе нова, до сега најдетална биографија на Дејвид Боуви. На повеќе од 500 страници, таа содржи 180 интервјуа со негови пријатели, конкуренти, љубовници и соработници, од кои повеќето никогаш порано не зборувале јавно за нивната врска со Боуви.
Неколку години нема снимено филм, и иако неодамна се појави во споредна улога во The Bad Batch скоро никој тоа не го забележа, а тој самиот ги одби сите понуди да учествува во промоцијата на филмот. Но што правел во меѓувреме?
Од 78 реченици во говорот кој беше снимен само аудио, без да биде дозволено објавување официјална транскрипција, десетина се речиси целосно препишани. Ама не од друг Нобеловец туку од сајт на кој има кратки содржини на лектири за учениците да не мора да читаат. Нам ни изгледа дека Боб (пак) малку ги заеба Швеѓаните.
Од октомври 2016 па наваму Нобеловиот комитет сигурно сто пати зажали што му ја додели престижната награда на човек што прави сè за да им покаже на тоа Швеѓаните дека ич не му чуе за ваквите почести, ама на еден џентлменски начин, како што и доликува на „стара коска“. И да им ги земе парите.
Годината е 1989-та. Од една страна на железната завеса Лени Кравиц и Стоун роузис ги издаваат своите деби албуми, на рипит се вртат „Like a Prayer“ на Мадона и „You Got the Look“ од Роксет, Нил Јанг и Дилан прават камбек албуми, Ред хот од четврти пат успеваат да влезат во листата топ 100, Квин си грмат, Бисти Бојс си газат а разгалената западна младина во задимени клубови полни со алкохол и дроги ги слуша овие музики. На другата страна на завесата, вака:
Во 84 година од животот деновиве почина Раша Попов, новинар, забавувач, учител и симбол на многу детства. Зборуваше тој и за Боб Дилан и Марк Твен, за Гуливеровите патувања и најдобрите француски вина, но и за ѕвездите, осаменоста, љубовта и вистината...
Во хотелот Челси свои дела напишале Боб Дилан, Коен, Џек Керуак, Вилијам Бероуз. Имало и помалку познати уметници кои со години живееле тука како потстанари под „спонзорство“ на хотелскиот менаџер. Тој деновиве почина, на 82 години, носејќи ги со себе и бројните приказни кои се граничат со митови.
Човекот убаво викаше дека е премногу зафатен за да го оддржи Нобеловиот говор, и дека затоа ја праќа Пети Смит да го стори тоа во негово име. Тогаш не му веруваа, ама еве, сега кога му излегува нов албум, јасно е дека имал работа.
Кога добитникот на Пулицер, писателот Мајкл Канингем, добил повик од некој кој се претставил како Дејвид Боуви, мислел дека е зафрканција. Не знаел дека тоа е моментот кога ќе започне едногодишна соработка на мјузикл, кој вклучува вонземјани, маријачи и измислени необјавени песни на Боб Дилан. Еве ја неговата приказна.
За тоа дека не треба да бараш признание за инспирација, за преценетоста на идејата за „совршена среќа", неговите омилени писатели и професија, и бонус видео од неговата оскаровска песна.
„Внатре палатата на соништата: животот и времињата на њујоршкиот легендарен Челси хотел" е нова книга на Шерил Типинс која ја раскажува приказната за еден објект кој е нераскинливо врзан за историјата на современата култура.
Организацијата Хрватски светски конгрес, која го обединува хрватското иселеништво, наскоро пред судот во Париз ќе почне судски процес против американскиот музичар, но и против списанието кое ја има објавено неговата спорна изјава.
Песната е стара, фората е многу нова. Го пушташ видеото, почнуваш да вртиш по каналите и сите ти ја пеат 'Like A Rolling Stone' од Боб Дилан. Далеку подборо од други варијанти кога пушташ ТВ, а сите ти пеат иста песна.