Рано утрово, 8.1., на доделувањето на Златните глобус, Лили Гледстоун ја доби наградата за најдобра актерка во драма за „Убијци на цветната месечина“. Со тоа влезе во историјата како првиот домородно американски актер кој го добива престижното признание. Говорот го започна на јазикот на нејзиното родно племе, Блекфит. И не пропушти да ги спомне јазичните стереотипи кои долго време важеле во холивудската продукција во портретирањето на овие народи.

На преминот од 19 во 20 век најбарана книга во американските библиотеки не била некоја класика, туку роман на британска авторка, во која девојка со нежна природа се бунтува против социјалните стеги. Kритичарите ја опишале како површна, но продажбата одела како луда и од авторката направила милионер.

Пред повеќе од 70 години, Чарли „Брд“ Паркер свирел со четворица легендарни колеги, последен пат на исто место и во исто време. Инструментот бил скромен пластичен саксофон, но не поради финта, туку затоа што претходно морал да го заложи својот. 

Новиот филм на Александар Пејн со ѕвездата на еден од неговите најдобри филмови, „Скршнувања“ (Sideways), како да е излезен од некоја друга ера. Иако сниман среде студенилото на интернат напуштен поради божикните празници, тој зрачи со топлина и човечност, без да биде патетичен.

Славниот актер вели дека истражувајќи го своето потекло, сфатил дека е роднина со 11-тиот лорд Ловат, кој умрел (поточно бил убиен) во Лондонската кула во 1747. Со неговиот лик и дело е поврзан и еден идиом во англискиот јазик, а има врска со громогласно смеење, до толку што притоа можеш да ја загубиш и главата. 

Драматурзите, сценаристите, писателите, режисерите, сите тие може да си играат со оските на времето за да создадат „интересно“, односно драмски ефект. Но колку и да е временски испретумбана приказната, ние вложуваме напор да ја подредуваме, за да ја разбереме и за да можеме да ги предвидиме следните настани. 

Неговиот организатор на времето банкротирал, медиумите го прогласиле за неуспех, но необичниот настан од викторијанската ера ги поставил основите за светските собири на тема костими и научна фантастика.

Здодевниот академски живот на еден професор по еволутивна биологија буквално преку ноќ ќе се промени, кога милиони луѓе ќе почнат да го сонуваат - сценарио за коешто никогаш не сонувал и кое нема да му донесе ништо добро.

Од мемоари на славните, преку нови дела на извиканите големи автори до интересни романи на дебитанти, годината во која тукушто влеговме изгледа како да ветува кога се во прашање нови книжевни изданија.

Во традиционалниот Новогодишен концерт на Виенската филхармонија може да се ужива и како во аудио позадина на првојануарското будење, без навлегување во детали. Но зад секоја композиција на променливиот репертоар има интересна приказна. Оваа има врска со благца, но и со една моќна жена, која е најслатката во приказната.

Во 2023-та доживеавте неубави настани, загубивте некој близок, донесовте погрешни одлуки или просто не успеавте во она што го планиравте? Тоа ви беше првата стрела. Она на што треба да внимавате е онаа втората. 

„Радикалната одлука“ на парискиот универзитет да се придружи на платформата OpenAlex е шамар за комерцијалните научни списанија и дата-бази на знаење. Штом може Сорбона, зошто не би можеле сите?

Интерактивната изложба вклучува огромно игралиште со балони, џиновски надуени зајаци и посебни кабини во кои можетe да позирате за инстаграм фотки. Цената на билет - отров.

Пред некое време почнавме со серија „гледања“ на необични нешта. Прво со јајца, сега со кашкавал. До крајот на годината може ќе собереме доволно за гледање во руска. 

Најострата критика во однос на вистинитоста на некоја теорија или коректноста на некоја идеја не е дека тие се погрешни. Туку дека зборот „погрешно“ просто не е применлив во нивниот случај.

Можеби се уште не сте дојдени до таму, но прашањето што да се чита следно на одредена возраст нема врска само со изборот на жанр или автор, туку и со нешто многу подлабоко - времето се тенчи и ваквата одлука е многу посериозна отколку што изгледа на прв поглед.

Романите, а понекогаш и другите книжевни жанрови, се инспирација за нови филмови и ТВ серии. Што е секако подобро отколку таквата „инспирација“ да доаѓа од вештачка интелигенција. 

Ментален штит среде скопските сообраќајни гужви ако го пуштите на гласно, аудио лексилиумче за душа - во „Божикната прослава на Чарли Браун“, саундтрак на истоимениот цртан филм од пред 58 години, ќе го најдете ова, и многу повеќе.

Ирвасите јадат и спијат истовремено, штедејќи си го скапоценото време во текот на краткото арктичко лето. Ние имаме долго и топло лето, ама комбинацијата на јадење и спиење пак ни дава повеќе време за - јадење.

Буквалниот превод на неговото име е „серко“. Традиционално, за време на зимските празници, тој за нас сосема неочекувано се појавува среде божикните декорации. Носи каталонска црвена капа, а пантоланите му се пуштени, откривајќи гол задник. И тоа не е сè.

Кога ќе се рече „двобој“ обично замислуваме благородник кој на опонентот му мава ракавица в лице, по што двајцата џентлмени се среќаваат во магливо утро на некоја ливада, со мечови или со стари пиштоли вперени еден во друг. Во таквата сцена никогаш не замислуваме колбас како оружје. Ама во 1865 за малку ќе се случел точно таков дуел.

Нова студија дошла до сознание дека женските солзи значајно ја смируваат машката агресија и ја намалуваат активноста во мозочните центри поврзани со неа. Велат дека функцијата на овие хемиски сигнали во солзите е заштитна. Сосема е можно да е и обратно, ама па мажите не си дозволуваат да пуштат солза.

Чеетири пати повеќе истражувачи произведуваат повеќе од 60 научни статии годишно во споредба со состојбата од пред една деценија. Земјите кои забележуваат највисок пораст на бројот на ваквите научници во текот на изминатите пет години се Саудиска Арабија и Тајланд.

Сите луѓе стареат, тоа е дел од нашата биологија која ни го огрaничува „рокот на траење“ до максимални 120 и нешто години. Но не сите животни искусуваат стареење во текот на животите, барем не на истиот начин. Што е можната причина за ова?