Некои од нас веќе почнаа со славење, а тоа значи и со пиење. Или поточно, продолжија во традицијата на годината што полека изминува. Добра причина неа да ја одбележиме со книги посветени на оваа тема
Карл Лагерфелд е сериозен и монохроматски од надвор и има еден куп бои од внатре. Веројатно тоа од внатре не му дозволило само „да ја наметне” неговата детска колекција на тие што треба да ја носат, или да дозволи родителите збеснати по неговите креации да си ги облекуваат децата, без децата да знаат колку е тоа значајно. И затоа ја имаме: Најубавата модна бајка на светот.
Седум години траеше сагата и потрагата за убиецот на познатиот кошаркар Лоренцен Рајт кој играше во Мемфис, Сакраменто, Клиперс и други клубови. Сценарио какво не би можеле да предвидат ниту најлудите режисери.
Едната е сериозна и загрижена над сопствената и судбината на светот, пристојна е и интровертна. Другата е неподносливо екстровертна и брбливa. И така, тие две се во константен конфликт. Уште само Ноне им фали...
Неодамнешната промоција на македонското издание на оваа книга почна со спојлер - дека главниот лик се има самоубиено. Но и целата книга како да е еден голем спојлер за сите оние кои во младоста беа (или кој знае, можеби уште се) хипнотизирани од прерано згаснатиот младешки гениј на Иан Кертис.
За библиофилите огромно искушение е да купат книги дури и на пријатели за кои сигурно знаат дека нема да ги прочитаат, како некој вид опомена или педагошка мерка. Не се мачете, вели Дејвид Барнет од Гардијан. Впрочем, не мора секој да чита.
Обожавател на „Палатата“ на Клод Симон, кој ја доби Нобеловата во 1985, ја испратил книгата на поголем број актуелни издавачи. 12 веднаш ја одбиле, а седум воопшто не одговориле.
Исто како што буржујките од 19 век сметале дека е морална доблест да ги спасат „сиротите“ проститутки, кои „фатиле погрешен пат“, крстоносците против трговијата со луѓе гледаат на жените како на слаби и ранливи суштества. Ова е само дел од контроверзните ставови на Лора Агустин, која наскоро гостува во Скопје.
Социјалните медиуми беа верба во една транснационална мрежа која ќе го зближи човештвото. Истите тие мрежа всушност ги вчаурија луѓето во групи на истомисленици кои везден споделуваат слични ставови и погледи. И ако човек улулкан во тој истомислечки свет некогаш успее да сретне поинакво мислење, за него е нормално што тоа мислење го прогласува за ненормално.
Границата на нашата толеранција на тишина кога поставуваме прашање некому е само една секунда. Потоа или претпоставуваме дека соговорникот нема воопшто да одговори, или почнуваме да го препрашуваме што е работата. Ако прашањето е тешко, другиот најчесто почнува да „хмка“. А ние да беснееме.
Сето она на што денешниот граѓанин може да се пожали во врска со самоволието на властите, сето тоа е пробано на Џон Ленон: надгледување, малтретирање, политичко гонење, етикетирање, криминализирање. Дури и кога ќе се добие битката со системот, следат лудаците кои системот ги произвел.
Еден е од најпознатите и најпреведувани современи бугарски автори е ко-сценарист на новата сезона од популарната ТВ серија „Преспав“, која наскоро треба да почне со емитување. Во интервју за Букбокс зборуваме за тоа како гледа на македонско-бугарските соработки, за второто продолжение на романот „Сестрите Палавееви“, врската помеѓу митологијата и идеологијата, и прабаба му од Прилеп.
Без разлика дали е Мерцедесот на Маршалот, или на некој друг по него, без разлика дали биле левица, или биле десница, се знае на Балкан што иде со власта - германска премиум лимузина.
За да изградиш компанија со стотици милиони корисници и капитал од милијарди долари треба своето постоење да го поврзеш со некој од главните човечки органи или инстинкти. Во примерот на човек на Скот Галовеј од Универзитетот Њујорк, Гугл е мозокот, Фејсбук е закачен на нашата потреба да сакаме и да се грижиме за некого, Амазон ја покрива нашата „потреба за уште“, a Епл инстинктот за репродукција.
Не знае кладилница, не знае да предвидува резултати, не знае што ќе биде со Каталонија... Ама затоа има една карактеристика која овде е дефицитарна: многу добро да го знае она што му е работа. А дома има проблеми како ќе се оди од Македонија.
Има некои цртани ликови кои траат неколку сезони, за потоа сите тие куклички, маички и постери со нив да останат на ѓубриштето на популарната култура. Но има и такви кои со генерации не застаруваат. Такви се Чарли Браун и неговото стар-мало куче Снупи.
Семејни албуми, стаклени плочи и опрема за фотографска лабораторија кои му припаѓале на славниот француски автор на 4 декември ќе бидат понудени на продажба во галеријата Арткуријал во Париз.
Продадените книги за диети во Америка би можеле да ги наполнат сите рафтови во импозантната Конгресна библиотека и пак би останале примероци за сите други помали библиотеки во САД. Зошто приказните раскажани во овие книги се толку убедливи и што е тоа во нив што ги заведува читателите цел еден век?
Во прва година на колеџ, Беки Купер открива дека ѝ лежи картографија, откако ја ангажираат да помогне при мапирање на јавните уметнички дела на Менхетн. После тоа, се инспирира да оствари една своја идеја – да ги означи на мапа нејзините сеќавања. И каков неверојатен проект е тоа!
По крвни зрнца, бошњачкиот писател и хрватскиот генерал би требало да се крвни непријатели од трагично закрвената Босна. Ама, лично напатениот од страшната војна Сидран не е како овие нашиве хиени кои никако да се наситат.
Звучи како клетва упатена во афект од гневен родител („што те родив“), или како нешто што во моменти на очај човек си го кажува самиот на себе („камо среќа да не се родев“). Но чисто филозофски, дали постојат аргументи за тоа дека е подобро човек никогаш да не дошол на овој свет?
На крајот од октомври излезе книгата на најпознатиот светски спортски новинар Гилјем Балаге со наслов „Brave New World: Inside Pochettino's Spurs"- поточно, дневник на Маурисио Почетино во сезоната 2016/2017.
Штом ќе се стемни, Алан Корну облекува чизми, ја става опремата на рамо и се упатува кон најблиските скали што ќе му ја донесат следната фотографија од кров во Париз.