Досега е акумулирана сериозна научна евиденција за улогата на емоциите во преговарањето, па сепак, малку од нив испитувале колку за крајниот успех во преговорите е ефикасно предизвикувањето тага и жал кај соговорникот.
Тоа била централната тема на една нова студија на група психолози кои утврдиле дека во одредени околности, плачењето секогаш успева да измами екстра отстапки од другата страна во преговорите. Околностите се меѓу преговарачите да постои социјален контекст во кој на едниот може да му падне жал за другиот, тоест да се есапат за луѓе.
Преку три различни експерименти, утврдено е дека плачењето секогаш носи преговарачка предност, или затоа што расплаканиот се доживува како послаб од себе па му се попушта или пак затоа што другата страна со задоволство повторно би преговарала со некој кој е лесен на плачење.
Би било весело да се следат преговори во кои двете страни прочитале дека со плачење му е мајката.
