
Први цели на израелските напади Нападите рано во петокот не беа само нуклеарните постројки и фабриките за ракети на Иран, туку и клучните личности во воениот команден синџир и нуклеарните научници, со цел да се намали кредибилитетот на иранското раководство и дома и меѓу неговите сојузници во регионот.
Една од причините зошто Израел го прави тоа е промена на режимот. Сака да види како народот се крева, вели Мајкл Синг поранешен висок функционер во администрацијата на Џорџ В. Буш.
Во видео обраќање неколку часа откако израелските борбени авиони почнаа да ги напаѓаат иранските нуклеарни постројки и системи за воздушна одбрана, израелскиот премиер Бенјамин Нетанјаху директно се обрати до иранскиот народ.
Исламскиот режим, кој ве угнетува речиси 50 години, се заканува да ја уништи нашата земја, Државата Израел... Додека ја постигнуваме нашата цел, ние исто така го расчистуваме патот за вас да ја постигнете вашата слобода. Режимот не знае што го погодило ниту што ќе го погоди. Никогаш не бил послаб. Ова е вашата можност да се спротивставите и да ги слушнете вашите гласови, им порача Нетанјаху на Иранците.
Но со една изјава не може да се избрише повеќедеценискиот статус на Израел како главен непријател меѓу огромно мнозинство од шиитското население. Прашање е дали со бомбардирање може да се поттикне бунт за соборување на теократското раководство поддржано од лојални и моќни безбедносни сили.
Израел најави дека бомбардирањето на нуклеарните капацитети е само почеток на долга воена операција. При нападот врз Газа, за споредба, Израел најави дека нема да запре додека целосно не го уништи Хамас и не ги врати назад сите израелски заложници. За нападот врз Иран не се поставени јасни цели.
Израелската амбасадорка во ОН тврди дека Израел има право на напади врз воени цели заради сопствената безбедност, но не и на насилна промена на режим.
Како демократска земја, Израел верува дека народот на една земја треба да ја обликува својата национална политика и да ја избере својата влада. Иднината на Иран може да ја одреди само иранскиот народ, изјави амбасадорката.
Промената на режимот би дошла со ризик, забележува Џонатан Паникоф, поранешен втор човек во американското разузнавање за Блискиот Исток. Тој вели дека нема гаранција дека евентуалното ново раководство во Техеран нема да биде уште потврдо.
Со години многумина во Израел инсистираа дека промената на режимот во Иран ќе доведе до нов и подобар ден - дека ништо не може да биде полошо од сегашниот теократски режим. Но, историјата ни кажува дека секогаш може да биде полошо, вели Паникоф.