Паралелно слушање на денот

Музиката од „Синема парадизо" со различни инструменти

Италијанскиот филм од 1988 кој на времето доби Оскар за најдобар филм од неанглиско говорно подрачје веројатно сте го гледале, а можеби сте пророниле и некоја солза. Трогателниот ефект во голема мерка го прави музиката на Мориконе постариот (Енио) и помладиот (Андреа).

Љубовната композиција од филмот има доживеано повеќе верзии, но тука ви пренесуваме три од нив, и тоа со една цел - да видите каква разлика во доживувањето и атмосферата прави тоа кој инструмент се користи за една иста тема. Во случајов тоа се пијаното на Мориконе, гитарата и контрабасот на Метени и Хeјдн, и виолината на Ицак Перлман.

Верзијата на Метени и Хејдн, заедно со „кавер" на главната тема од филмот, се наоѓа на еден од нашите омилени џез албуми, „Над небото на Мисури: кратки приказни" од 1997, прв албум на овие двајца музичари снимен како кулминација на нивното 25 годишно пријателство, кој доби и Греми за најдобра џез инструментална изведба.

И сето ова инспирирано од вест којашто ја видовме на Ројтерс, за Антонио Фелицијано, 75 годишен кино оператор, кој со неговото патувачко кино ја има поминато цела Португалија - за шест децении 4 милиони километри и 4,000 проектирани филмови. И тој, исто како и Тото, момчето кое се спријателува со кинооператорот Алфредо во италијанскиот филм, почнал да се занимава со занаетот помагајќи му на едно такво, патувачко кино да ги обзнанува филмовите минувајќи низ градовите и селата. Го замисливме како магепсано гледа во подвижните слики, додека во позадина одат овие композиции.

Љубовната песна oд филмот (оригиналот на Мориконе)

Верзијата на Метени/Хејдн

Ицак Перлман (од албумот Cinema Serenade од 1997)

10 ноември 2015 - 14:50