СВИЊА СИ Е СВИЊА
Неточно. Крајниот резултат во огромна мерка зависи од првичниот капитал, самата свиња. Каде и како е растена, со што е хранета, до која тежина е дојдена... Не џабе во нашиот народ постои синтагмата "трчано прасе" како премиум бренд, За останати причини зошто е битно педигрето на животното и неговиот животопис, можете да прочитате тука
КОСКАТА Е НЕПОТРЕБНА
Напротив. Месо што е блиску до коска е добро месо. Коската на кременадлата го забавува печењето и тоа остава доволно време за рамномерно финиширање. Од друга страна, самата коска на место му дава далеку побогат и поделикатен вкус.
МАЛКУ СОЛ, МАЛКУ БИБЕР
Не! Многу сол, многу бибер! Да се гледаат и двете, до толку многу. Солта е главниот разбивач на жилавоста на месото и таа го прави помеко.
ОД ФРИЖИДЕР НА СКАРА
Неправилно. Да се извади барем 30 минути порано, најдобро еден час, да дојде на нормална собна температура, во спротивно може да биде испечена надвор а да остане жива внатре.
НА НАЈЈАК ОГИН
Добро, така може, ама само на почетокот. По првичното шокирање на кременадлата со висока температура (што го карамелизира површинскиот слој), треба да се спушти малку, за да има доволно време да се испече внатрешноста.
ДА СЕ ВРТИ МНОГУ ПАТИ
Не, не. Така ќе ѝ ја извадите душата и ќе ѝ ги исцедите соковите. Врвните мајстори вртат само еднаш. Ја ставате на огин со што се запечатува едната страна, соковите се креваат нагоре и во вистински момент се врти на другата страна за да се запече и таа а соковите да останат заробени внатре сè додека не стигнат во вашата уста.
МРСНОТО ДА СЕ ИЗВАДИ
Греота! Најгреота. Вкусот е во мрсното. Доволно е да ја превртите на страна, да го чрчорите мрсното на оган, да порумени, да стане крцкаво и нема да зажалите. Она што е паметно да го направите е да го засечете на неколку места тоа белото, за да не ја собира кременадлата.
БУТАЈ ЈА ОДМА!
Стоп! Воздржи се, барем 10-тина минути! Остави го месото да се одмори и да се опушти, така ќе знае богато да ве награди.
