Апсењето и обидот за депортација на Палестинецот Махмуд Калил, дипломец од Универзитетот Колумбија со право на легален престој во САД. ја отсликува лицемерноста на многу конзервативци кога станува збор за слободата на говорот во Америка.
Оние што се спротивставуваа на кансел културата врз основа на одбрана на слободата на говорот, сега брзо го поддржуваат државното насилство врз критичарите на Израел преку апсење и протерување.
На 8 март, службеници од американското Министерство за внатрешни работи го уапсиле Калил во неговиот дом. Иако желбата на Трамп веднаш да го депортира легалниот постојан жител на САД беше привремено блокирана од судијата Џеси Фурман, заканата против него останува.
Калил не се соочува со кривична пријава и не се понудени докази за да се поткрепат пропагандистичките тврдења дека тој е „закана за националната безбедност“ и „поттикнува насилство“. Највисоките претставници на Белата куќа и на Републиканската партија во суштина признаа дека Калил не извршил никакво злосторство.
Што всушност рекол Калил?
Како палестински студент, верувам дека ослободувањето на палестинскиот народ и еврејскиот народ се испреплетени, одат рака под рака и не можете да постигнете едно без друго. Нашето движење е движење за социјална правда и слобода и еднаквост за сите, изјавил во интервју за ЦНН во 2024 година.
Администрацијата на Трамп тврди дека има моќ да го депортира Калил според закон од 1952 година, кој се однесува на „присуство или активности со можни сериозни негативни надворешнополитички последици за САД“. Но, Белата куќа не покажа како бунтот на Калил против израелскиот геноцид во Газа би предизвикало „сериозни негативни последици“.
Широк спектар на конзервативни гласови кои често ја критикуваа кансел културата побрзаа да ја бранат администрацијата. Конзервативниот коментатор Чарли Кирк без докази тврдеше дека Калил „дистрибуирал памфлети за пропагандата на Хамас“. Динеш Д’Соуза повикуваше на протерување на Калил врз основа на „навредлив говор против западната цивилизација“, што се заснова на лажна објава на Инстаграм. Бен Шапиро ретвитна повеќе повици за депортирање на Калил.
Има и чесни исклучоци. Ен Колтер порача на Икс: „Речиси и да нема некој што не сакам да го депортирам, но ако не извршиле кривично дело, зарем ова не е прекршување на Првиот амандман?“
Од ваквите пораки произлегува дека премногу влијателни конзервативци брзаат да ја одбранат слободата на говор само кога тоа им служи на нивните идеолошки цели, но подеднакво брзо ја поддржуваат насилната репресија врз слободата на говорот што е спротивен на тие цели, вели Сунџив Бери, политички аналитичар и активист за човекови права.
Тој тврди дека прогонот на Калил од конзервативниот медиумски екосистем е најновата ескалација во повеќедецениската кампања за замолчување на критичарите на Израел во САД. Стратегиите вклучуваат неосновани тврдења дека критичарите на Израел се антисемитски.
Критичната задача е да се отфрли репресијата од Трамп врз гласот на Палестинците, да се ослободи Калил и да се спречи притворање и депортирање на други лидери како него. Но, тоа значи и да се стави крај на произраелските мрежи, да се разбие лажната републиканска загриженост за слободата на говорот и да се бара одговорност од тивките демократи. Со тоа, можеме да почнеме да ја ослободуваме Америка од новиот макартизам на пропалестинска цензура и репресија и да ја прекинеме поддршката на САД за етничкото чистење и геноцидот на Израел врз Палестинците, заклучува Сунџив Бери од Intercept.
