Комичарот Чед Нид со битбокс маестрото Бронкар Ли зипуваат 22 песни на Битлси во 60 секунди. Само колку да видите колку ваквата постапка е во суштина глупа.
Воскреснати заради рекламни цели, славните ни криви ни должни постхумно се изманипулирани. Ваквата пракса поставува низа законски, но и етички прашања. На пример, чии се овие луѓе?
Дали виршлите можат да произведат музика? Каков звук испуштаат крофни со еурокрем? А модрите патлиџани? Сè што ви треба за да го пробате ова е едно едноставно електрично (не-Жикино) коло.
Трубадурите, Гвидо де Арецо, ренесансниот Палестрина, кастратите, Пурсел, Скарлати, Телеман, страшниот Бетовен, романтичари и пост-романтичари, регтајм, џез, Чак Бери, метал, Њу Ордер, Продиџи...И сето тоа во помалку од седум минути.
Не дека е важно да знаете дали зад некоја песна стои вистински настан и фиљан човек на кого му е посветена за таа да ве допре, и да помислите дека е напишана баш за вас и вашата љубовна среќа/болка/чемер/јад. Ама па овие песни се толку познати, што сигурно нема да ви ги расипеме со деталите околу нивното создавање.
Песничките се прекрасни мнемонички средства: кој пее-тој и памти. Од нашата од Бушава азбука, преку хрватската, турската, една од малезиските и етиопските, до хард-кор верзија на грчката, сигурни сме дека ова е забавен начин да се чујат, а можеби и научат туѓите азбуки, дури и ако не сте деца.
Филмов може или да ве скрши на парчиња и да не можете со денови да си дојдете на себе, или да ви биде досаден и непотребно долг. Оние кои сигурно треба да го гледаат филмот се парови во долги врски, кои некаде по пат заборавиле дека до нив дише друго човечко суштество.
Ако имате дете кое некогаш за малку ќе се удавело, никако не го гледајте филмов. За останатите, ова е мелодрама, ама со многу страст за живот, дури и кога тој гризе, мава и боли.
Зимово се изначекавме на прилика да пишуваме на оваа тема, но денес условите изгледаат идеални. Компилација на дела кои сведочат за ефемерноста на уметноста, и на животот. Денес го има - утре го нема, ама важно било убаво.
Да си потомок на познат автор и да го носиш неговото презиме сигурно некогаш во животот се исплати. Но генетското наследство понекогаш знае да биде и товар. Мериел Хемингвеј, внуката на Ернест, раскажува за ова во документарец кој е дел од овогодинешната програма на Санденс.
„Срам" е драма на Британецот Стив МекКвин за еден по малку чуден, навидум сосема зен лик, и неговата опседнатост со секс. Среде целата таа атмосфера на излегување на крај со сопствените демони, има една сцена која наводно е снимена без повторувања.
Добро, знам дека сте гледале многу филмови со вооружени лудаци чиј „пеколен план" до крајот на филмот завршува трагично, а нивните антихеројски ликови ви се лепат за срце. Добро, знам дека сте гледале и подобри од овој - Тарантино, Гај Ричи, дури и самиот МекДона со „Во Бруж". Ама ако ништо друго, овој ќе го сакате заради актерската екипа од соништата.
На моменти тешкиот филм на Ханеке го разбива убавата музика изведена од Александар Таро, кој во него се појавува во споредна улога на она што навистина и е - пијанист.
Мајкл Граб е балансер на карпи. Не, не балансира тој. Туку прави скулптури од карпи кои изгледаат како да се бетонирани, заварени или барем залепени едни на други. А не се.
Можеби е заради тивката меланхолија на пост-новогодишните денови, можеби до преслатката шестгодишна Хашпапи, главниот лик во филмот, а најверојатно затоа што тој е едноставно добар.
Oд 2006-2009. Боб Дилан ја водел емисијата Theme Time Radio Hour на Sirius Satellite Radio. Во една од новогодишните емисии ги прочитал најчестите ветувања кои самите на себе си ги даваат Американците на почетокот на новиот циклус.
Околу Нова година сметките се сведуваат на повеќе полиња. Едно од нив е некакво космичко мерење на изминато количество добро и зло, со намерно нагласување на позитивните примери, што треба да ни даде надеж и да нè утеши. Еве еден таков.
За филмов прв пат слушнав кога беше забранет од Министерството за култура на Русија, заради неговата „штетна содржина". Откако го гледав не знам што е поштетно - да го гледаш, или да го живееш.
