Топла приказна за моќта на поврзување на храната и традицијата. Поголем дел од филмот изгледа како реално шоу за готвење, со спори и тивки сцени кои што се однесува до нас можеле да го сочинуваат и целиот филм. После него може ќе се фатите за работа - да направите „дорajaки“, јапонска палачинка со фил од сладок грав. 

Документарец на Нетфликс чија централна тема можеби не би била вредна саат и пол доколку не е нејзиниот главен лик, а кој тешко дека би можел да се опише како криминалец, иако реално она со што се занимавал спаѓа во „сивата“ зона на законот. Подеднакво интересни се неговите клиенти, oпседнати колекционери на нешто на што и ние се радувавме како мали.

Kaко што најавува самиот наслов, ова e вистинска приказна, или барем едно можно толкување на вистината, за убиец и за новинар кој запаѓа во мрежата на лаги на својот „субјект“. Филмот за жал не го користи до крај нејзиниот потенцијал, но сепак е поучен, за тоа до каде еден раскажувач е подготвен да оди само за да добие приказна. 

Две верзии на една многу интересна приказна снимена на крајно камерен начин, со практично само еден лик во кадарот, можат да послужат како нагледен пример за анализа на разликите помеѓу европската и американската кинематографија. 

Заснован на вистинско судење во Франција од 2016 на имигрантка од Сенегал за убиство на својата 15-месечна ќерка, во кое главен аргумент на обвинетата и на одбраната било дека таа го сторила делото под влијание на магија.

Среде еколошката катастрофа и политичките турбуленции во Њу Делхи, во овој документарец номиниран на овогодишните Оскари, двајца браќа се зафаќаат со донкихотовска задача - да ги спасат локалните јастреби од раните кои им ги задава градот.

Адаптирана врз основа на мемоар од 2009 под истиот наслов, оваа криминалистичка драма (засега само со прва сезона) е базирана на вистинска приказна за американски новинар кој по стек на околности станува единствениот странец кој пишува за јапонски дневен весник.

Уште еден филм од изминатата година чиј заплет вклучува група богаташи на изолиран остров и силна социјална критика. Ако во „Триаголник на тагата“ имаше сцени со повраќање, во „Кромид од стакло“ студено оружје, тука има вечера за неколкумина одбрани, кои набргу сфаќаат дека самите се ставки на менито.

Со оглед на тоа дека куп филмови од оваа година допрва ќе дојдат на ред за гледање , бидејќи се уште не се достапни на вообичаените извори за снабдување, можно е некој од нив накнадно да изненади. Сепак, на неколку дена од Новата година, ова е насловот кој нè освои со комбинација на луд заплет, одлични актери и големи зелени површини низ кои фучи нешто што дури и преку екран мириса на чист воздух.

Почетокот на новиот филм кој се прикажува на Нетфликс, „Пливачките“, воопшто не асоцира на она што ќе следи. Годината е 2011, а местото базен во Дамаск, Сирија. Две сестри, талентирани пливачки, тренираат под будното око на таткото. Едната од нив е одлучна дека ќе се натпреварува за својата земја на Олимпијадата во Рио. Но војната ги пореметува сите планови.

Како нарекуваме човек кој е чесен, хуман, одговорен, подготвен на жртва за колективното добро? Кој заменува украдени сијалици во влез и постојано ја поправа истата клупа пред зграда? Нормално - будала!

Приказната за основањето на стриминг сервисот Спотифај, која ни овозможува да ѕирнеме зад сцената на еден од најмоќните бизниси на светот, оној со дигитална музика. Иако има и „холивудски“ моменти, шведската серија не би била таква - шведска - да не содржи и социјална критика, промоција на „лајт“ социјализам, интересна „рашомонска“ наративна структура и, последно но не и најмалку важно, крај што остава во прашалници.

Филм во кој многу нешта умираат, а не се раѓаат нови. Минатото како тег влече кон дното, а иднината изгледа како приватизиран имот ограден со висок ѕид, во кој нема место за ендемични примероци на животни и луѓе - оние кои всушност би требало да бидат заштитено национално богатство.

Антидепресивен филм кој зборува за депресивноста на урбаниот живот. Фил-гуд атмосфера врз мрачната позадина на тука и сега. Како против отровот на омразата, криминалот, глупоста? Па со љубов, луѓенца. 

1981, Источна Германија. Базиран врз вистинска приказна, филмот зборува за научник кој откако е доброволно регрутиран како разузнувач, од морални причини се премислува. За жал, предоцна за да може нешто да смени.

Филм кој ве вози по жанровски кривини - почнува како „лајтерица“, комедија на забуни и сатира, за подоцна на моменти нагло да сврти во поинакви води, доволно кратко за да не оптовари, но и доволно јасно за да разоткрие силна социјална критика, особено кон поделбата на „градски деца“, растени на чиа и електрични велосипеди, и „провинцијалци“ кои се радуваат на хамбургер. Ама додека првите само го цитираат Чехов, вторите навистина го читале.

Шведскиот режисер Магнус Гертен е фасциниран од архивски снимки од пристигнувањето во Малме на преживеани од германските логори од Втората светска војна. Ова е негов трет филм на оваа тема, обид за идентификување на анонимните ликови и нивните приказни. И тоа какви приказни!

​​Трогателен филм за стареењето, опаѓањето на физичките моќи и периодот од животот кога единствено што останува се спомените, натрупани во душата исто како што е натрупан станот на 91-годишните близначки, некогашни славни пијанистки.

Kрајно шармантен филм, во кој низ приказната за двајца возрасни советски актери кои ги позајмуваат своите гласови за синхронизација на странски филмови, ја следиме и нивната лична судбина, но и носталгично се навраќаме на филмот како уметност, за многумина и живот. 

Филм направен врз основа на „Записите на младиот лекар“ на Булгаков, за млад и неискусен доктор испратен во руската провинција во бурните години на револуцијата. Она што за некого ќе биде потребен лек, за него станува зависност и неуспешен ескапизам.

„Издржи го првиот пола саат“ - беше советот што го добив кога ми го препорачаа овој филм, кој жанровски не е она што изгледа на прв поглед, и покрај сета крв, врескање и пресечени екстремитети.

Неверојатна приказна за човек, кој заљубен во подземната железница и сите видови транспорт, 32 пати завршил во затвор, поради лажно претставување како возач и кондуктер, и покрај тоа што од таквата измама немало никаква штета.

Има нешто во жанрот „приказни од ресторанските кујни“ што прави тука да лежат многу дебели и динстани зајци, полнети со смеса од акција, трилер и комедија. Претпоставката е дека дури и да пуштиш само снимки од безбедносна камера зад пултот на кој и да е фенси ресторан или крајпатна кафана ќе добиеш нешто многу повозбудливо од денешните алгоритамски скроени нарации. Но ако во сето тоа уфрлиш и асли ликови и судбини, тогаш зајакот е веќе мишелински.

Траги-комична вистинска приказна за сопруг кој одлучува да ја лажира сопствената смрт поради долгови. И сопругата која иако неволно, сепак го следи неговиот луд план.