Во рубрикава често сме пишувале за академски плагијати, објавување чисти глупости како висока наука и, последно но не и најмалку важно, софтвер за генерирање случајни стручни статии. Ама ова е и за нас ново - научен труд напишан со опцијата „аутокомплит“.

Невработен татко на две деца од Петербороу е осуден на 34 години затвор, откако е прогласен за виновен за убиство на дилер на ретки книги од Оксфорд.

„Патинестиов“ маж на сликава тешко ќе го препознаете дури и ако сте пасиониран љубител на неговите филмови. Затоа што ликот не му е главниот актерски „инструмент“. Порно легендата сега е тема на нов документарец.

Во текот на финалната претседателска дебата Трамп ја нарече Хилари „гадна“ жена. Нејзините приврзанички едвај дочекаа повод и самите да изјават - да, и тие се гадни и опасни. Дали ова се навистина навредливи зборови кога се применети на жени?

Мири Регев, од владеачката партија на Нетанјаху, од моментот кога е стапната на функцијата во 2015, постојано ја нервира интелектуалната елита во нејзината земја, или како што таа ја нарекува, „културна хунта“ - левичари, секуларисти, Евреи со европско потекло, луѓе кои мислат дека „класичната музика е подобра од андалузиската“.

Фред Девајлд е еден од преживеаните од нападите во Париз на 13 ноември. По трагедијата во салата Батаклан во која беа убиени 90 луѓе, тој истовремено бил среќен што може да му се врати на семејството и трите деца, но и трауматизиран. Неговото решение - да направи стрип и така да ја раскаже својата приказна.

Многу пред „гонзо“ новинарството на Хантер С. Томпсон, бројни жени влегувале во опасни ситуации за да разоткријат скандали во јавниот живот. Нивните вистински имиња се главно непознати, но нивните написи се важно наследство во борбата за правата на жените и за социјална правда.

Документарецот-изненадување, кој почнал да се снима пред само 12 дена, е многу повеќе обид Мур да ѝ помогне на Хилари Клинтон пред финишот во претседателската трка, отколку што е некаков портрет на Трамп. Ама па не дека е многу нежен кон него.

По 38 години, ова ќе биде првиот албум со нова музика на Бери, кој ќе се вика едноставно - „Чак“.

Звучи како мисловен експеримент од применета етика - дали би собориле полн патнички авион за да спасите повеќе луѓе на земјата? Слично прашање им е поставено на гледачите по прикажување на филм во кој главниот јунак го прави токму ова.

Откако нè запозна со човекот-гризли, нè прошета низ пештерата на заборавените соништа, поживеавме со среќните луѓе во тајгата и ги испитавме егзистенцијалните влијанија на интернет врз нашите животи, сега е на ред Херцог да нè внесе и во вулкан. Со оглед на довербата којашто до сега не ни ја изиграл, изгледа дека и овој пат ќе му се препуштиме.

Групмјуз е компанија која најмува млади, класично образовани музичари или студенти кои на повик доаѓаат дома и одржуваат мали концерти. Основана во 2013, таа денес ангажира над 1200 инструменталисти.

Да oбјавуваш книги на неупатените им звучи како некаква административна работа, која повеќе има врска со пари отколку со уметност. Но важните издавачи во историјата на литературата не се занимавале само со печатење книги, туку промовирале идеи и менувале цели култури.

Што ако во еден строго поставен систем смениш само еден негов елемент и така му ја пореметиш рамнотежата? Од тој навидум разурнувачки чин одеднаш се раѓа нов свет, и нова убавина. 

Вчера, 13.10, додека очите на сите беа свртени кон Стокхолм и кон овогодишниот добитник на Нобеловата, на 90 години почина писател и актер кој истата ја доби во 1997. И тогаш, како и сега за Дилан, многумина рекоа дека тој не ја заслужува. Во неговиот случај затоа што бил - сатиричар.

Се обврзуваме да донесеме книги во оние наши фризерници што ќе го прифатат предизвикот. Важи и за возрасни!

На роденденска забава ден пред доделувањето некој ме праша кој ќе го добие Нобелот за книжевност оваа година. Претпоставката, која и не беше моја туку собрана по некое интернет сокаче, е дека ќе биде Американец, бидејќи последен пат кај нив „се паднала“ пред 23 години. „Можеби Дилан?“, праша некој. „Ааа не“, реков, „нема шанси“.

Британските книжарници постојано измислуваат начини да го привлечат вниманието и да останат во комерцијална игра. Еве уште една нова идеја.

Пред некое време пишувавме за „аналитичкиот“ текст на извесен Клаудио Гати, кој го обелодени вистинскиот идентитет на до скоро анонимната италијанска авторка. Од таа негова објава до денес не стивнаа осудувањата на неговата постапка. Меѓу посвежите и поострите е овој, на Јерговиќ, од кого пренесуваме делови.

Дали навистина „Мислејќи на глас“ на Ед Ширан е украдена од Марвин Геј? Колку и песниве да се слични дури и за просечното уво, на суд се бара експертско мислење, од музички Шерлок Холмс.

Овогодишниот кандидат на Полска за Оскар не е некакво претенциозно завештание на Вајда, кој до последниот ден од животот останал зад камерата. Биографија на веројатно најзначајниот полски сликар на дваесетиот век, филмот повторно се занимава со големите теми - вистината и слободата.

Вејтс е познат по бескомпромисноста кога е во прашање користење на негова музика за комерцијални цели. Една од неговите најпознати изјави во оваа смисла беше: „Ако Мајкл Џексон сака да работи за Пепси, зошто просто не му дадат канцеларија таму?“.

Додека го пишувам ова сè уште е во тек првото издание на фестивалот КинеНова, чија цел е да претстави дебитантски и втори остварувања на млади автори, но и да промовира филмови од за нас помалку познати кинематографии.

На сајтов се обидуваме да ја разобличиме глупоста, без оглед на изворот, и во која и да е форма и облик. Кога сме во добрите се обидуваме да ѝ најдеме и оправдување, во смисла на сили кои се навидум „виши“, а кои го заслепуваат човекот и со сила го тераат да биде глуп. Бекон ги нарекувал ваквите интелектуални заблуди „идоли“.