Новинар: Значи, ова е големиот настан, нешто за кое напорно трениравте, не само за целата ваша кариера, туку и за вечноста. Како се чувствувате?
Сизиф: Одлично, Тони.
Новинар: Во утакмицава сте речиси сигурен губитник. Како планирате да ја свртите работата во ваша корист?
Сизиф: Па треба да излезам на терен и да дадам 110% од себе. Потоа можам да одам на следно ниво.
Новинар: Како ви изгледаат условите? Тука делува доста топло.
Сизиф: Па, под земја сме.
Новинар: Така.
Сизиф: Ама верувам дека жештината ми е предност: постабилен терен.
Новинар: Па, со среќа.
Сизиф: Фала, Тони! Нема да запрам додека не стигнам до врвот!
Новинар: Сега да одиме во кабината за преносот во живо на овој возбудлив меч. Драган и Питагора?
(неколку минути подоцна)
Новинар: Па, ова сигурно не е резултатот на кој се надевавме денес.
Сизиф: Па, не Тони, не е. Ама човек не смее премногу да се секира за поразите, ниту па многу да се фали со победите.
Новинар: Ама вие немате ниту една победа.
Сизиф: Точно, но се чувствувам добро вака како што е. Сигурно ќе стигнев до врвот ако само неколку нешта тргнеа поинаку.
Новинар: Кои нешта?
Сизиф: Па, на пример ако успеев да ја држам карпата на врвот на ридот.
Новинар: Така. Коментар за опонентот?
Сизиф: Морам да му оддадам признание на каменот за неговата игра. Во сите наши претходни соочувања користеше слична стратегија, и морам да признаам, му функционира.
Новинар: Мислите, гравитација?
Сизиф: Точно, Тони. И некако како карпата повеќе да сакаше да победи. Со толкав камен навистина треба да изиграте најдобро што знаете за да ја качите до врвот и да направите да остане таму.
Новинар: Нешто што до сега не ви успеало. Никогаш.
Сизиф: Точно. Но нема да престанам додека не го сторам тоа!
Новинар: Да се вратиме во кабината. Драган и Питагора?
(неколку минути подоцна)
Новинар: Уф, ова беше....јако. Стрмоглав пораз. Буквално.
Сизиф: Да, Тони, беше.
Новинар: Дали некогаш ве поклопила така претходно?
Сизив: Не, и дел од мене е разочаран. Но дел од мене вели - „Обиди се пак и стори го тоа!“
Новинар: Сериозно?
Сизиф: Да. Ако продолжам вака карпата нема шанси. Може да ѝ ги форвардираат мејловите на врвот на ридот, затоа што таму и ќе си остане!
Новинар: Му се восхитувам на вашиот натпреварувачки дух - како и на старомодната аналогија - но нели сте малку обесхрабрен?
Сизиф: Не, затоа што нема „с“ во обесхрабрен, Тони.
Новинар: Всушност...има. Назад, до кабината.
(неколку минути подоцна)
Новинар: Па од снимката изгледа дека карпата се преврти врз вас, потоа малку забави од ударот, и во подножјето пак ве удри. И пак, и пак. Дали беше така?
Сизиф: Да, Тони. И ќе бидам искрен - боли. Ама сè е во главата, па ако...
Новинар: Чекај. Само што бевме сведоци како една карпа ве прави парам-парче.
Сизиф: Мора да му се оддаде признание на мојот опонент. Денес имаше добар план и истиот одлично го изведе.
Новинар: Со тоа што постојано ве газеше?
Сизиф: Точно, Тони. Само треба да се приберам и - бум! - ќе одам на следно ниво.
Новинар: Дали некогаш сте помислиле дека би можеле да заглавите на исто ниво? Затоа што ние го помислуваме тоа.
Сизиф: Овој вид игра гради карактер, и на крај ќе ме направи посилен.
Новинар (тивко): Си мислам за животот и се прашувам што им направив на боговите што вака ги налутив.
Сизиф: Боговите се на моја страна, и сакам да ја искористам оваа прилика да им заблагодарам за успехот, затоа што ја сум само еден обичен човек во оваа ситуација.
Новинар: Ама немавте никаков успех. Добро, време е пак да ве распрачи карпата.
Сизиф: Овој пат не! Ќе видиш, Тони!
Новинар (тивко): Има ли спас од ова?
(неколку минути подоцна)
Новинар 2: Како се чувствувате?
Сизиф: Многу добро, Тони.
Новинар 2: Златко сум јас. Тони истрча од теренот во последната рунда и се фрли под карпата.
Сизиф: Уф, греота. Ова е сурова игра, ама сепак не е убаво. Ајде, со лесно нека е друже!
Новинар 2: Мртов е.
Сизиф: Па, тогаш бог да го прости. Нема да запрам додека не стигнам на врвот!
(Гледаат како екипа откопува нешто на подножјето од ридот)
Сизиф: Само да го расчистат хаосов.
Бонус: Игрица „Сизиф“ за висински подготовки тука
