Со Вили Брант се шалеле, пиеле и зборувале за приватни работи. Хелмут Шмит правел сè за да го шармира партизанскиот лидер и го прашувал за совети како се владее. А Ерих Хонекер од Источна Германија бил речиси понизен, како учениче пред професор. Лично присуствувајќи на многу такви средби, Иван Ивањи сведочи дека Тито никого од нив никогаш за ништо не го молел и бил, во најмала рака, рамноправен соговорник.