Автобиографијата на еден од најславните тенисери во историјата на овој и-не-толку-бел спорт потврдува. Дека тој не бил несфатен, туку едноставно - кретен.
Барајќи начин како сами себе да си го осветлиме утрово, наидовме на филмчево, кое нема шанси да не ви предизвика блага насмевка. Заради едно пијано кое се вика св. Франкештајн, и еден симпатичен тип, кој го вози. Да, го вози.
Вака од уво, може да се каже дека македонскиот е прилично богат со зборови кои искажуваат чувства. На пример „сакам" може да биде и „имам мерак", „ќеф ми е" или „сакаааам!". Ама во некои јазици тие - зборовите и чувствата кои ги опишуваат - се поизнијансирани.
Филмот на Ангелопулос трае два часа и 49 минути. Има добиено специјална награда од жирито во Кан. Го опишуваат како „епски" и „храбар". Главната улога е на Харви Кајтел. И зборува за - браќата Манаки! Ама...
Вчера (6. мај), точно една година откако д-р Хаус ги батали бастунот и стетоскопот, Хју Лори го издаде вториот албум, на кој повторно свири и пее блуз. И си го тера ќефот.
Документарец за неверојатната судбина на Сиксто Родригез, музичар од седумдесетите, на кого многумина му предвидувале слава поголема од онаа на Боб Дилан. Филм за мрачните страни на музичкиот бизнис, природата на славата и можноста работите некогаш и некаде да дојдат на свое место.
Навидум ништо посебно - мачор и мачка во нем, црно-бел филм од '40-тите. Но ова сепак не е само првото ЛОЛ видео на сите времиња со овие слатки цицачи.
Валентин Василович Силвестров (1937) е припадник на таканаречената „киевска авангарда", чија музика во времето на СССР била, благо кажано, маргинализирана. Но во последниве 20-тина години неговите дела почнуваат да се популаризираат, особено вон татковината. За среќа тој е уште жив за да го види и чуе тоа.
Иако секој Пулицер би требало да има подеднаква тежина, некои од категориите медиумски се неправедно фаворизирани во однос на други. Така, речиси незабележано помина овогодинешниот за музика. Ајде да ја исправиме работата.
Во некоја неодредена, книжевно пост-апокалиптична иднина, книги веќе не постојат. Ни на хартија, ни електронски. Тогаш едно дете открива што значи да читаш, и самиот дa замислуваш и чувствуваш.
Славниот новинар во текот на животот се има скачкано со бројни политичари кои припаѓаат на различни идеолошки, верски и возрасни групи. Но една жена, со цврста десница, го има изненадено најмногу.
Амазон последниов месец се соочува со неколку паралелни „движења на отпорот". Иако на крај индустријата веројатно ќе победи, и обидот да се реагира се брои. Особено кога е вака креативен.
Има така моменти кога сте некаде во странство кои ги толкувате како голем неонски знак надвиснат над градот, кој ви вели „Добредојде". Иако Сплит можеби и не е некое „странство", а прошекот и априлското сонце се сосема доволни за да се чувствувате пријатно и без некои посебни симболики.
Свиркачките јазици се ретка форма на комуникација која ја има онаму каде луѓето се премногу оддалечени едни од други за да можат разговетно да си довикнат „комшијааа, ајде на пиво!". Второ најдобро решение во отсуство на мобилен и чет е - истото да си го свирнат.
Оваа недела стотина филозофи ќе пристигнат во Сан Франциско на 87-миот годишен собир на Американското филозофско здружение. Но новинарите нема да го покриваат симпозиумот за епистемологија на модалноста, или оној за семантиката на пежоративите. Јасно е: филозофијата не е вест. Но една нејзина поддисциплина полека станува тоа.
До Виена стигнавме низ облаците. Син ми, прв пат во авион, возбудено ги гледаше, споредувајќи ги со шеќерна волна или пена за коса. Тие нè следеа цела недела, а првиот момент кога попуштија и низ нив ѕирна сонцето беше - кога отидовме да ги видиме на изложба!
Возбудлива историска драма/авантура направена според вистинската приказна за сплавот и екипажот кој во 1947, предводен од етнолог кој не знаел да плива, поминал 8,000 километри по Пацификот, само за да докаже една алтернативна научна теорија.
Кога светските телевизиски станици го пренесуваа изборот и инаугурацијата на новиот папа, главни фраер(к)и беа оние кои знаат латински. Освен во вакви моменти, овој јазик се води како „мртов", како некорисен и неупотреблив. Но дали е навистина така?
Библиотеките се инспиративни „топоси" за иронизирање, пародизирање и лоцирање на дејства во филмови и реклами. Еве неколку такви примери, кои вклучуваат и ретро промотивни видеа за библиотекарската професија, и за една од најголемите библиотеки во светот.
Teoријата вели дека ако повеќе ги сакате Битлси од Ролинг Стоунси, веројатно повеќе ќе го сакате Астерикс од Алан Форд, и мачки од кучиња. Но ајде да го прошириме „тестот" - што ни кажува тоа дали некој повеќе го сака Вагнер или Верди, мрачниот и апокалиптичен Тевтон, наспроти лиричниот и бомбастичен медитеранец?
