Долниот ннфографик на мастеринг инжинерот Иан Шепард покажува дека последниот албум на Тејлор Свифт "1989" е погласен и од Back in Black на AC/DC, од Never Mind the Bollocks на Пистолси, од некогаш најбучниот The Ace of Spades на Моторхед како и од Црниот албум на Металика.
1989 има DR6 (динамичен опсег кој претствува однос меѓу најголемите и најмалите вредности на звукот) што практично значи дека во име на гласноста звукот е толку збиен што се губат разликите меѓу високите и ниските тонови. Back in Black мава со DR12, додека Bollocks, Spades и Црниот албум имаат опсега од DR11.
Всушност, ниеден албум пред 1996-та не бил полош од DR9, а најголема жртва во војната за гласност е Death Magnetic на Металика кој има штур динамичен опсег од тројка.
Шепард вели дека ваквиот тренд се заснова на идејата дека "погласното е подобро" но додава:
"По одредена точка, звукот станува рамен, се губи секаква емоција а може дури и да звучи скршено или досторзирано. За жал, добар дел од денешниот меинстрим поп-рок е во таа линија", вели Шепард.
Видео кое ја објаснува целата таа "гласност контра DR" војна.
