По речиси цела година постоење на вирусот COVID 19 (SARS-CoV-2 Severe acute respiratory syndrome coronavirus 2), додека науката сѐ уште бара начини за негово најефикасно третирање, јавните здравствени организации низ светот се едногласни околу препораките и мерките за заштита, базирани на механизмите на неговото пренесување: носење заштитна маска за лице; одржување физичка дистанца од минимум 1,5 метри и чистење/дезинфекција на површините и на кожата на рацете.
Вчера, 11.12, на 86 години, почина брадосаниот ботаничар кого го паметиме од зимската образовна програма која во осумдесетите ја емитуваше телевизија Белград. Многумина додуша мислеа дека тој е одамна починат, но причината за неговото долгогодишно медиумско отсуство е во нешто друго.
Книгите од овој жанр нудат можност да се исчекори од постојаниот тек на драматични научни откритија и да се анализираат пошироките последици од истражувањата кои се во тек. Книгите на овој список се обидуваат да ја следат долгата приказна за тоа како луѓето станале такви какви што се денес, да ја истражат промената околу нас и ограничувањата на нашето знаење.
Конзервативците ги нарекувале „дувла на разврат“ и „дамка врз репутацијата на градот“. Но јавните тоалети не само што овозможувале намалување на смрдеата и ѓубрето, туку претставувале и места за забранета интимност и отпор кон естаблишментот.
Се вика Елизабет Бик и се има самопрогласено за детектив кога станува збор за манипулација со визуелни прикази во научни текстови. Ова го работи бесплатно веќе долго време, во обид да го корегира корпусот онлајн текстови врз кои се заснова светското знаење. Од нас - со среќа!
Koга умрел во Швајцарија, Ирците не можеле да бидат порамнодушни. Ги интересирало само дали погребот бил католички. Сега, скоро 80 години подоцна, одеднаш им текна да бараат репатријација на неговите остатоци.
Пред да се прослави со своите трилери, како „Девојката со тетоважа на змеј“, објавени постхумно, тој бил новинар и активист, кој се обидувал да посочи на опасноста од десничарскиот екстремизам и нео-нацистичките групи во Шведска.
Не е ни до ботовите, ни до информациските „меури“, ни до лажните вести. Технологијата прави да веруваме дека имаме пристап до фактите, оние „вистинските“ и „реалните“. Проблемот е што не се едни факти за една работа, многу се.
Навистина, колку пати сте помислиле дека на интернетов има премногу мракови, црни хроники, лажни вести, глупости, а нема нешто што би нè орасположило и би ни дало реална причина за оптимизам? Епа, Дејвид Брн не е од оние што чекаат некој да направи нешто во врска со тоа.
Од нашата дамнешна посета на Стоунхенџ ни останало во сеќавање како среде ливада стојат големи камени блокови, додека наоколу нема камен - ни со камен да фрлиш. За тоа од каде пристигнале сега се знае повеќе, но не и за тоа како.
Кога некој на социјалните мрежи ќе открие кој стои зад извесен прекар или профил, и објавува друг вид приватни информации, тогаш тој прави „доксинг“. И ова не е незаконски сè додека изворите на тие информации се јавно достапни, и сè додека доскирањето не се користи за уцена или за изнудување.
19 април 1989. Петмина црни тинејџери од Харлем го прават она што главно го прават секој ден - учат, јадат бургери, се шмекаат со симпатиите, се дружат. Никогаш претходно немале работа со полиција, ниту пак западнале во некакви неволји. Немаат никакво животно искуство вон рамките на нивниот мал и навидум нормален свет. А светот и голем, и суров кон малите и ранливите.
Спротивно oд предвидувањата, интернет не го уништи детството. Наместо тоа децата и адолесцентите денес се повидливи од кога и да е. За прв пат во историјата тие имаат широк пристап до технологии кои им се потребни да си ги конструираат и контролираат животите онлајн. Оттаму, потенцијалната опасност веќе не е исчезнувањето на детството, туку ризикот децата никогаш да не сакаат (и да не можат) да пораснат.
Eдна од оние лажни вести која е направена за да исмее и поучи - дека голем дел од она што се продава како наука и археологија може да е чиста измама. Но луѓето толку сакале таа да биде вистина, што овој поучен аспект некако паднал во сенка на сензацијата.
Наместо да е темел на вистината, знаењето е концепт од камено доба, кој ни штети во секојдневниот живот во модерниот свет. Тврдењата на авторот на овој есеј се можеби спорни, сигурно вознемирувачки, но нудат интересен агол.
Најпознат по одличните „Сапиенс“ и „Хомо Деус“, Харари најавува две нови книги, збирки есеи „Модерна етика во 77 аргументи“ и „Модерна филозофија во 133 аргументи“, кои ќе содржат есеи објавувани во Њујорк Тајмс. Еден од нив зборува за неопходноста од лаги за повисока цел - општествена кохезија. Вреди ли?
И покрај критиките кои доаѓаат од сите страни заради неговите расистички и сексистички коментари, Фестивалот вчера, 20.5 сепак му ја додели наградата на 83-годишниот Делон за неговата шеесетгодишна кариера.
Веста за распаѓањето на Битлси го погодила светот како ниту една друга слична вест до тогаш (а можеби и засекогаш). Така, некако е логично дека кога во 1976 се појавил еден мистериозен албум, фановите сакале да веруваат дека тој е на нивниот омилен бенд.
Начинот на којшто нацијата жали вклучува откажување културни и спортски настани, спуштање на знамињата на половина копје и пуштање соодветна музика на јавни места (кафичи, супер маркети) и по медиумите. Но случајното бирање плејлиста со „класична“ музика од јутјуб знае да биде погрешен избор.
Во октомври 1853 група луѓе се собрала во Лин, Масачусетс, и почнала да работи на мистериозна машина. Навидум обична метална конструкција, таа била наречена Нов мотор, на кого му се припишувале божествени својства.
Маргините на средовековните ракописи често содржат многу поинтересни приказни отколку нивниот формален текст. Една од нив се однесува на извесна Џоан, или по нашки Јованка од Лидс, калуѓерка која очајно сакала да ја отфрли мантијата.