Филмот (сега веќе првиот дел) влезе во класици, а од Дизни изгледа одлучиле дека продолжението ќе ги рефлектира и реалните проблеми во индустријата.

Се смета дека богатството на Хети Грин надминувало 2,3 милијарди долари, ама упорно крпела гаќи.

Ние мислиме сето тоа беспрекорно се одвива, и на крај имаш успешен филм. А всушност, секој проект има свои (комплетни) идиоти.

Пред да дискутираме, вреди да се потсетиме дека во денешно време - сè поминува. Повеќе се носи тоа што ти прави ќеиф и ти е удобно отколку тоа што ќе ти го кажат модни писти и списанија. Ама некои работи здосадија.

Маж нападнат од мечка во националниот парк Гранд Тетон во Вајоминг. Интернетот има прашања.

Патриша Хичкок е единствената ќерка на Алфред Хичкок и монтажерката Алма Ревил.

На хартија, идејата не ја бивало, но филмот е сепак легендарен, благодарение на неговите глумци.

Не случајно е избран зборот „учителка“. Елизабет Сабин е тренер за глас и во ‘80-те има работено со пејачи во метал групи. Видете каква комбинација е тоа.

Кога го доби Оскарот за главна улога во Misery, во говорот му се заблагодари и јавно му се извини „на Џими Каан, за глуждовите.“

Напуштен манастир, бе. Со животната заштеда. Ликови за во музеј.

И наводно „никогаш нема да го гледате Николас Кејџ со исти очи.“

Каналот на Жустин Леконт е непресушен извор на едноставни мудрости и решенија од домаќин што не ти се дере во фаца. И овој пат зборува за грешки што нè стареат.

Приказната на Маргарет Стефан и Бертолт Брехт е приказна за експлоатација, измама и непризнаено авторство што фрла сенка на една од најславените фигури на театарот во 20-от век.

Тоа е оној термос што го гледате на сите можни тиктокови.

Иди ти по депилации, пилинзи на тело, фризери, купувај торби, креми, мисли се дали оваа или онаа марама - он ќе облече купачи.

Њујорк Тајмс објави статија со совети и правила за однесување и дружење на забави со помош на четириест и тројца што тоа често го прават.

Од недостижен, larger than life бренд, Гучи стана етикета што често се гледа по распродажби и аутлети. Ако некогаш беше престиж и само одредени ликови можеа да си го дозволат, сега имаш чувство дека кај и да се завртиш, ти блеска Гучи, па макар и лажно.

Ја добила за изведбата во The Letter од 1929, откако одненадеж умрела на 39-годишна возраст и ова е прва постхумна номинација за било кој актер, маж или жена.

Константинопол - четири дена. Фиренца, 14 век - три дена. Лондон 1666 - исто.

На Париз не му е лесно во моментов - Парламентот му е распуштен и му спремаат Олимпијада, ама па мора во нешто да се облечеш и да излезеш, нели?

Иако е од 2006, серијата неделава повторно добива на популарност.

Ако сте навикнати на (смешниот) стар „Носферату“ од 1922, ова ќе ви дојде неочекувано.

Од сите страни излегуваат тие вертикални видеа, со впечатлив титл и некаков полуанонимен „авторитет“ во подем, често со слушалки, микрофоништето пред него и кажува нешто ултра паметно. Секоја чест на исклучоците во вид на реални авторитети што ги гледаме ретко. Само што, знаевте ли дека колку понебитен и нов ви се гледа „соговорникот“, толку е поголема шансата да си се снима сам, во соба, како мудрува пред празно столче?