„Не го сакав италијанскиот фудбал. Многу е бавен и досаден за гледање“, изјавил во една прилика Сигурдсон. Но натпреварите на Милан не ги пропуштал, затоа што таму играл Франко Барези, неговиот идол од детството. Во англиското првенство Сигурдсон сакал да ги гледа Тони Адамс и Стефан Аншо кој најдобрите години ги мина во Ливерпул.
„Како мал играв во нападот и давав голови. Многу повеќе сакав да сум напред, отколку во одбраната“, се сеќава денес најдобриот исландски дефанзивец. Играта во средината го направила Рагнар подобар техничар и му овозможила да биде поподвижен со топка кога ја изнесува од одбрана во напад. Сигурдсон вели дека многу поубаво му е кога асистира отколку кога дава голови.
„Во Шведска има многу фудбалери кои играат валкано и на тој начин го повредуваат противникот. Јас никогаш не сум направил фаул само поради фаул. Секогаш одам на топка, никогаш на играч.", вели Сигурдсон.
Во 2011. година Рагнар потпишал четиригодишен договор со Копенхаген и се преселил во омилениот град каде првпат бил на 13 години, кога со родителите шетал по знаменитиот парк Тиволи. Рагнар тогаш ја посетил и Строгет - најдолгата и најскапата шопинг улица во Европа.„Кога постојано живеете тука и го знаете градот од секоја страна, тоа го прави уште поубав", додава Рагнар Сигурдсон за Копенхаген кој го проучувал на велосипед со кој одел и на тренинзите.
„Дуелите на Копенхаген со Реал се најтешки во мојата кариера. Не знаев што да очекувам од Роналдо, Бензема, Ди Марија и останатите кои не знаеш дали ќе дадат пас, дали ќе шутираат или дириблаат. Не ми беше тешко само на мене, туку на целата одбрана, така што тој луд психолошки терет го поделивме сите".
За три години во Копенхаген, Сигурдсон станал главен играч во одбраната. Него го фалеле стручњаци и коментатори, а на навивачите на Копенхаген им станал омилен лик.
„Во Скандинавија се едни од најгласните навивачи на светот. Но Сектор 12 во Копенхаген е нешто посебно. Често носеа исландско знаме со моето име. Не може да се опише взаемната љубов", вели Сигурдсон за групата Сектор 12 чие што лого го истетовирал на градите.
По долги години, дошло време да ја напушти Скандинавија. Му стигнале неколку понуди, а најмногу го копкала таа од рускиот клуб Краснодар. На 27 години сфатил дека дошло време за промена. Знаел дека во руската лига тогаш играл Ето и други познати ѕвезди.
Знаел дека оди во подобра лига со одличен богат договор и најдобри услови. „Секако дека нема да ја пропуштам оваа шанса", рекол Рагнар.
Во Русија доживеал културолошки шок. „Кога стигнав во Краснодар се фатив себе како размислувам дека градот е срање. Се испостави дека разликата меѓу Копенхаген и Краснодар е голема. Кога си живеел во Гетеборг и Копенхаген, преубави градови со стари згради и прекрасно кафе, наеднаш светот го гледаш поинаку. Луѓето од клубот ми покажаа неколку населби во Краснодар, но имаше гигантски блокови кои ме плашеа. Кога одев на тренинг морав да поминам од таму, но со текот на времето се навикнав на тоа.
Секој почеток е тежок, па така и неговиот. Девојка му не сакала да се пресели во Русија каде Рагнар во Краснодар дошол на зима. На почетокот седел на клупа и не добил доверба веднаш во првиот состав. „Бев резерва, не играв, без девојка ми, без тренинзи, без постојан дом. Да играв стандардно ќе ги пребродев тешкотиите", додава борбениот Исланѓанец.
Со време Сигурдсон влегол во првиот тим, а многу му помогнало присуството на Гранквист, Швеѓанецот со кој Сигурдсон се адаптирал на првите месеци живот во Русија. Денес се дружат и семејно, а девојката на Рагнар живее со него во Краснодар.
Тешко му паѓало и тоа што во Шведска и Данска на натпреварите патувал по 2-3 часа со клупскиот автобус, а во Русија морал на аеродром, па со автобус, па на стадион, па другото утро дома.
Најмногу го опуштил милијардерот Галицки, финансиерот на Краснодар за кој мислеле дека зборува само за фудбал. „Еден ден додека трениравме, слета со неговиот хеликоптер близу теренот за да го гледа тренингот. Пред крајот ми пријде и ме праша: „Си ја гледал ли серијата Викинзи? Таму главниот јунак се вика Рагнар. Одлична серија е, да ја изгледаме заедно задолжително. - Во тој момент не знаев што да кажам и мислам, се сеќава Рагнар.
По одличните настапи на Европското, за него се заинтересирале Лестер, Тотенхем и неговата прва љубов Ливерпул.
