Може насловов ви изгледа малку како ругање на веганскиот начин на живот, демек, ‘хаха, види, папучи за вегани’, ама не е. Креаторот сака баш тоа да го комуницира.

И тоа иде, да. Лонг лив, нели, можеби за дваесет, триесет, пеесет години, ама ќе дојде.

Не, не „да имаш милиони долари и јахта, и хеликоптер” и не знам што, не, дали би живееле во бротче, сместено во каналче во Лондон, со бебе, за 85.000 долари?

Сте ги начекале. „100 години шминка”. „100 години фризури”. „100 години женска мода”. Сто години проблеми заради недоследности.

„Видов едно дете, белец, со лудачки суканици, облечен пола хип-хоп, пола растафари, со послужавник, како бара место да седне во гужвата. Во тој момент, еден човек во деловен костум го повлече послужавникот и го викна да седне со него. Ова НИКОГАШ нема да се случи во Америка.”

Суетата денес не е оправдана причина за лов на вештерки само затоа што сме 21-ви век. Иначе, дечки, којзнае колку од тие што ве нејќат „затоа што така”, со задоволство би ве пријавиле кај локалниот кмет.

Ама, мајка му расплака. Во Милано (повеќето) луѓе избраа да се облечат како нас кога нè мрзи да облечеме нешто пристојно за до продавница и ќе натнеме глупост. А тоа магично добро изгледа.

Може во нивните кругови се шушкало, ама за нас, обичните потрошувачи громот од ведро небо е официјален: Мајкл Корс го купи Версаче.

Ретко на кој ќе му текне дека нозете од половина надолу на реклама за, да речеме, Џими Чу штикли, ги позајмува жена што се вика "parts model". Не е тоа цела манекенка што решиле да ја сокријат. Си има такви, за раце, за нозе, за уши, за очи... За што сакаш.

И тоа не само последнава сезона. Прада инсистира дека кафеаво и црно е совршена комбинација веќе со години, а најраниот доказ што го имаме тука е од 1993-та.

„На крајот на денот, убавината лежи во самодовербата. Младоста ти е во глава.”

Ревијата за колекцијата пролет 2019-та на Прада се оддржа во музејот Fondazione Prada, и како што ќе пренесат од Refinery29, „зрачеше со спојот на две уметнички форми: мода и архитектура.

Ноќта на вештерките е за еден месец, а по онлајн продавници веќе почнуваат да се појавуваат маски, како и секоја година. И како и секоја година успеваат да брилјираат со отсуство политичка коректност.

Редно беше.

Убер ми е една од најомилените апликации во телефон. Обожавам такви пријатни и корисни тракатанци. Толку ми е корисна, што ќе продолжам да ја користам дури и покрај тоа што еднаш ми се случи, макар на секунда, да сум уверена дека ќе умрам во Уберот, или барем во негова близина.

Фен. За фен се работи.

Уште не ви е јасно зошто плачете на филмови што не се за плачење? Сега ќе ви се разјасни.

Како што е жена инквизитор никој не е.

Насловот ИЧ не е метафоричен.

Во море од фотографии од писти и списанија, Хан ја замислува илустрацијата како љубовно писмо, омаж и славење на дизајнот, и многу повеќе од само документирање на една комбинација.

Почнуваме сезона на ексфолијации, хемиски пилинзи и микродермабразии (еден куп локални козметичари ги нудат како врвна ствар). Причината е што летото завршува, навечер и сабајле притребува ќебе, а изложеноста на сонце води кон брчки, мртви клетки и слични други непријатности.

Ако некогаш сте планирале свадба од големите, со гости од типот „од на чичко ми старата работа, шефот со жена му”, веројатно ви е јасно дека тоа кошта. Сами си ја плативте? Баш сте демоде.

Видеата каде што забрзан лик од Вог оди по славна личност низ нејзиниот дом или работно место и поставува прашања се секогаш интересни, само што, толку спремно одговараат, што те тера да се запрашаш, толку сте јаки, или сепак е малце сценарио?

Имаше ревија на Николас Кирквуд во чест на #MeToo и ја отвори Роуз Мекгоуан.