
Студијата изработена од министерството за здравство и бирото за статистика проценува дека самата болест би убила околу 50.000 лица но одложеното третирање на другите болести ќе убие меѓу 12.000 и 25.000 луѓе краткорочно и дури 185.000 луѓе на подолг рок. На тоа треба да се додадат бројките од самоубиствата, домашното насилство и несреќните случаи настанати по дома.
Според овие проценки, како колатерни жртви на ставањето катанец на животот и бизнисите островот може да дојде до бројка од околу 200.000 лица.
Паралелно со ова, веќе се случува крах на економиите. Дури и во Шведска кој се реши на либерален пристап кон епидемијата, ќе има пад од 6% но тоа е сепак двојно помалку од она што ги чека Франција и Италија.
„Кога „спасените“ животи, во огромен број случаи на стари лица, ќе се покажат само како кратко одложување на смртта, рамнотежата меѓу претпоставените бенефити од затворањето и штетите кои тоа ги прави изгледа далеку полошо. Треба да се осигураме дека ваквите неслободарски политики веќе нема да ни се повторат“, пишува Роб Лионс.