„Дали е до вложениот труд, или до вродената дарба?" - вака обично размислуваме за врвните уметници, во чии биографии најчесто се вели дека од мали покажале талент за областа во која подоцна се прославиле. Поретко истото прашање го поставуваме за врвните спортисти.
Бред Стоун, долгогодишен репортер од Силициумската долина, долго време работи на нешто за што се надева дека ќе биде најисцрпната биографија на Безос до сега. Излегувањето на „Продавницата за сè: Џеф Безос и ерата на Амазон" се планира во октомври.
Новата книга на Џонатан Крери, „24/7: доцниот капитализам и крајот на спиењето", зборува за една актуелна тема - конфликтот помеѓу биолошката потреба за сон и современиот притисок за продуктивност.
Има книги кои без оглед на содржината, се убави. Мат пластифицираната корица некако лизга под дланка, хартијата е благо рељефна и ги дразни јаготките на прстите, мириса на печатарска боја, на складишта во предградијата и на оние кои ја читале пред тебе. Ама има книги кои се намерно правени да бидат сетилни.
Помеѓу активното присуство на колење свињи во Чешка, преку јадењето животински ануси во околината на Виена, до труења од сомнителна храна во некоја од африканските земји, Бордејн очигледно има време и да чита. Ова се неговите 10 омилени книги.
Во пресрет на десетгодишнината од смртта на Џони Кеш, неговиот син ја издаде својата прва книга за деца. Лупус Рекс е посветенa на „сурово чесниот однос кон природата", кој таткото му го пренел уште во детството.
Пред некој ден слушнавме дека се планира реконструкција на железничката станица во Скопје. Еве предлог што да се направи во културно-уметничкиот домен, од некоја стара композиција. И онака повеќето се такви.
Двете ќерки на Матју Рот, 34-годишен писател и дизајнер на видео игри од Бруклин, многу му досаѓале со прашања дур едно попладне се обидувал да прочита неколку реда од омилениот писател. Неговото решение - книга со неколку раскази на Кафка, прераскажани ко за петгодишни.
Знам неколку души што ќе бидат воодушевени од текстов, затоа што истото она што тие цело време го зборуваат за Боно сега излегува од перото на Тери Иглтон, еден од најгласните британски литературни критичари и коментатори на современата култура.
Фелини освен со режија се занимавал и со сликарство. Прво цртал карикатури на филмски ѕвезди. Потоа во дневниот весник „Доменика дел Кориере" објавувал стрипови, а кон крајот на 1930-тите станал уредник на популарното сатирично списание „Марко Аурелие". Но сепак најинтересни се цртежите од неговите сништа, кои во моментов се изложени во Ријека.
На денот кога во нашиот градски парк ќе се одвива „Види музика, слушни слика, добиј книга" и во Белград ќе почне интересна акција за промовирање на читањето на јавни места.
По скандалот со собирањето податоци од страна на Националната агенција за безбедност на САД, продажбата на Орвеловата „1984" пораснала за неверојатни 10,000%. Кои се други примери на книги кои доживеале неочекувана популарност заради некаква вест во медиумите?
Има разни типови читатели на книги, и претходно сме пишувале за некои од нив, на пример за оние „сериски моногамните" кои истовремено читаат неколку книги. Но има еден особен тип, читатели „до пола".
Брадата е еден благороден израсток на машкото лице, кој историски асоцира на востаници и одметници, а современо на наши драги пријатели и домашни. Како поддршка на нивните напори за небричење, и критика на секој обид за интервенција во оваа смисла, еве една фото серија, која отсликува една цела „брадеста" подкултура.
Неколку пати сме објавувале вести за отварање на неформални библиотечни пунктови низ градови во светот, пропагирајќи нешто слично да се случи и кај нас, па макар и на ниво на експеримент. Едни читателки најавија, и се надеваме ќе истраат во намерата. Не дека им вршиме притисок (чувај боже), ама еве уште еден пример, од Њујорк.
После куп вакви списоци на „знаци кои...“, конечно дочекавме и таков кој се однесува на книги. Но не се секирајте, дури и да не задоволувате голем број од овие услови, тоа не значи дека не ги сакате книгите. „Навлеченост“ конечно и не е најздравиот однос. Ни кон книги, ни кон луѓе.
Другарот Боро бил толку присутен на овој сајт, што понекогаш се воздржуваме да не преведеме нешто ново од него, само за да не ве удавиме. Ама сега еве ветуваме дека за некое време ќе апстинираме. И тоа затоа што - му објавивме книга!
Да не ни беше вака објаснето, навистина немаше да знаеме, и ќе стоевме ко збунети среде продавница, со необичниот предмет в рака. Сега е јасно - тој е за читање. Има неограничен рок на употреба. И нема опасност при правилно користење. За последново сепак сме некако скептични.
Автобиографијата на еден од најславните тенисери во историјата на овој и-не-толку-бел спорт потврдува. Дека тој не бил несфатен, туку едноставно - кретен.
Во „Последната битка" на Стивен Хардинг, која излезе од печат пред неколку дена, се опишува еден необичен настан: заедничка битка на американски војници, француски затвореници и германски војници, на крајот на Втората светска војна.
Одбележувајќи го денешниот датум, ги анкетиравме нашите политичари и јавни личности кои се нивните омилени книги. Голем дел од нив не можеа да се сетат на ниту еден наслов, или пак велеа дека „сите им се омилени“. Но останатите изненадија, не само со доброто познавање на книжевноста, туку и со својата искреност.
Книгата „Синот на господарот на сирачињата" на Адам Џонсон е добитник на високото признание за белетристика кое од 1918 година му се доделува на прозно дело на американски автор.
Во новата книга „Мамицата: кратка историја на пцуењето", експертот за средовековна литература Мелиса Мор ја истражува употребата на опсцениот јазик од стариот Рим до денес. Еве некои од нејзините откритија.