Во 2021 кинескиот режим почна да им држи лекции на САД за расизам и неправди. Да, ова е истиот кинески режим што става милиони Ујгури муслимани во кампови за ре-едукација.

Како што Бил Маер совршено ќе сумира пред неколку денови, главната разлика меѓу двете држави е што Кина се уште може да истурка големи проекти, а Америка, не баш.

Од почетокот на пандемијата е исто: затворај сè, веднаш и занавек, неодговорен и бахат идиоте! А потоа, минута подоцна: А како и од што мислиш ние да живееме ако нè испозатвориш, деспоте и тиранину?

Критичарите на биткоинот велат дека тој нема никаква вредност сам по себе, меѓутоа тие што го бранат... всушност... голем број од нив се согласуваат со ова. И тоа може да те прави нервозен ако си со голема инвестиција во биткоин или мислиш да влегуваш во тоа за прв пат.

Приказната што често се раскажува во Британија е дека колонизацијата на Индија - со сите свои ужаси - не била од голема економска бенефит за самата Британија. Па дури и дека владеењето со Индија било трошок за Британија. Па самото тоа што империјата толку долго се задржала, било гест на британска благонаклоност.

Новиот американски претседател прави голем број од работите што ги правеше и неговиот претходник, а сепак не ја доби етикетата дека е „буквално Хитлер“.

На 11 февруари 2011 по 18 денови протести, генералот Хосни Мубарак, египетскиот диктатор кој владееше три децении, беше присилен да ја предаде власта. Илјадниците луѓе што се собраа на плоштадот Тахрир, кој беше центарот на египетската Арапска пролет, беа пресреќни. Сепак, десет години подоцна, режимот изгледа посилен од кога и да е.

Бижутериски активизам, вооружено незнаење, лов на вештерки, напувано морализирање. Зачната во некогашниот „прогон на Црвените“ кога во име на антикомунизмот беа „откажани“ илјадници луѓе, „кансел културата“ служи за да ги одврати луѓето од согледување на вистинските системски проблеми. Наместо тоа, да се занимаваат со банални политички некоректности.

По доаѓањето на Бајден, академици и прогресивни медиуми се погласно се залагаат за контрола на медиумите која би се спроведувала од државата.

Ви кажавме. Ви кажавме дека ЕУ не е некоја хипиевска, интернационалистичка екипа туку само за себе заинтересиран протекционистички блок. Ви кажавме дека е склеротична бирократија чија централизација на моќта се повеќе и повеќе им отежнува на земјите членки да се однесуваат како демократски нации и соодветно и брзо да одговорат да потребите на сопствениот народ.

Фактот дека медиумските стручњаци и репортери го предводат санитизирањето на сè што е различно и создаваат култура на едноумие е неверојатно морничав. Лошо е што довербата во медиумите е намалена, но уште полошо е што многумина од новинарската фела сметаат дека тоа воопшто не претставува никаков проблем.

Просторот на слобода некогаш беше заедничко и јавно добро, комунална катастарска единица. Тоа јавно добро денес е приватна парцела. Но, ако целата слобода на нашиот свет е тој тесен прозорец за 280 карактери на Твитер, јас, благодарам за понудата, од таа слобода со радост се отпишувам.

Од кога чувствата на транс- насилниците станаа поважни од правата кои ги имаат нивните жртви?, прашува новинарката Џо Бартош која се занимава со правата на жените и децата. Работата станува комплицирана кога силувањето и натаму се одвива на стариот грозен начин, само што силувачот сега не се смета себе за маж. 

Радоста од глетката на сериски блокираниот Доналд Трамп ги заслепи левичарите пред заканата што ја доаѓа од Силициумската долина.

Oва е Џек ес цивилизација, време на имбецили. Светската револуција ќе ја водат оние пророци - ќе се сетите на тие пациенти - кои во нашиот век стоеја на дрвени гајби за банани, со транспарент “Подгответе се, крајот е блиску!'

Трамп се покажа како кукавица а неговите приврзаници, ако навистина им е до каузата, би требалко да гласаат за Сандерс, оценува словенечкиот филозоф. „Да се надеваме дека она што се случи на шести јануари во Вашингтон ќе стави крај барем на бесрамното испраќање американски набљудувачи на избори во други земји за да ја оценуваат нивната правичност“, порачува Славој Жижек. 

Некогаш љубителите на теории на заговор од QAnon, во секој збор на Трамп бараа скриени пораки, сега Твитер толкувањето го претвори во своја официјална политика, наоѓајќи значења кои просто, ги нема. Рускиот опозиционер Навални предупреди дека одлуката на Твитер да го забрани американскиот претседател, во иднина ќе биде искористена од секој автократ во светов кој ќе сака да замолчи некого.

„Тоа беше грда анти-демократска толпа. Но мене повеќе ме загрижува анти-демократската елита“, пишува Брендан О'Нил, уредникот на Спајкд.

Одбивањето да се екстрадира Асанж во САД по основа на загриженост за менталното здравје е хумана одлука, но таа не ги заштитува идните свиркачи.

Одлуката за екстрадиција на Асанж во САД е првата работа што судот во Лондон ќе ја направи во 2021, и доколку екстрадицијата се оствари процената е дека тоа би било еднакво на потпишување смртна казна за основачот на Викиликс.

Додека милиони Американци се претворени во вазали кои мораат да работат на две или повеќе работни места, за ниски надоместоци и дневници, без здравствени и пензиски бенефиции, со малку работнички права и уште помалку опции во животот, на другата страна се случува такво спојување на државната и корпоративната моќ какво што претходно беше видено само во фашизмот.

Во Бугарија, кампањите за изедначување на комунизмот и нацизмот не се за одбрана на демократијата против „руското мешање.“ Тие се за рехабилитација на бугарскиот фашизам и неговата соучесништво во холокаустот.

Бурлескната изјава на Зоран Заев за тоа како Југославија „ги раздвоила и ги држела далеку Бугарите и Македонците“ е типична за пост-југословенски политичари кои најчесто ги одликува губење на државничко и дипломатско самопочитување но и неумесно промовирање на историски ревизионизам.

Најголемите поборници на мултикултурализмот ја мразат својата нација со ист жар како што старомодните националисти ја слават.