Тогаш менаџментот на Мета решава да го укине бесплатното перење алишта, и да направи рокада по која вработените во основа можеа да бираат дали сакаат бесплатен превоз или бесплатно јадење за дома. Вработените се побунија.
„Смешно е да се види како добро платени вработени се жалат што не им даваат бесплатна храна. Дел од нив имаа изнајмено станови во скапи делови од Менхетен бидејќи вечерата им беше решена на работа - па не беа среќни,“ објаснува еден од вработените на Мета во Њујорк.
Примерот со бенефициите што ги добиваат вработените на Мета во Њујорк не ни екстремен, ни некаков раритет во технолошката индустрија, туку се работи и за многу пристоен и просечен пакет.
„Проблемот со технолошките компании е што сакаат нивните мегаѕвезди да бидат среќни па тие се навикнаа ним да им бидат понудени овие неверојатно пакети.
Тоа влијае на војната по вработени: компаниите кои ги нудат најдобрите пакети ги задржуваат најдобрите таленти,“ објаснува професорката од Лондонската школа за економија, Грејс Лордан.
Сите овие бенефиции што фрчеа околу вработените во технолошките компании имаа цел да ги држат вработените што е можно подолго во текот на денот на работа, и тоа да го искористат за да пробаат да направат врска меѓу вработените кои и во своето слободно време меѓусебно неофицијално би разменувале идеи и решенија на проблеми.
„Голем дел од елементите од кои се составени креативните идеи и успешната соработка се јавуваат не за време на формални состаноци, туку за време на неформални средби, пример во кафетерија или на теренот за одбојка.
Ако твојата канцеларија изгледа како ол-инклузив ресорт од пет ѕвезди, многу е поверојатно дека твоите вработени ќе бидат горди дека работат таму, ќе ја вдишуваат културата, ќе имаат чувство на припадност, и ќе минуваат повеќе време во канцеларија.
Внесувањето на аспектите на не-работна средина на работното место го бетонира сфаќањето дека работата е интегрален дел од твојот живот, вклучително и твоето време за одморање и забавување,“ објаснува професорот по бизнис психологија во Лондонскиот универзитетски колеџ, Томас Чаморо-Премузич.
Првите проблеми на оваа стратегија ги прави пандемијата, која заради работењето од дома или хибридниот режим го прекина влијанието на канцелариските бенефити. Како што вработените во тоа време помалку се очекувани во канцеларија, така компаниите се чувствуваат помалку поттикнати да го подобруваат работното искуство.
Како што технолошките компании изминативе неколку месеци се дадоа на масовни отпуштања без преседан до сега, така се очекува дека неизбежно ќе биде и кратењето или целосното укинување на бенефитите.
Иако сметководствено ваквото кратење има логика, процената е дека тоа ќе влијае на луѓето што ќе останат.
„Може да и наштети на довербата, покажувајќи дека поволностите што беа давани не се понудени безусловно, туку за да се принудат луѓето да работат.
Дури и ако економските услови се влошат, компаниите ризикуваат дека ја изгубат војната за нови вработени ако одеднаш ја покажат својата груба страна која ќе се толкува дека тие не биле културолошкиот рај како што сакале да се прикажат,“ објаснува Чаморо-Премузич.
