- Македонското студентско етнолошко друштво и Институтот за етнологија и антропологија на 27 октомври (четврток) организираат предавање на проф. Митја Великоња, од Универзитетот во Љубљана, на тема „Југославија по Југославија – графити за Југославија во постјугословенскиот урбан простор“. Предавањето ќе се одржи во просториите на Институтот од 12 часот. На 28 октомври (петок), пак, во СЦ „Дуња“ од 18 часот ќе се одржи промоција на книгата на Великоња „Постсоцијалистички политички графити на Балканот и во Централна Европа“.
- Уредник на изданието и негова преведувачка е Инес Црвенковска Ристеска, вонреден професор на Институтот за етнологија и антропологија при ПМФ. Книгата ќе ја промовира Филип Јовановски, уметнички директор и визуелен уметник на АКТО, а настанот ќе го модерира Еда Старова Тахир, асистентка на Институтот за етнологија и антропологија.
- „Користејќи квалитативни и квантитативни методи, како и детална интердисциплинарна анализа на поимот ’патриотски’, екстремно десничарски, навивачки, носталгични и шовинистички графити и улична уметност, Великоња се занимава со тоа кој и зошто го користи графитот како политички медиум и која е неговата целна група на којашто се обраќа“, велат организаторите.
- Зрно фестивал годинава ја завршува со впечатлива изложба на двајца професори од Академијата за уметност од Нови Сад. Таа ќе се одржи во сабота, 6 декември, во 19.30 часот, во салата Империјал 2, во КИЦ-Скопје.
- Во единството на делата на Јелена Ковачевиќ Воргучин и Предраг Узелац се отвора расправа за природата на трагите што ние луѓето ги оставаме. Узелац ги фаќа лицата на секојдневието во сребро, во материја што тврдоглаво памти, како да го штити она што светот лесно би го заборавил без аплауз — лицата на привидно обични луѓе со скриени подвизи, водени од сопствена етика, скромно, претставувајќи контрапункт на јавното мислење и наметнатите, непроверени вредности на современото општество.
- Јелена, напротив, ги прилепува сликите за тревата, во ткиво што ја прима светлината како космичка храна, каде хлорофилот го чува споменот на мајката онолку долго колку што природата му дозволува да ја предизвикува судбината на сеќавањето. Во нивниот диптих се среќаваат две вистини: потребата и немоќта животите да се сочуваат од заборав…Среброто и тревата, постојаноста и исчезнувањето, човекот и сеќавањето — сè се среќава во вечното прашање: што од светлината останува, а што се враќа во нејзината тишина.
- Во среда, трети декември, од 18 часот, авторот Сашо Алушевски ќе постави изложба од циклусот „На Мајката земја“ – шума, во мобилната-монтажна галерија, во Паркот на франкофонијата во Скопје.
- Преку суптилна деконструкција на лисја, земја, камен и вода, сликите ја расплетуваат врската меѓу визуелното и физичкото. Материјата се претвора во знак, а фотографијата — иако фиксирана — упорно одбива да биде статична. Таа сведочи за својата ограниченост, нудејќи простор каде што претставата и реалноста се разидуваат.
- Во реализацијата се користени природни материјали и повеќе аналогни фотографски техники: цијанотипија, Ван Дајк, гумотипија и гумомаслена техника, колодиум, мордансаж и лумен процеси.
