Ангажирана поезија

Едо Маајка за Фејсбук

„Малиот Едо" еден ден се шетка низ град со родителите, кога во излог здогледува нов комуникациски тач-скрин апарат, „Мозок". Од тој момент почнува да фантазира како би изгледал еден негов ден кога би го имал.

Ова е кратката содржина на најновото видео на Едо Маајка, за песната „Фејсбук" од неговиот актуелен албум „Штрајк на мозокот", кој излезе пред неколку месеци.

Видео премиерата е на 19. ноември на МТВ Балкан, а до тогаш еве ја песната, трејлерот за спотот, и - за нас најбитното - стиховите:

ФЕЈСБУК

Фејсбук ми ги избрка другарите
Рајата сака мрежа, не мора да има ни храна
Кога ќе завршат со работа, трчат дома на мониторите
да се поделат на нации и партизани.

Интернет ми ги украде другарите
никој нема став, сите ставови се од страна
губат денови коментирајќи туѓи маани
и на жаби се спремни влакна да бараат.

Фејсбук му сјеба фамилија,
тато сфати дека дува и дека прави графити,
мама видела дека тато му се пушта на некое дете
тате ја исшамара, му трнат рацете.

Ене ги на портал, на тапет
станале барани ко имунитети
зошто се битни, влијателни, никој не може да се сети
но екипата ќе ме смори со нив, верувајте.

Фејсбук му ги украде другарите
почнаа да ги пипкаат екраните,
ако сакам да зборам со нив
морам и ја да почнам да го пипкам.

Мојот тач скрин со процесорот.

Добар е Фејс, пријател, татко и мајка
Му дава смисла на животот, сè со помош на два лајка
Ми се отвара чакра, подобро од мед или од трева
Со допамин ми се полни глава,
кога некој ме прифаќа

Тоа е он-лајн Буда, од човек прави чуда,
на улица бил пизда, ама на Фејс има муда.

Што велиш на ова, тука нема Русија ни НАТО
привидна слобода, ај понеси еден шатор
виртуелно парче земја
ќе ја напуштам нашата бара
виртуелно кој те е*е, реалното завршува со војна.

Батали вистина, важно е да си важен
не е битно дали е лајк, лага или бламажа
глупоста е вечна, нема тука рециклажа
внимание, внимание,
пристигнува јагнето од ражен.

 

16 ноември 2012 - 15:34