На последниот меч за Лион, Гуркуф само го напуштил теренот, потег што не го очекувал тренерот Уберт Фурние кој после средбата изјави: „Ако го напушти теренот, значи дека имал повреда. Се надевам дека е од тие неговите повреди“.
Трето - Гуркуф изгледа едноставно не беше спремен да стане суперѕвезда. Во Милан го сметаа за странец поради неговото однесување. Анчелоти во својата биографија го нарекува Гуркуф егоцентричен. Во Лион, капитенот Максим Гоналон велеше дека го иритирало тоа што Гуркуф не дава 100 одсто од можностите.
Во репрезентацијата на Франција, Гуркуф беше со Рибери, Бензема и Насри. Секако дека ваква комбинација не може да заврши добро. Многумина го сметале Гуркуф за разгалено дете кое доаѓа од богато семејство. Велат дека Рибери го навредувал на хомофобична основа, а Анелка не му ја додавал никогаш топката.
Кога играчите го замолиле селекторот Доменек да го замени Гуркуф со Абу Диаби на средината, Јоан дознал за тоа и побарал поддршка од Евра, Рибери и Анри. Наместо тоа, тие му се сртеле на Доменек зошто викнал таков плачко во репрезентацијата. На СП 2010 сите очекуваа Гуркуф да го замени Зидан во целост, но наместо тоа тој не го издржа притисокот на решавачкиот меч против Јужна Африка и доби црвен картон.
Галските петли не ја минаа групата, се скара секој со секого од фудбалерите и стручниот штаб, по што селекторот во својата книга напиша: „Навистина сакав да му залепам шамар. Изгледаше како едно младо, невино момче на кое сите му наштетуваат".
Францускиот новинар Жулиан Лоран за профилот на Гуркуф на ЕСПН напиша: „За да не го препознаваат на улица, Јоан и во месец април носеше зимска долга капа и беше замотан во дебел шал". Додека играше во Лион, Гуркуф отворено зборувал дека се срами и дека се плаши на теренот. Новинарот Лоран се сеќава и дека Гуркуф секогаш во микс зоната гледал во земја додека давал изјава и никогаш никого не погледнувал во очи.
„Бескрајно размислуваше за играта, се кривеше себеси за непрецизните додавања и погрешни одлуки. Страшно е кога ќе помислиме што сè можеше да постигне со неговиот талент и статусот новиот Зидан пред почетокот на СП 2010", констатира францускиот новинар.
„Јоан не е како другите. Тој има посебни интелектуални интереси. Во фудбалот нема такви луѓе. Фудбалски, Јоан требал да се роди 20 години претходно и полесно ќе беше најдобар играч на светот. Лесно ќе му беше да се сокрие од јавноста, затоа што тогаш немаше Интернет и 24-часовни вести", вели татко му Кристијан Гуркуф, кој сега е селектор на Алжир.
Затоа е разбирливо зошто бил најдобар во Бордо. Таму нема императив на освојување трофеи. Лорен Блан околу него ја градеше играта во нападот. Можеби подобро што ги одбил Арсенал и Атлетико Мадрид каде медиумите повторно ќе го напаѓаа. Се врати дома во Рен, каде повторно е апсолутно слободен да игра фудбал.
Само што во моментов закрепнува од повредата. Нешто не му е во ред со коските во стопалото. „Проблемот со моите повреди е тоа што се од ретка природа, а точниот датум на опоравок не се знае", изјави неодамна Јоан Гуркуф.
