Од мали нозе се социјализираме така за да го гледаме светот како составен од „добри“ и „лоши“. Овој поедноставен начин на гледање на светот не исчезнува како што старееме. Ова е проблем кога само ние и „нашите“ се во првиот табор.

Аристотел во „Никомахова етика“ вели дека дури и најблагиот карактер некогаш знае да се налути. Но не е добро тоа да биде ни пребргу, ни недоволно. Доколку лутината се сведе само на импулс и на очекување на задоволство од oдмазда, тогаш таа не им служи на виталните функции и на поединецот и на заедницата. Доколку е артикулирана на вистинскиот начин, може да инспирира почит и авторитет, како и да воспостави контрола врз исходот на некоја ситуација. 

Хелголанд е мал германски остров во Северното море, опкружен со карпи и познат по неговиот „сладок“ воздух. На него има град и пристаниште, а околу 1000-те жители зборуваат необичен дијалект. Местото е влезено во историјата по тоа што летото 1925-та, тогаш 23-годишниот физичар Вернер Хајзенберг заминал таму на терапија, да се извлече од тешката алергија на полен и трева којашто го мачела. А и за да реши уште еден „мал“ проблем - оној на реалноста.

Настанот се вика „Тивка кражба“ и неговата цел е навидум од забавна природа. Сепак, има тука и нешто тераписко во тоа да правиш забранети работи, без опасноста да одговараш за тоа. Минатата година се пријавиле 1000 луѓе. 

3/14 е американската транскрипција на денешниот ден, 14 март, кој со години се одбележува како ден на бројот пи. Сепак, оваа година има неколку интересни совпаѓања. 

Историскиот поттик одредени мажи да расфрлаат семе низ светот и на тој начин да го шират својот генетски материјал не е сопрен, но нему сега му се пристапува малку поинаку. Денес не мора да парадирате со главите на вашите непријатели низ град или да пиете од нивните черепи. Можете просто да сте богати. 

Денешните постери кои шират свесност за опасностите од користење дроги, алкохол или небезбеден секс вообичаено прикажуваат тинејџер со израз на лицето кој укажува на жалење и „никогаш повеќе“. Тие можеби имаат добра намера, но се досадни. Дали знаел како да направи ваков постер без да биде досаден.

Што имаат заедничко албатросите во потрага по храна, флуктуациите на берзата и шемите на расфрлање на семиња кога има ветар? Тоа нешто што ги поврзува овие елементи, според ново истражување, важи и за фудбалските тимови.

Филмот чиј наслов може да се преведе со „Чиракот“ или „Ученикот“ (The Apprentice) изминатава сезона стана популарен поради неколку причини - затоа што неговиот поднаслов е „Приказната за Доналд Трамп“ и содржи делови од неговата биографија, но и затоа што во него учествуваат навистина одлични актери кои беа номинирани за Оскари за своите улоги. Но она што е веројатно најважно во него не е самиот Трамп, туку еден мистериозен лик кој го направил она што денес е.

Јапонските бестселери често се поврзани со практични животни совети, приказни за книжарници и мачки. Но сега во оваа земја почнува нова манија - жанр помеѓу мистерија и хорор, чиј автор е познат под името „Укецу“. И тоа е отприлика сè што се знае за него.

Фестивалот се одржува секој март, се вика Фур Рандеву, а локацијата е Аљаска. Целта: тркање на луѓе со ирваси, за туристички и хуманитарни цели. 

Го викаат „мини-голф на боречките спортови“. Станува збор повеќе за игра за двајца, во која палците се користат за да симулираат борба. Целта е да се спушти палецот на спротивникот и да се изброи до четири. 

Кога во одредена област некој е толку влијателен што има статус на „гуру“, постојат цели генеолошки стебла на луѓе кои се поврзани со него, по тоа и тоа „колено“. Во случајов човекот е Пол Ердош, а областа е математика.

Тоа што денес е 8 март можете да го поврзете или не со насловот. Но очигледно природата смислила начин како живите суштества од женски род да се одбранат од поагресивните, а несакани машки партнери - ако не поинаку, а тогаш со лукавство.

Ја има во пештери во Словенија и генерално не е нешто „посебно“ - бубачка ко бубачка. Но нејзиното име отвора голема дискусија помеѓу зоолозите дали научните називи на животните, птиците и инсектите треба да содржат човечки имиња.

„Пики Блајндерс“ ги има Ник Кејв и Пи-џи Харви. „Мечката“ има рок за постари. „Сјутс“ има блуз. Но филмовите и сериите за Втората светска војна имаат - метал.

Грешките во пишувањето може да се банални, може да се засрамувачки, но исто така можат да бидат и - скапи.

Американецот Александар Калдер и шпанскиот уметник Жоан Миро, на две различни страни на светот и среде Втората светска војна, успеале да создадат неверојано слични дела во својот медиум. Кога и лично се запознале, станале најдобри другари.

Индустриски дизајн или архитектура - движењето Баухаус ретко е поврзувано со танц. Но еден човек ги „превел“ принципите на овој стил во изведба која е исто толку привлечна колку и добро направена столица или зграда. 

Ако сте го гледале „Бруталистот“, името на главниот лик во него ви звучи толку познато што целата приказна делува како биографска и за архитект кој навистина постоел. Вистинското изненадување следува кога ќе го изгуглате името, очекувајќи да ви излезе некој што многу личи на Едријен Броди и плус е уметник.

Музичар со 14 албуми зад себе, со глас на Чет Бејкер кој својата љубов кон џезот ја комбинира со раната фасцинација со панкот, трип хопот и нешто што звучи како филмски саундтрак. 

Моравме повеќе пати да ја провериме оваа информација која делува како теорија на заговор. Но таква книга навистина постои, напишана од американски правник. 

„Бруталистот “ е прекрасен филм кој во себе спојува приказна за имигрантското искуство, архитектурата и моќта. Самите објекти кои ги гради фиктивниот архитект Ласло Тот (улога за којашто Ендријен Броди го доби Оскарот за главна улога) се подеднакво протагонисти во филмот колку и самите луѓе. Токму поради оваа своја карактеристика, тој се вбројува во релативно малиот број филмови во историјата што го постигнале истото. Но такви сепак има.

Создадена од микроскопскиот уметник Дејвид А. Линдон, скулптурата има димензии од само  0.0025 cm X 0.0022 cm. Тој е микроскопски уметник, кој работи само ноќе за да одбегне вибрации од автомобили и научил како да дише за да успее да ги намести микроскопските делови и пигменти без да си ги уништи делата.